سبزپرس- گروه محیط انسانی: عضو هیئت علمی موسسه «علوم محیطی» دانشگاه شهید بهشتی معتقد است که برای مناطق حساس اکولوژیکی و برای صنایع و توسعه هایی که از حساسیت بیشتری برخوردار است حتما پایش های آنلاین و مقطعی انجام شود تا سازمان حفاظت محیط زیست بتواند بر روی درست و کامل اجرا شدن طرح های ارزیابی زیست محیطی نظارت داشته باشد.
«نغمه مبرقعی» عضو هیئت علمی پژوهشکده «علوم محیطی» دانشگاه شهید بهشتی در حاشیه نهمین همایش ملی «ارزیابی اثرات محیط زیستی ایران» در گفتگو با سبزپرس درباره طرح های ارزیابی زیست محیطی گفت: وقتی که قرار است یک پروژه در یک مکانی انجام شود، عواقب و اثرات زیست محیطی آن بررسی خواهد شد و به طور خاص لازم است قبل از این که پروژه ای در محیط بارگذاری شود، اثرات آن در آن محیط پیش بینی و برآورد شود.
مبرقعی ادامه داد: روش های مختلف بررسی اثرات زیست محیطی به ما کمک می کند که اثرات احتمالی پروژه هایی که مکان یابی شده اند را برآورد کنیم تا در ادامه به طرح های پایش و تقلیل اثرات برسیم.
او با اشاره به این که در حال حاضر نزدیک به 51 پروژه طرح توسعه مشمول انجام ارزیابی اثرات توسعه هستند گفت: اجرای این پروژه ها به طور قانونی امکان پذیر نیست، مگر آن که طرح ارزیابی برای آن نوشته شود و این طرح در دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست مورد تایید قرار گیرد و در این زمان است که مجری امکان کلنگ زنی و اجرای طرحش را پیدا می کند.
مبرقعی یکی از معضلاتی که در ارتباط با طرح های ارزیابی زیست محیطی وجود دارد را نبود طرح ارزیابی زیست محیطی پروژه ها قبل از اجرای آنها دانست و گفت: ما با پروژه هایی مواجه هستیم که بعضا آغاز یا انجام شده یا حتی به مرحله بهره برداری هم رسیده و در این زمان با مشکل مواجه شدند و پس از بررسی متوجه می شویم که ارزیابی زیست محیطی ندارند.
او تاکید کرد که این مساله باید نهادینه شود که ارزیابی ها قبل از اجرای پروژه انجام شود.
او درباره دلیل این امر به سبز پرس گفت: متاسفانه برخی اوقات استانداران در استان های مختلف تمایل دارند که توسعه خاصی در استان آنها اتفاق بیفتد و توجیه کردن آنها برای پذیرش این موضوع که تطابق خاصی میان توان سرزمین و بارگذاری آن پروژه خاص وجود ندارد کار سختی است.
او ادامه داد: در دراز مدت عواقب بارگذاری نامناسب در یک منطقه به خود ما بر می گردد و به همین دلیل همه ما باید از قانون ارزیابی اطاعت کنیم و خودمان را ملزم کنیم که قبل از این که توسعه ای در نقطه ای از کشور اتفاق بیفتد حتما باید طرح ارزیابی اثرات توسعه بر روی آن انجام شود تا کمترین عواقب را داشته باشیم.
نکته دیگری که مبرقعی آن را در خور توجه دانست، به دنبال داشتن طرح های پایشی برای ارزیابی اثرات توسعه بر محیط زیست بود. او در این باره گفت: ما می بینیم که طرح های ارزیابی انجام می شود ولی در مرحله پایش با کاستی هایی روبرو هستیم و پایش به درستی انجام نمی شود.
عضو هیئت علمی پژ وهشکده «علوم محیطی» دانشگاه شهید بهشتی علت نبود طرح های پایشی را کمبود نیروی انسانی و کمبود بازرسی هایی که مستقیما سازمان حفاظت محیط زیست در مکان پروژه ها انجام دهد، دانست و گفت: این مسائل ما را با معضلاتی مواجه کرده که بعضا علی رغم این که برای یک پروژه ارزیابی انجام شده اما، در مرحله پایش، رصد مناسب انجام نمی شود و گاها تخریب هایی در محیط اتفاق می افتد.
او در پایان پیشنهادی را برای بهبود شرایط زیست محیطی در کشور مطرح کرد: من پیشنهاد می کنم، برای مناطق حساس اکولوژیکی، صنایع و توسعه هایی که از حساسیت بیشتری برخوردار است حتما پایش های آنلاین و مقطعی انجام شود که سازمان حفاظت محیط زیست بتواند به طور کامل اثرات ناشی از اجرای پروژه را در هر لحظه رصد کند./ن.س