عقوبی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: رابطه انسان با حیوانات اهلی یک رابطه تاریخی است چرا که در طول تاریخ، انسان با حیوانات ارتباط گسترده‌ای داشته و برای رفع نیاز خود اقدام به دست‌آموز و اهلی‌کردن آنها کرده است.
این روانشناس بالینی ادامه داد: نگهداری از حیوانات برای شکار و به منظور تأمین معاش، همچنین برای محافظت از جان و مال همواره مرسوم و متداول بوده اما نگهداری از سگ و گربه در آپارتمانهای امروزی جای تأمل دارد.
رئیس انجمن روانشناسی بالینی ایران افزود: نگهداری سگ و گربه مانند یک تب و بیماری در جامعه ناهنجاری ایجاد کرده است است باید دید چه اتفاقی افتاده و در پیدایش این قضیه چه عواملی دخیل بوده‌اند که گرایش به نگهداری از حیوانات در آپارتمانهای پایتخت افزایش یافته است.
وی ادامه داد: در وهله اول می‌توان چنین برداشت کرد که تعاملات فرهنگی، انتقال فرهنگ از فضای مجازی، گسترش فضاهای اینترنتی و تهاجم فرهنگی در این زمینه تأثیرگزار بوده است.
رئیس انجمن روانشناسی بالینی ایران افزود: بخشی دیگر می‌تواند ناشی از تقلید و الگوبرداری از دیگران و چشم و هم‌چشمی باشد و مسئله بعد نیز به روان افراد برمی‌گردد.
یعقوبی گفت: متأسفانه افراد افسرده، گوشه‌گیر، خجالتی و افرادی که دوستان و شبکه حمایتی خوبی ندارند اقدام به نگهداری حیوانات به خصوص سگ و گربه می‌کنند چرا که می‌خواهند آن همدم و سنگ صبور نداشته خود را در حیوانات پیدا کنند.
این روانشناس بالینی اظهار داشت: وقتی یک فرد با یک سگ یا گربه در خیابان راه می‌رود ناخودآگاه همه افراد به او نگاه می‌کنند و این نگاه و توجه باعث می‌شود آن فرد احساس خوشایندی داشته باشد و به خود ببالد.
یعقوبی ادامه داد: متأسفانه این دیده شدن برای فردخجالتی و کمرو به عنوان پاداشی محسوب می‌شود تا خلاءهای عاطفی خود را پر کند.
رئیس انجمن روانشناسی بالینی ایران گفت: در زمان‌های گذشته افراد با همسایه‌های خود مراوده داشته و خلاءهای عاطفی خود را پر می‌کردند اما امروزه آپارتمان نشینی، کاهش تعاملات اجتماعی و تمایل به تنهایی باعث شده تا افراد سنگ صبوری نداشته باشند؛ از سوی دیگر حیوانات به خاطر بخشش و گذشتی که دارند و بعد از دعوا و اعتراض با اندک غذایی بر میگردند نظر و توجه افراد منزوی و تنها را به خود جلب کرده اند.