صفحه نخست » بخش عمومي » اطلاعات ضروری » دنیای حیوانات

وقتی به دایناسورها فکر می‌کنیم، بیش‌تر ما هیولاهای ستاره و مشهوری مانند «تی رکس» را به یاد می‌آوریم اما در عرصه صدها میلیون سال زندگی گذشته د‌ایناسورها، انواع بسیار متفاوت و عجیبی وجود داشته‌اند. در این گزارش نگاهی داریم به این ترکیب عجیب و انتخابی هفته‌نامه ویک:

یک) ترکیبی از جوجه تیغی و طوطی

«پگوماستاکس آفریکانوس» موجودی بوده که ۲۰۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده و دندان‌های نیش بلند مانند گراز داشته و نوکی مانند طوطی. سرتاسر بدنش مانند تیغ داشته و با ارتفاع حدود ۶۰سانتی متر، نوعی عجیب از پرنده بوده است. به رغم داشتن دندان‌هایی با شکل متفاوت، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که گیاه‌خوار بوده و دندان‌های بلندش برای دفاع از خود بوده است. به قول پل سرنو از نشنال جئوگرافیک، اگر این حیوان الان بود، حیوان اهلی جالبی از آن درمی‌آمد.

دو) دایناسوری با شکم گرد و بدنی پوشیده از پر

به قول برایان سویتک از مجله اسمیتسونین، «تریزوناسور» از آن اسم‌هایی نیست که خیلی زیاد به گوشتان خورده باشد. اما این شاید یکی از عجیب‌ترین دایناسورهایی باشد که تاحالا پیدا شده است. تصویر آن با هرآن‌چه در ذهن از دایناسور دارید متفاوت است و یک چیزی فراتر از هر تصویرسازی ذهنی است.»

سه) چیزی میان پستاندار و دایناسور و اندازه ی گربه

«ثریناکسدوان» نزدیک به نیم متر ارتفاع داشته و در جنگل‌های آفریقای امروزی و حدود ۲۵۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده است. چیزی مانند و شبیه به گربه و پشمالو. قدمت آن به اوایل جانداران تریاسیک بازمی‌گردد که کارشناسان از آن به عنوان پل میان دایناسورها و پستانداران یاد می‌کنند. این‌گونه پدر جد نوع مدرن پستانداران به شمار می‌روند.

چهار) دایناسوری که به جای دست، انگشت دارد

شاید برخی تی رکس را مسخره کنند که چرا دست های کوتاهی دارد اما این دایناسوری که این جا می‌بینید از آن هم عجیب‌تر است. به جای دست، یک تک انگشت دارد. اسمش «لینکنیکوس» است. نظریه جامع می‌گوید این دایناسور از حشرات تغذیه می‌کرده و از این انگشت برای کندن لانه حشرات استفاده می‌کرده است.

پنج) دایناسوری که طول گردنش، دو برابر طول بدنش است

این دایناسور را در خانواده زرافه فرض کنید. بدنی بزرگ و به شکل عجیبی بدون قواره. همان نوعی که مجبور بوده برای رسیدن به غذا، به سرشاخه‌ها سرک بکشد. نامش «مامنکیاساروس» است که به عقیده دیرین شناسان، از گردن بلندش برای جفت یابی استفاده می‌کرده و نیز به احتمال زیاد موقع جفت گیری، گردن‌هایشان را به هم می‌پیچاندند.