کتاب فواید گیاهخواری اثر صادق هدایت

[Keyhan]

گمان کرده اند و تکرار می نمایند که ساختمان بدن انسان گوشتخوار و ھمه چیز خوار درست شده و ھمه
مردم کورکورانه آن را باور کرده اند بدون اینکه اندکی درین باب تعمق بنمایند و حال آنکه این یک افسانه
پوچ و خالی از حقیقت است . ھمچنین انسان در ماده خوراک نمیتواند نه به میل خودش پشت گرمی داشته
باشد که پس از بیست قرن استعمال خوراک ھای ساختگی خراب شده و نه به عاداتی که پر از اشتباه و
خطایاست. تنھا پس از تحقیقات راجع به علوم طبیعی و فن معرفت الحیوة حیوانی و غیره به ما اجازه داده و
راھنمایی میکند تا خوراک سالم و طبیعی خودمان را بشناسیم . علم الابدان، تاریخ طبیعی انسان و
علم الاعضاء دراین خصوص به ما دستورھای دقیق و روشنی می دھد که درست بر خلاف عادات غیرطبیعی
امروزه ما می باشد و این نیز سبب امیدواری خواھد بود . چون که اگر ھر آینه خوراک دیرینه مارا تصدیق
می نمود وضعیت کنونی ھیچ گاه رو به بھبودی نمی رفت و ھمیشه ناخوشی ھا و فساد اخلاق به جای خودش
باقی بود.

[Keyhan]

((کووييھ)) 1 دانشمند بزرگ در تشر يح الابدان خودش مي گويد: ((خوراک طبيعي انسان مطابق ساختمان بدن او
به نظر مي آيد که عموماً ميوه ھا و ريشه ھا و قسمت ھاي آب دار نباتات مي باشد . دست هاي او به آساني
براي چيدن آنھا بھ کار مي رود . و از يک طرف آرواره ھاي او کوتاه و کم زور است و از طرف ديگر دندان
ھاي کلبي او از ساير دندان ھايش بلندتر نيست و بھ او اجازه نمي دھد کھ نھ علف بخورد و نھ گوشت جانوران
را بدرد، ھرگاه اين خوراک ھا را بھ وسيلھ پختن آماده نمي کرد.)) 2
در جان ديگر نوشتھ : ((اگر روده ھاي يک حيواني بر اين درست شده کھ گوشت تازه را ھضم بکند ھمچنين
مي بايستي ساختمان آرواره ھاي او براي بلعيدن طعمھ ساختھ شده باشد . يعني چنگال ھاي او براي گرفتن و
دريدن، دندان ھاي او براي بريدن و تکه تکه کردن آن و ساختمان کليه اعضاي حرکت او براي دنبال نمودن و
بھ چنگ آوردن آن و حواس او براي ديدن آن از دور و نيز مي بايستي کھ طبيعت در مغز او تمايلات لازمھ
براي پنھان کردن خود و مکر و حيلھ بھ کار بردن از براي گرفتن قرباني خودش را گذاشتھ باشد . در ابتدا
انسان اوليه مانند ميمون ھاي بزرگ بوده و از دانه گياه ھا و ميوه ھا مي زيسته چنان که ناخن ھا، دندان ھا و
عضلات و ھمچنين تشريح تمام بدن او بھ ما گواھي مي دھد.))
دانشمندان بزرگ تاريخ طبيعي مانند ((داروين ))، ((ھگل ))، ((ھوکسلي ))، ((فل ورنس )) و غيره در اين باب ھم
عقيده مي باشند و ھرکدام بھ نوبت خودشان ثابت کرده اند کھ انسان ميوه خوار است. ?
اکنون جھاز ھاضمه انسان را با حيوانات گوشتخوار و گياه خوار و ھم ھچيزخوار سنجيده ببينيم بھ کدام
يکي از آنھا شبيه است.
اولاً دندان ھاي انسان شبيه است به دندان ھاي ميمون ھاي بزرگ ميوه خوار، چه نزد حيوانات درنده دندان
ھاي ثناياخيلي کوچک است، برعکس دندان ھاي کلبي آنھا ضخيم و بلند مي باشد. دندان ھاي آسياي آنھا تيز و
برنده است تا بتوانند حيواناتي را که شکار مي کنند دريده و گوشت آنھا را تکه تکه کرده ببلعند . علف خواران
دندان ھاي ثناياي بلند دارند و دندان ھاي کلبي از رديف ساير دندان ھا بلندترنيست، دندان ھاي آسيا پھن و
مسطح است و بالاخره ميوه خواران مانند ميمون دندان ھاي يک نواخت دارند و تنھا دندان ھاي کلبي بھ طور
غير محسوسي برجستھ مي باشد، اما کار دريدن را نمي تواند انجام بدھد . دندان ھاي آسيا نه برنده است و نه
پھن، يعني نه به کار دريدن گوشت و نھ بھ درد جويدن علف مي خورد، تنھا براي خوردن دانه ھا و ميوه ھا
مورد استعمال دارد.
دندان ھاي يک حيوان گوشت خوار مانند سگ و فکين اسب و ھم چنين دھان خوک که ھمه چيز خوار است بھ
ھيچ وجھ شباھت به دندان ھاي انسان ندارد.

