صفحه نخست » رفتارشناسی عمومی » روزانه های پرشین پت

مشروح گفتگو با دکتر سید جاوید آل داود ، رئیس انجمن حمایت از حیوانات + عکس / بخش اول
در این فکر بودم که مجموعه‏ای درست شود تا حامیان حیوانات همدیگر را بشناسند/ بعنوان یک شرکت غیرانتفاعی نامحدود ثبت شده‎ایم و کسی نمی‎تواند جلوی فعالیت این شرکت را بگیرد/ درباره روز حمایت از حیوانات گفتند از دکتر تاج‎بخش استعلام شده و گفته‎اند همان 14 مهر کافی است!...

مشروح گفتگو با دکتر سید جاوید آل داود + عکس
رئیس انجمن حمایت از حیوانات - بخش اول

دکتر سید جاوید آل داود :
- در این فکر بودم که مجموعه‏ای درست شود تا حامیان حیوانات همدیگر را بشناسند
-دنبال تسهیلات مالی دولتی نبوده‌ایم / مخالف اعطای بودجه دولتی به NGO هستیم
-بعضی NGOها برای برخی تبدیل به دکان شده است
-بعنوان یک شرکت غیرانتفاعی نامحدود ثبت شده‎ایم و کسی نمی‎تواند جلوی فعالیت این شرکت را بگیرد
-باید کاری کنیم مردم از انقراض نسل حیوانات به اندازه تمام شدن شیر در صف شیر ناراحت شوند!
-یکسری از اعضای ما حق عضویت نمی‌دهند و صرفاً کارت هواداری دارند
-بعضی از اعضاء رویشان نمی‌شود بگویند عضو انجمن حمایت از حیوانات هستیم!
-پیش نویس قانون حمایت از حیوانات را با 48 ماده به مجلس پنجم ارائه کردیم
-در مجالس بعدی قانون حمایت از حیوانات را پیگیری نکردیم
-درباره روز حمایت از حیوانات گفتند از دکتر تاج‎بخش استعلام شده و گفته‎اند همان 14 مهر کافی است!

حکیم مهر : ضمن تشکر از شما به دلیل وقتی که به این گفتگو اختصاص دادید، در ابتدا مختصری از نحوه شکل‌گیری و تأسیس انجمن حمایت از حیوانات بفرمایید.
خواهش می‎کنم. در این مورد عرض کنم که چون در کلینیک می‎دیدم مردم حیوانات را از خیابان پیدا می‎کنند و به کلینیک می‎آورند و درمان و نگهداری می‎کنند در فکر این بودم که مجموعه‎ای درست شود که این افراد همدیگر را بشناسند و بتوانند به هم کمک کنند. البته قبل از انقلاب انجمن حمایت از حیوانات داشته‎ایم.
حکیم مهر : جمعیت حمایت از حیوانات بوده که ظاهراً هم منحل شده بعد از انقلاب؟!
بله وابسته به بنیاد پهلوی و اشرف رئیس آنجا بود و بعد منحل شد. دو محل هم داشتند. یکی در اتوبان کرج و یک بیمارستان هم حوالی میدان امام حسین که ظاهراً وزارت بهداشت آن را گرفته (خنده) و البته ما هم اقدامی نکردیم. از سال 76 به ثبت شرکتها مراجعه کردم و برای تعیین اسم با آنها مشکل پیدا کردم و هر اسمی که پیشنهاد می‎کردم می‎گفتند هست! اول می‎خواستم همان جمعیت حمایت از حیوانات باشد و حتی لوگوی آن هم طراحی شده بود. من هم گفتم اصلاً نمی‎خواهم این را ثبت کنم و شما آدرس آنهایی که می‎گویید هست را به من بدهید برویم با آنها کار کنیم! ظاهراً آنجا هم مثل جاهای دیگر باندهایی بودند که ما رفتیم پایین دیدیم مثلاً یک عده اطراف ثبت می‎چرخند و می‎گویند که ما ثبت شرکت انجام می‎دهیم. خلاصه ما را چند کوچه بالاتر بردند و گفتند ما آشنایی با این کار نداریم و فقط شرکت ثبت می‎کنیم و نمی‎دانیم ثبت انجمن غیرانتفاعی امکانپذیر هست یا نه؟! بعد گفتند مقداری پول بدهید که ما پیگیری کنیم که اگر بشود انجام دهیم و ما هم گفتیم پولمان کجا بود؟! خلاصه از آنجا رفتیم سراغ وزارت کشور. آنجا گفتند که ما قانونی نداریم که انجمنی ثبت کنیم که هر کسی بتواند عضو آن بشود. مثلاً انجمن دامپزشکان داریم که هر کس می‏خواهد عضو شود باید دامپزشک باشد ولی انجمنی که هر کسی حیوان دوست دارد عضو شود را در قانون نداریم. در همانجا یکی از آنهایی که خودش هم حیوان‎دوست بود به ما پیشنهاد کرد که از طریق تشکیل هیأت امناء اول اینکار را انجام دهید و افراد