اگر اهل نگهداری از حیوانات خانگی هستید و سگ در خانه نگه می دارید، حتما ادامه این مطلب مجله پیام سلامت را با موضوع معرفی نشانه ها، علل و درمان عفونت باکتریایی کمپیلوباکتریوز در سگ ها بخوانید. کمپیلوباکتریوز عفونت باکتریایی شایع در توله سگ های جوان تر از شش ماه است. باکتری که باعث بیماری می شود حتی در روده (دستگاه گوارش) سگ های سالم و دیگر پستانداران نیز یافت می شود. حدود ۴۹ درصد از سگ ها، کمپیلوباکتریوز را در بدن دارند و حمل می کنند. این حیوانات قادرند که بیماری را از طریق مدفوع خود، در معرض تماس با دیگر حیوانات قرار داده و آن ها را آلوده کنند.
این نوع عفونت، هم در
سگ ها و هم در گربه ها رخ می دهد.
علائم کمپیلوباکتریوز در سگ
علائم این عفونت در بدن
سگ ها عبارتند از:
تب
استفراغ
فشار آمدن به حیوان هنگام اجابت مزاج (تانسموس)
از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
بزرگ شدن غدد لنفاوی (لنفادنیت)
علل ایجاد عفونت باکتریایی کمپیلوباکتریوز در
سگ ها
چند علت شناخته شده برای این بیماری وجود دارد. اما شایعترین علت ابتلا در نژادهای مختلف، تماس مستقیم حیوان با مدفوع آلوده حیوان دیگر می باشد. مصرف مواد آلوده یا آب آلوده دیگر حالت انتقال است. به دلیل این که در حیوانات جوان، سیستم ایمنی بدنشان دچار کمبود است و هنوز به درستی شکل نگرفته است، این حیوانات بیشتر در معرض خطر ابتلا قرار دارند.
تشخیص عفونت باکتریایی کمپیلوباکتریوز در سگها
آزمایش کشت مدفوع شایع ترین روش تشخیصی است. بعد از ۴۸ ساعت، دامپزشکان کشت را بررسی می کنند تا لکوسیت ها (گلبول های سفید خون) را در مدفوع مشاهده کنند. لکوسیت ها ممکن است در دستگاه گوارش حیوانات نیز یافت شوند. سایر روش های تشخیصی عبارتند از:
آزمایش ادرار
آزمایش خون
روش های درمان عفونت باکتریایی کمپیلوباکتریوز در سگها
برای موارد خفیف ابتلا، درمان سرپایی به طور کلی توصیه می شود. در عین حال،
سگ هایی که با موارد شدید کمپیلوباکترایس مواجه هستند، برای جلوگیری از عوارض بیشتر، نیاز به نظارت دقیق دارند. ضمن این که ممکن است موارد زیر نیز توصیه شود:
جدا کردن حیوان آلوده از دیگر حیوانات
تجویز درمان خوراکی (مایع درمانی) برای جبران از دست دادن آب بدن
تجویز آنتی بیوتیک
انتقال پلاسما
زندگی، مدیریت و نحوه جلوگیری از عفونت باکتریایی کمپیلوباکتریوز در سگها
در عین حال که سگتان تحت درمان است، هیدراته نگه داشتن بدن او اهمیت زیادی دارد. ضمن این که باید علائم او را زیر نظر داشته و به محض بدتر شدن به دامپزشک مراجعه کنید. البته پیگیری منظم درمان حتی بعد از پایان دوره درمان نیز برای اطمینان از خروج باکتری از بدن حیوان باید انجام شود. در عین حال برای جلوگیری از آلودگی حیوانتان نیز می توانید از روش های زیر استفاده کنید:
محل زندگی و محلی که حیوان در آن غذا می خورد را تمیز نگه دارید.
ظرف غذا و ظرف آب حیوان را با استفاده از مواد ضد عفونی کننده ضد عفونی کنید.
بهداشت عمومی حیوان را به طور کلی رعایت کنید.