[Keyhan]

معده انسان خيلي نازک و کم زورتر از معده حيوانات گوشت خوار مي باشد تا بتواند تکه ھاي گوشت نجويده
را که حيوان به تعجيل بلعيده به خوبي له نموده ھضم بکند . چون دندان ھاي گوشت خواران پھن و يک نواخت
نيست، گوشت خام را نجويده فرو مي دھند و ھضم آن را به معده عضلاني خود واگذار مينمايند. غده معده
انسان آزت زيادي که در گوشت ھست نمي تواند مانند گوشتخواران تبديل به آمونياک بکند. ترشحات
معده اي و بزاق غده ھاي لوزالمعده او گوشت را حل نمي نمايد . کبد انسان چون نمي تواند آزت گوشت را دفع
بکند ھمين سبب امراض نقرس و روماتيسم و ناخوشي اعصاب مي شود.
از طرف ديگر روده ھاي گوشتخواران کوتاه است و گوشت فاسد شده در آنجا توقف نميکند . درازي
روده ھاي انسان يک دليل ديگر است که گوشتخوار نمي باشد زيرا که در روده ھاي انسان گوشت مانده فاسد ميشود و توليد ميکروب ھاي کشنده مينمايد. ھمچنين سبب فساد در امعاء ميگردد، چنان که ناخوشي ھاي زخم معده و آپانديسيت درنتيجه ھمين فساد توليد مي شود.ناخن ھاي ما را نبايد با پنجه شير اش تباه کرد . خوردن گوشت بدون استخوان نشان مي دھد عضلاتي را که
انسان از استخوان جدا کرده مي خورد يک خوراک طبيعي او نيست زيرا که املاح معدني براي بدن نھايت
لزوم را دارد و گوش تخواران آن را از استخوان مي گيرند و اگر بخواھيم خوراک خودمان را از گوشت
گرفته باشيم بايد استخوان را ھم ھمانند جانوران درنده بخوريم تا فسفات ھاي آن به بدن برسد.

[Keyhan]

ھمھ چیز گواھی می دھد که انسان گوشت خوار نمی باشد . نه تنھا ساختمان درونی او میوه خوار درست شده
بلکه ساختمان خارجی، طرز زندگانی و عادات و روش و اخلاق او گواھی میدھد که گوشتخوارنبوده
است. دھان او مانند پوزه گوشت خواران گشاد نمی شود تا شکار خود را ببلعد . زبان نرم و طریقه آب خوردن
او که لیس نمی زند و دست ھای او بدون پنجه است، دندان ھای کلبی او بلندتر از سایر دندان ھایش نیست،
چشم او مانند گوشت خواران در تاریکی نمی بیند و بوی حیوان زنده ر ا از دور استشمام نمی کند و ناخن ھای
او را اگر بگذارند بلند بشود با آنھا کوچک ترین پرنده یا حیوانی را نمیتواند بدراند .

[Keyhan]

او به آسانی از درخت بالا می رود و میوه می چیند ولی نمی تواند جست و خیز زده جانوران وحشی را در حال دو بگیرد، گوشت خام یا گندیده را نمی تواند بخورد و طبیعتا از کشتار و خون گریزان است . جانوران درنده پس ازآنکه حیوانی را شکار کردند او را زنده با پوست و رگ و پی و آلودگی ھای دیگر می خورند و دندان خود را در روده او فرو میبرند حیوانات چرنده به او انس می گیرند در صورتی که انسان از حیوانات درنده می گریزد....

[Keyhan]

حواس انسان از میوه لذت می برد، چشم او از دیدنش و شامه از بوی آن و ذائقه از مزه گوارای میوه محظوظ می شود . میل غریزی انسان از دیدن کشتار و خوراک ھای خونین متنفر است . بچه که ھنوز ذائقه اش خراب و فاسد نشده گوشت را با تنفر دور می کند و ھنگامی که فرصت را غنیمت می شمارد میوه را می دزدد و به واسطه کم یابی میوه در خوراک است که به جای این خوراک خوش مزه و ساده، بچه ھا حریصانه ھرچه که شبیه به آن است و یا مزه آن را دارد مثل شیرینی ھای رنگرزی شده و قند مصنوعی به چنگ آورده ذائقه خود را فریب می دھند . این میل ھم ان قدر طبیعی است که بچه ھای سگ یا گربه سریک تکه استخوان به یکدیگر غرش کرده و آن را با لذت می بلعند. اما پس از آن که به بچه انسان گوشت خورانیدند گوشت خوار می شود.
((موریس فوزی )) در کتاب سقوط انسانیت مینویسد : ((تشریح الابدان، علم الاعضاء و ساختمان دندان ھا و میل ھای غریزی یک میمون بزرگ کاملا شبیه بماست . تنھا خون اوست کھ خویشاوندی نزدیکی با خون انسانی دارد . از طرف دیگر تشریح الابدان، علم الاعضاء و دندان ھا و خون و میل ھای طبیعی یک گوشتخوار و یک علف خوار و یا یک دانه چین روی ھم رفته با مال ما فرق دارد . آیا ساده ترین منطق آشکارا به طرز انکار ناپذیری به ما نشان نمی دھد که خوراک طبیعی ما باید از ھمان موادی ترکیب شده باشد که خوراک میمون ھای بزرگ بوده یعنی میوه خام؟))

