محققان دانشگاه اکسِتر با استفاده از فرستنده های رادیویی و ماهواره ها موفق به خلق نقشه ای از سفرهای چند هزار کیلومتری لاکپشتهای دریایی شده اند و می خواهند از این نقشه برای محافظت از این گونه های زیستی در خطر انقراض استفاده کنند
کد خبر : 08547 تاریخ انتشار : ۱۶ دي ۱۳۸۹
"تیکا" لاکپشت دریایی پشت چرمی، ساعت 4 بامداد روز دوم فوریه 2009 میلادی سفر دریایی خود را از سواحل گابون در غرب آفریقا آغاز کرد و پس از 6 ماه سفر در میان اقیانوس اطلس و پیمودن هشت هزار کیلومتر مسافت خود را به سواحل آمریکای جنوبی رساند.
تیکا در حال حاضر در جایی در برزیل اقامت داشته و در حال خوردن عروسهای دریایی و جمع آوری انرژی برای آغاز سفر بازگشت است.
او در ماه مارچ سال آینده این سفر را آغاز خواهد کرد و در صورتی که سفر بی دردسری را پشت سر بگذارد چند ماه پس از آن در سواحل گابون در میان شنها آشیانه ای ساخته و در آن تخم گذاری خواهد کرد و این تنها یکی از سفرهای رفت و برگشت چند هزار کیلومتری است که تیکا در طول زندگی 50 ساله اش انجام می دهد.
دانشمندان چنین اطلاعاتی را با تعقیب کردن تیکا در سفر دریایی طولانی مدتش به دست آورده اند، تیکا به همراه 25 لاکپشت دریایی ماده دیگر به مدت 5 سال است که تحت تعقیب دانشمندان قرار دارند. تیکا به همراه لاکپشت ماده ای دیگر به نام "رگاب" سفر خود را در سواحل برزیل پایان بخشیدند اما برخی از همسفران آنها همچنان به سفر خود ادامه می دهند، مانند "کارولاین" لاکپشت دریایی که برای یک و نیم سال در میانه اقیانوس اطلس شنا کرده و بیش از 11 هزار کیلومتر را پشت سر گذاشته است.
دانشمندان دانشگاه اکسِتر با استفاده از اطلاعاتی که از تعقیب لاکپشتها به دست آورده اند، نقشه ای از سفرهای دریایی آنها منتشر کرده اند که برای به ثبت رساندن و محافظت از این گونه های زیستی نادر در اقیانوس اطلس بسیار کارآمد خواهد بود.
در این نقشه سه مسیر اصلی سفر دریایی مشخص شده است که هر سال لاکپشتهای متفاوتی یکی از این مسیرهای را برای سفرهای خود انتخاب می کنند. بر اساس اطلاعات به دست آمده یکی از لاکپشتهای مورد مطالعه هزاران کیلومتر را بر روی یک خط مستقیم سپری کرده تا خود را به مقصد رسانده است.
تعقیب لاکپشتها به واسطه فرستنده های رادیویی مجهز به چهار باطری های لیتیومی که بر روی لاک این جانداران نصب شده صورت گرفته است، این فرستنده ها همزمان با روی سطح آب آمدن لاکپشت برای تنفس هوا، سیگنالهای خود را به گیرنده های ماهواره ای ارسال می کنند.
بر اساس این اطلاعات "رگاب" در طول 150 روز مسافت 6 هزار و 783 کیلومتر را پیمود تا توانست خود را به سواحل برزیل برساند. عمیق ترین شیرجه در عمق هزار و 80 متری بوده که توسط لاکپشتی به نام "داروینیا" صورت گرفته، لاکپشتی که هم اکنون راهی سواحل آمریکای جنوبی است.
به جز آمریکای جنوبی، محققان دو مسیر مهاجرتی دیگر را نیز شناسایی کرده اند که یکی به سواحل آفریقای جنوبی و دیگری به میانه اقیانوس اطلس ختم می شود. یک لاکپشت بالغ می تواند برای پنج سال در اطراف این مسیرهای مهاجرتی که معمولا منبع غذایی نیز به شمار می روند شنا کرده و با تامین انرژی مورد نیاز، خود را برای بازگشت به زادگاه اصلی و تخم گذاری آماده کنند.
بر اساس گزارش بی بی سی، لاکپشتهای پشت چرمی نر بر خلاف لاکپشتهای ماده تمامی عمر خود را در میان آب سپری می کنند اما لاکپشتهای ماده برای تخم گذاری هزاران کیلومتر مهاجرت کرده به سواحل زادگاه خود بازگشته و هر بار در حدود 100 تخم را در میان شنهای ساحل پنهان می کنند پس از 70 روز لاکپشتهای کوچک متولد شده و خود را به آب اقیانوسهای باز می سپارند.