از نظر علمی ثابت شده است تمام مادران باید مخصوصا در 3 ماهه اول بارداری روزانه یک میلیگرم اسیدفولیک مصرف کنند زیرا کمبود آن باعث بروز اختلالهای جدیای مانند نقص لوله عصبی در جنین میشود و از طرفی میتواند نوعی کمخونی در مادر ایجاد کند...
حتی اگر خانمی برای مشاوره پیش از بارداری مراجعه کند، به او توصیه میشود از چند ماه قبل از اقدام به بارداری، مصرف اسیدفولیک را آغاز کند تا از بروز مشکلات و آنومالیهای جنینی در فرزندش پیشگیری شود.
در اواسط بارداری، نیاز تمام خانمها به ترکیبهای آهن افزایش مییابد و به همین دلیل علاوه بر اسیدفولیک، باید ترکیبهای آهن افزایش یابد. البته ترکیبهای آهنی در بازار موجود است که اسیدفولیک و حتی ویتامین C هم برای جذب بهتر آهن دارند و پزشکان مصرف آنها را تا پایان دوران بارداری توصیه میکنند.
از آنجا که بعد از زایمان، خانمها دچار خونریزی میشوند و بعد از آن شیردهی را در پیش دارند، حتی بهتر است 3 ماه بعد از زایمان هم مصرف این ترکیبها ادامه یابد.
مصرف آهن بسیار ضروری است و خانمها نمیتوانند با تغذیه و مصرف مواد خوراکی حاوی آهن نیاز بدنشان به این ماده را تامین کنند زیرا برای تامین آهن موردنیاز باید رژیم بسیار پرکالری داشته باشند که منطقی نیست و از طرفی جذب آهن از دستگاه گوارش محدود است. در نیمه دوم بارداری، نیاز جنین به کلسیم افزایش مییابد و حتی اگر مادر کلسیم کافی مصرف نکند، جنین آن را از بدن مادر میگیرد بنابراین خانم دچار کمبود کلسیم خواهد شد. اگر مادر به اندازه کافی منابع غذایی حاوی کلسیم را مصرف کند (5 واحد در روز) و نیاز بدن به این ماده معدنی مثلا با مصرف لبنیات کافی تامین شود، نیازی به تجویز کلسیم اضافه نیست ولی معمولا خانمهای ایرانی به اندازه کافی این مواد را دریافت نمیکنند و در این صورت باید کلسیم مصرف کنند.
البته باید توجه داشت که کلسیم با ویتامین D نباشد چون این ویتامین محلول در آب نیست و در بدن تجمع پیدا میکند و میتواند در بدن جنین عارضه ایجاد کند.
مصرف ترکیبهای مولتیویتامین به هیچوجه برای همه خانمها لازم نیست و فقط در شرایط خاصی که پزشک حس کند مادر دچار سوءتغذیه است یا خوب وزن اضافه نمیکند، تجویز میشود.
حتی در صورت نیاز مادر به این ترکیبها هم پزشک باید حتما به مقدار موادی که باعث بروز مشکل در جنین میشوند مانند ویتامین D، روی و... هم دقت کند تا از حد مجاز بالاتر نباشد.