اگر رگ مورد نظر، یک رگ سطحی نباشد، و یک رگ عمیق یا بزرگ باشد، این التهاب یک مورد اورژانس است. نشانه ها و علائم قابل تشخیص التهاب وریدی چیست؟
التهاب وریدی یا انسداد شراین: سطحی یا عمیق؟
التهاب وریدی سطحی (انسداد جریان گردش خون در مویرگ که درد و ناراحتی را با خود به همراه دارد)، به نوبۀ خود شدید نیست، اما می‌تواند به عنوان یکی از عوامل ایجاد و سازندۀ التهاب وریدی عمیق به حساب آید.
این در حالی است که التهاب وریدی عمیق اورژانسی است زیرا لختۀ خون مانع گردش خون در رگ های عمیق یا بزرگ می‌شود و می‌تواند آنها را به عقب پس بزند، در چنین شرایطی خون در جریان گردش خون باعث ایجاد آمبولی ریوی (لختۀ خون در سرخرگ ریوی جابه‌جا می‌شود) می‌شود که عارضه ای شدید و احتمالاً کشنده است.
علائم التهاب وریدی چیست؟
نشانه های التهاب وریدی سطحی:
یک رگ قرمز، گرم، کشیده، برجسته و در نتیجه از سطح پوست قابل مشاهده می‌شود. در چنین شرایطی رگ دردناک و نسبت به لمس شدن حساس است.
ناحیۀ مبتلا گاهی اوقات متورم است، که خود را به شکل ورم موضعی نشان میدهد.
نشانه های التهاب وریدی عمیق:
در نیمی از موارد، التهاب وریدی عمیق هیچ نشانه ای ندارد و خود را نشان نمی‌دهد. در غیر این صورت، خود را به شکل درد در ناحیۀ ساق پا یا ران، کوفتگی، بی حسی، احساس گرما یا تورم ساق پا، قوزک و حتی تمام پا نشان میدهد.
پوست درخشان، کشیده و سفید رنگ یا اندکی کبود است. التهاب موضعی رگ می‌تواند تب را با خود به همراه داشته باشند (38 درجه سانتیگراد).
ضمناً می‌توان التهاب وریدی را به کمک نشانه های دیگری هم تشخیص داد: زمانی که قسمتی از پا را به سمت بالا بیاورید، درد شدید می‌شود.
در صورت مشاهدۀ چنین علائمی، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید زیرا این علائم نشان دهندۀ افزایش خطر آمبولی ریوی هستند، آمبولی ریوی بسیار جدی و خطرناک است که خود را با درد در ناحیۀ سینه، تنگی نفس، حتی سرفۀ خونی و از دست دادن هوشیاری نشان میدهد.
چه اشخاصی در معرض خطر التهاب وریدی قرار دارند؟
اشخاص در معرض خطر باید حواسشان به نشانه های خاص التهاب وریدی باشد.
اصلی ترین عوامل خطر، عبارتند از:
نارسایی عروق.
واریس ها.
عمل های جراحی ضروری یا بستری شدن طولانی مدت.
بی حرکت ماندن به مدت طولانی: سفرها (خصوصاً سفرهای هوایی)، کارهای ایستا و بدون تحرک و... .
سوابق شخصی التهاب وریدی (عودهای مکرر)، صدمات قلبی، نارسایی قلبی یا تنفسی.
مشکل انعقاد خون.
سابقۀ خانوادگی التهاب وریدی یا آمبولی ریوی.
درمان های هورمونی، زیرا درمان های هورمونی انعقاد خون را افزایش می‌دهند، درمان هایی مانند: پیشگیری از بارداری، درمان هورمونی جایگزین زمان یائسگی و...
سرطان.
قراردادن یک کاتتر در رگ.
حاملگی.
چاقی مفرط.
افزایش سن.
استعمال دخانیات.
و غیره.
برخی از عوامل (مانند اضافه وزن، استعمال دخانیات،...) قابل اصلاح هستند، بنابراین می‌توان میزان خطر بروز التهاب وریدی را کاهش داد.