دیگر را که می‎خواهند عضو شوند بصورت ناپیوسته عضو کنید. بعد رفتیم نیروی انتظامی برای بحث اماکن و اساسنامه تیپ را گرفتیم و دوسالی بین این سه ارگان می‎چرخیدیم! تا اینکه مدیریت ثبت شرکتها عوض شد. چون با قبلی دعوایمان شده بود و اصلاً پیگیری نکرده بودیم. دوباره رفتیم ثبت شرکتها و این بار 20 اسم پیشنهاد دادیم و گفتند انجمن دوستداران حیوانات قبول است و به این عنوان ثبت شد و پرونده رفت وزارت کشور و نیروی انتظامی و بعد هیأت مؤسس خواستند و معرفی کردیم. اولین جلسه را اواخر آذر ماه 78 تشکیل دادیم ولی قبل از آن هم به عنوان انجمن درحال تشکیل در نمایشگاه مطبوعات غرفه داشتیم و برای آذر ماه همان لیست ثبت نامی در نمایشگاه را به جلسه فراخواندیم. بعد برای تشکیلات انجمن هم تقسیم‌بندی‌های مختلفی مطرح بود از جمله روش کمیته‌ای ، روش گروهی ، روش پروژه‌ای و کمیته‌های مختلفی مثل حیات وحش ، دانش‌آموزی و غیره تشکیل شد و گاهی جا داشتیم و گاهی هم نداشتیم و مثلاً در دفتر مجله کار می‌کردیم و بصورت NGO فعالیت می‌کردیم و پشتوانه مالی هم نداشتیم. کلاً دنبال جاهای دولتی هم گرچه بندی هست که بودجه‌ای برای کمک به سازمانهای غیردولتی پیش‎بینی شده و نظام دامپزشکی هم از همانجا می‌گیرد نرفتیم. البته آنها را به NGOهای خودشان می‎دهند و به کس دیگری نمی‌دهند! البته ما با این کلاً هم مخالف بودیم و همان زمان هم برای آقای خاتمی نامه نوشتیم که چه معنا دارد که به NGO بودجه دولتی بدهید؟ اگر مردم احساس کنند که نیاز به NGO هست حفظش می‌کنند و اگر هم احساس کنند نیازی نیست هم منحل می‌شود و لزومی ندارد که یک مجموعه انگل را حفظ کنیم! من همیشه مثال زده‎ام که مثلاً حزب کمونیست آمریکا از CIA بودجه می‎گیرد. برای اینکه جلسه بگذارند با هم و دور هم بنشینند و سرشان گرم باشد و اگر ببینند که جفتک‎های محکمی می‎اندازند سریع شیر آب را می‎بندد و آنها هم پراکنده می‎شوند و بنابراین نباید دولت به تشکل‌های غیردولتی کمک کند. ضمن اینکه معمولاً به تشکل‌های مثل ما تمایلی برای کمک وجود ندارد و ما هم خودمان را سنگین رنگین نگه داشتیم (خنده) و اصلاً دنبالش نرفتیم. تئوری مهم در تشکیل NGO زمانی است که دولت در کار خود نقص یا مشکلی داشته باشد و اینجاست که مردم باید بیایند. گرچه که یکی از شاخصه‎های توسعه یافتگی در دنیا تعداد NGO به حساب می‎آید و یک دوره‌ای خیلی مهم شد و خیلی از ارگانها مثل محیط زیست ، تربیت بدنی ، جهاد کشاورزی و آموزش و پرورش به دنبال ثبت NGO بودند و این برای این بود که رقابتی شکل گرفته بود. زمانی ما لیست NGOها را از سازمان حفاظت محیط زیست گرفتیم و نزدیک به 400 تشکل بود که وقتی تماس می‌گرفتیم خیلی‎ها جواب نمی‌دادند، بعضی‌ها هم اصلاً از ثبت چنین تشکلی خبر نداشتند! یک تعداد هم از بازنشسته‌ها بودند که بودجه هم می‎گرفتند که دکانی هم برای آنها شده است و بعد از بازنشستگی پول اضافه‌ای می‎گیرند! بنابراین وقتی الآن می‎گوییم NGO فکر می‎کنند که یک دکانی باید باز شود و اینها از ارتباطاتی که با مجموعه‎های دولتی دارند استفاده می‎کنند. در همین نمایشگاه محیط زیست امسال که تعدادی از NGOها را دعوت کردند، درحالیکه قبلاً ما شرکت داشتیم و غرفه ما جایزه گرفته و جنجالی بود و البته توقع نداشتیم دعوت کنند و ما هم نامه شدیداللحنی به رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نوشتیم و آنها هم ما را احضار کردند که بترسانند و گفتند اسناد و مدارک بیاورید. ما هم گفتیم شکایت کنید تا بیاییم دادگاه اسناد و مدارک ارائه دهیم که 60 میلیون دلاری که سازمان ملل برای توانمندسازی NGOها می‌دهد چکار می‌کنید؟!
