زمانی که بنیاد جهانی حیات وحش (WWF سرنام World Wildlife Fund) تصمیم گرفت به جنگ شکارچیان غیرقانونی برود، سلاحی غیرمعمول را نیز در دستور کار قرار داد: هواپیماهای بدون سرنشین یا Droneها. اما این هواپیماها با انواع نظامی که تصور کشتار و قتل را با خود به همراه دارند،
متفاوت هستند. این هواپیماها غیرمسلح و بسیار سبک بوده و کاربران آنها را با دست به هوا پرتاب می‌کنند. این Droneها با دستکاری بسیار زیادِ هواپیماهای مدل ایجاد شده‌اند. پس از مذاکراتی کوتاه، نپال به عنوان سایت پایلوت برای آزمایش این ابزارهای محافظ حیات وحش انتخاب شد. این هواپیماها که در اواسط سال ۲۰۱۲ به بهره‌برداری رسیده‌اند، به روشی جدید برای متوقف کردن شکارچیان غیرقانونی تبدیل شده‌اند.
حال پس از به نتیجه رسیدن آزمایش‌ها در نپال، این هواپیماها در اختیار سایر کشورها نیز قرار خواهد گرفت. هفته گذشته گوگل اعلام کرد که به WWF کمک خواهد کرد تا مدل‌هایی از این هواپیماها را برای کشورهای آسیایی و آفریقایی خریداری کند. گوگل این کار را در قالب برنامه جایزه تاثیرگذاری جهانی ۲۰۱۲ (۲۰۱۲ Global Impact Award) انجام می‌دهد. به عنوان بخشی از این همکاری، گوگل بودجه‌ای ۵ میلیون دلاری را در اختیار WWF قرار داد تا نمونه‌هایی از این هواپیماها را برای کنترل حیات وحش آفریقا خریداری کند.
البته WWF علاوه بر این Droneها ابزارهای با فناوری پیشرفته دیگری نظیر دوربین‌های دید در شب، سیستم‌های تصویربرداری گرمایی و علامت‌گذاری حیوانات با برچسب‌های GPS را نیز در مناطق حفاظت‌شده مورد آزمایش قرار داده است. کرافورد آلن یکی از دست‌اندرکاران پروژه معتقد است که نکته مهم این است که شکارچیان حس کنند که تحت مراقبت هستند.
اما مهم‌تر این‌که نمونه‌های بعدی این هواپیماها می‌توانند موقعیت مکانی حیوانات برچسب‌گذاری شده را با داده‌های تحلیلی پایگاه‌های زمینی و برخی الگوریتم‌ها ترکیب کنند تا پیش‌بینی کنند که شکارچیان در کدام نواحی به فعالیت خواهند پرداخت. هرچند این قابلیت‌ها در نمونه‌های ساده‌ای که اکنون در نپال و افریقا به کار می‌روند وجود ندارد، اما دستیابی به آنها ظرف چند سال آینده بسیار ساده است.
یکی دیگر از فناوری‌های پیشرفته‌ای که توسط WWF مورد توجه قرار گرفته است، دکل‌های قابل حمل تلفن همراه برای استفاده در پارک‌های ملی است. این دکل‌ها نه تنها پوشش آنتن را برای ساکنان آن نواحی فراهم می‌کند، بلکه امکان تعیین دقیق‌تر موقعیت حیوانات و شکارچیان را از طریق مثلث‌یابی فراهم می‌کند.
در نپال رنجرهای پارک ملی از هواپیمای مدل FPVRaptor استفاده کرده و آن را به GPS و دوربین مجهز کرده‌اند. این هواپیماها قابلیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری را داشته و می‌توانند در هر نوبت تا ۵۰ دقیقه پرواز کرده و مسیری ۱۶ مایلی را که از پیش به آنها داده شده است بپیمایند.
در این پروازها علاوه بر کنترل شکارچیان غیرقانونی، این Droneها چوب‌برهای غیرقانونی را هم شناسایی می‌کنند. این هواپیماها که هر یک ۲۵۰۰ دلار قیمت دارند، در پارک ملی Chitwan کار می‌کنند که خانه اصلی ببر بنگال، پلنگ و کرگدن است.
اندازه کوچک و موتور بی‌صدای این هواپیماها از دید مقامات نپالی موضوع ارزشمندی است. برخلاف هلیکوپترها جلب توجه نمی‌کنند و به واسطه قیمت پایین هدف قرار گرفتن یکی دوتا از آنها مشکل چندانی ایجاد نخواهد کرد. این پرندگان کوچک به سادگی می‌توانند مناطق صعب‌العبور را نیز پوشش دهند. هنگامی که محل شکارچیان غیرقانونی مشخص شد، مختصات ماهواره‌ای برای واحدهای زمینی و نیروهای ارتشی ارسال می‌شود تا برای اعمال قانون به سراغ مجرمان بروند.
گرچه گوگل و WWF همکاری خوبی را در نپال و آفریقا آغاز کرده‌اند، اما استفاده از Droneها ایده چندان جدیدی نیست. در ایالات متحده محققان طی آزمایش‌هایی، امکان‌پذیر بودن پایش جمعیت پرندگان به وسیله Droneها را اثبات کرده‌اند. بیش از هر چیز قابلیت‌های پایش و نظارت این Droneهای سبک و غیرمسلح است که توجه دانشمندان و مقامات قانونی ایالات متحده را نیز به خود جلب کرده است و به نظر می‌رسد که باید منتظر خبرهای بیشتری در این زمینه بود.