[Keyhan]

تنھا میل غریزی انسان را به سوی میوه ھای رسیده و خام و شیرین و خوشبو و خوشمزه و گوارا می کشد که
می توان بدن او را پر زور و تندرست نگاه دارد و سلول ھای بدن را مرمت کرده استخوان ھا را تقویت بنماید. طبیعت سفره خوانی است که برای جنبندگان خودش گسترده شده ھیچ یک از آنھا احتیاج ندارند خوراک
خودشان را آماده بسازند تنھا انسان است که این احتیاج غیرطبیعی را اختراع کرده خوراک ھای من درآوردی و
ساختگی می خورد و از ھمین رو پیوسته ناخوش و بیچاره شده زندگانی او سرتاسر یک کابوس جان گداز وپر از اندیشه ھای ھولناک گردیده است.آیا این حقایقی که آن قدر روشن و آشکار است چرا نباید به آن رفتار بنمایند؟زیرا که این مسئله شکم است که انسان کنونی بیش از ھمه جانوران بھ آن علاقه مند می باشد و اولین حیوان دله پرخوار شکم پرست است که سرو جانش را فدای جھاز ھاضمه اش می کند و نمی خواھد ازسفره خود چیزی بکاھد. انسان متمدن امروزی و ھمچنین وحشی ھای سرگردان به جز شکم و شھوت چیز دیگری را در نظر ندارند. ترسش از مرگ است و می ترسد مبادا از بنیه او کاسته گشته یک قدم به سوی مرگ نزدیک تر بشود . در صورتی که نمیداند ھمان خوراک ھای بی پیری که به زحمت ھرچه تمام تر وقت خود را صرف آماده کردن آن ھا مینماید اسباب بدبختی او را فراھم می کند .او نمی خواھد از لذت ساختگی که انسان از روی نادانی و سستی برای خودش درست کرده دست بکشد و بالاخره این یک سکته ای است که به تمدن و برتری او وارد می آورد . اومیخواھد ھمه چیز را بخورد، می خواھد آزاد باشد اگر چه تیشه بر ریشه خود بزند . این تمدن خوفناک، این زندگانی مسکین را با خون دل برای خودش اختراع کرده و از ھمین رو می ترسد. اما انسان میوه خوار و گیاه خوار که از روی ھوی و ھوس و خودستایی، حالا ھمه چیز خوار شده است یا خوراک طبیعی خود را خواھد خورد یا نابود خواھد شد.

[Keyhan]

پایان فصل دوم

[Keyhan]

ادامه :
مضرات گوشتخواری
بسیاری از اطباء که تحقیقات زیادی درباره خوراک انسان نموده اند، معتقد شده اند که گوشت برای بدن
انسان لازم نمی باشد، بلکه مولد بیشتر ناخوشی ھای کشنده شده است. چنانک برای معالجه آنھا کافی است
کھ از گوشت پرھیز بنمایند . مثل نقرس، اسھال، روماتیسم، سرطان، سل، آپاندیسیت و غیره که به
خصوص از استعمال گوشت پیدا میشود . این خوراکی را که گمان میکردند برای انسان ناگزیر و
سودمند می باشد، امروزه ثابت شده که بی فایده ترین خوراک ھا و کشنده سلول ھای بدن است . اگر از
کشتار قصابی که شرافت انسانیت را به باد می دھد چشم بپوشیم، ولیکن حیوانات از این راه انتقام خود را
می کشند.

[Keyhan]

حیواناتی که آزادانه زندگانی می کنند خیلی کم دیده میشود که ناخوش بشوند و دندان خراب اصلا در
نزد آنان وجود ندارد . ولی آنھایی را که انسان اھلی کرده، یعنی مثل خودش نژاد آنان را فاسد نموده و
دندان کرم خورده دارند . فکین آدمیان اولیه به ما نشان می دھد که دندان آنھا خیلی کار کرده اما کرم
خورده نیست و این دلیل بر آن است که خوراک آنھا خیلی ساده و خشن بوده و جویدن زیاد لازم داشته،
مثل میوه ھای خشک و دانه نباتات، ولی سالم و طبیعی بوده است.