حکیم مهر : این نامه مربوط به زمان خانم جوادی بوده؟!
بله رئیس قبلی سازمان حفاظت محیط زیست!

حکیم مهر : الآن انجمن حمایت از حیوانات در وزارت کشور بعنوان NGO ثبت شده؟!
همه جا ثبت شده! ما الآن نزدیک به 15 نماینده و شعبه در استانها داریم. نمایندگی خراسان شمالی که تأسیس شد استانداری گفته بود که باید اینجا ثبت کنید. ما گفتیم نیازی نیست که آنجا ثبت بشود و اینها نمایندگی ما هستند که در وزارت کشور ثبت شده است. آنها گفتند طبق فلان آئین نامه باید از سال 83 با آئین نامه جدید همه NGOها خودشان را هماهنگ کنند. ما هم گفتیم که آئین نامه نمی تواند قانون را نقض کند و بعد عطف به‌ماسبق هم نمی‎شود. ضمن اینکه گفته است آن دسته از تشکلهایی که می‎خواهند از کمک دولت استفاده کنند مشمول ثبت جدید هستند. آنها هم گفتند کمک همین است که ما اجازه دهیم اینجا فعالیت کنید! ما هم ظاهراً متوجه نمی‎شوند برای آقای محصولی نامه نوشتیم و توضیح دادیم که قانون و دستورالعمل و آئین نامه اجرایی چیست و گفتیم لطفاً این را شما به زبان خودتان به استاندار تفهیم کنید! و بالاخره کوتاه آمدند. به هر حال وزارت کشور معتقد است زیر نظر ما باشید. ما هم می گوییم که بالاترین جایی که می شود یعنی در ثبت شرکتها زیر نظر قوه قضائیه به عنوان یک شرکت غیرانتفاعی نامحدود ثبت شده‎ایم و هیچ کس نمی‎تواند جلوی فعالیت این شرکت ثبت‎شده را بگیرد.
حکیم مهر : پس به همین دلیل است که شما تابع قوانین NGOها نیستید؟! مثلاً جامعه دامپزشکان هر سه سال یکبار مجمع برگزار می‎کند و هیأت مدیره با رأی اعضاء انتخاب می‎شوند!
ما تابع اساسنامه خودمان هستیم که اساسنامه تیپ نیروی انتظامی و هیأت امنایی است.
حکیم مهر : درباره فعالیت‎های انجمن حمایت از حیوانات را توضیح بفرمایید؟
فعالیتهای ما کوتاه‎مدت و بلندمدت است. برنامه‎های طولانی‎مدت نیاز به مطالعه دارد و مثلاً قانون حمایت از حیوانات و کنترل جمعیت حیوانات و آموزش مردم درباره فواید حیوانات و غیره را می‏توان در این زمینه اشاره کرد. زمانی دوستانمان می‎گفتند چکار کنیم؟ گفتم اگر بتوانیم این کار را انجام بدهیم که در سطح جامعه وقتی مردم می‎شنوند نسل حیوانی منقرض شد در این حد ناراحت شوند که وقتی در صف شیر می‎شنوند شیر تمام شد خیلی کار کرده‎ایم.
حکیم مهر : موفق هم بوده‎اید در این زمینه؟!
این کار فقط یک NGO نیست و نمی‎شود گفت که مثلاً ما اینکار را کرده‎ایم. مثلاً الآن بحث است که پلنگ به روسیه بدهند. ده سال پیش اصلاً مهم نبود ولی الآن خیلی جاها منعکس می‎شود و حساسیت ایجاد شده است. به خود من بارها زنگ زده‎اند و مصاحبه کرده‎اند که چرا پلنگ را می‎خواهند به روسیه بدهند و چه اتفاقی برای بانک ژنی کشور و غیره می‎افتد و این نشانه آن است که حساسیت ایجاد شده است. نمی‌گوییم ما اینکار را کرده‌ایم ولی خوب یک بخشی هم کار ما بوده است.
حکیم مهر : عضوگیری شما به چه صورت است؟
ما طبقه‎بندی اعضاء داریم. یکسری هوادار داریم که حق عضویت هم نمی‌دهند و فقط هوادار هستند.
حکیم مهر : هوادار شما که نیستند (خنده) ، هوادار حیوانات هستند. درسته؟!
(خنده) بله دیگه ... یک کارت سفید بدون عکس می‎‌گیرند که اسمشان را نوشته و اینکه هوادار هستند. گروه بعدی حق عضویت می‌پردازند. و بعد از عضویت سه ساله از ناپیوسته به پیوسته تبدیل می‎شود و افراد خیلی فعال هم اعضای ویژه انجمن هستند و در تصمیم‌گیریها شرکت دارند و سعی می‎کنیم نمایندگی‎هایمان از اعضای ویژه باشد و آنهم بخاطر اطلاعات آنها است چون اگر سؤالی از آنها بپرسند و ندانند وجهه انجمن زیر سؤال می‌رود. البته خیلی‌ها هم فکر می‎کنند خبری است و مدتی دوروبر انجمن می‎چرخند و می‎بینند نه خبری و پولی نیست! گاهی هم عضو یک مجموعه بودن افتخار است. ولی عضو انجمن حمایت از حیوانات طوری است که فرد رویش نمی‎شود که بگوید! مثلاً زمانی به مناسبت 26 دی که روز حمایت از حیوانات است متنی تهیه کرده بودیم و قرار بود دانش‌آموزان در مدارس سر صف بخوانند ولی خیلی‌ها اینکار را انجام ندادند و می‌گفتند رویمان نمی‌شود بگوییم چون ما را مسخره می‌کنند که مثلاً اون سوسکه داره میره برو حمایتش کن! بعضی هم به دلیل علاقه به فعالیت اجتماعی دوست دارند و می‎آیند عضو می‎‌شوند.
حکیم مهر : شما رئیس هیأت مدیره انجمن هستید. اعضای هیأت مدیره چه افرادی هستند؟! اگر اشکالی ندارد؟!
اشکالی که ندارد ولی ممکنه خودشان هم ندانند(خنده) !!! دکتر عبدالله‌پور ، دکتر مرجانمهر ، دکتر جمشیدی ، دکتر شیرانی ، دکتر میرزایی(غیردامپزشک و از دانشگاه پیام نور) ، دکتر میرزرگر (بازرس هیأت مدیره)
حکیم مهر : حالا واقعاً خودشان خبر دارند که عضو هیأت مدیره انجمن هستند؟!
بعضاً ممکن است. مثلاً دکتر مرجانهمر چون حافظه‎ای قوی دارد ممکن است یادش بیاید.(خنده)
حکیم مهر : انجمن (شرکت) مدیرعامل ندارد؟!
نه ، مدیرعامل ندارد!
حکیم مهر : قانون حمایت از حیوانات چرا به نتیجه نرسید؟!
48 ماده واحده در قالب یک دفترچه پیشنهاد کردیم و به تمام نمایندگان مجلس (صندوق پستی) فرستادیم. در دوره مجلس پنجم فکر کنم بود. یکی از همکاران دامپزشک ما دکتر کهرام نماینده و دکتر صفاریان هم رئیس دفتر آقای کروبی بود. تصورمان این بود که با وجود آنها کار جلو می‌رود. یک بار با دکتر کهرام بعد از کلی تلاش قرار گذاشتیم و ایشان اصلاً یادشان نمی‎آمد که پیش نویس قانون را چکار کرده‎اند و دکتر صفاریان هم گفتند که 48 ماده زیاد است و یک ماده بنویسید بیاورید برای تصویب. البته من نوشتم که دام سرمایه ملی است ولی همان هم به جایی نرسید و اگر همین هم تصویب می‎شد خیلی خوب بود چون دیگر دامدار نمی‎توانست بگوید که مثلاً واکسن به دام نمی‎زنم چون سرمایه خودم هست یا صاحب حیوانی با آن بدرفتاری کند و به آن به چشم سرمایه ملی نگاه می‎شد. متأسفانه نمایندگان تمایلی نداشتند و فراکسیون محیط زیست به ما می‎گفتند خوب است ولی نمی‎توانیم تصویب کنیم چون فردا کیهان یک عکس سگ می‎اندازد و می‎گوید همه مشکلات مملکت حل شده و حالا مجلس اصلاح‌طلبان به دنبال قانون حمایت از حیوانات است! یا به ما می‎گفتند بروید جو جامعه را آماده کنید. ما هم گفتیم مگر جو جامعه دست ما است؟ البته دو خط خبر در بولتن اخبار مجلس و روزنامه ایران چاپ شد که پیش نویس قانون حمایت از حیوانات به نمایندگان ارسال شده است. همان زمان امام جمعه بیرجند اعتراض کرده بود که با وجود دویست هزار کودک خیابانی مجلس در فکر حیوانات است. ما هم نامه تندی نوشتیم که پس بنیاد مستضعفان و کمیته امداد چه می‎کنند؟ و گفتیم ما حاضریم یک سوم بودجه بنیاد مستضعفان را بگیریم و ظرف یکسال یک نفر فقیر در خیابان نبینید!
حکیم مهر : در سه دوره مجلس بعدی چطور؟ پیگیری نکردید؟!
نه دیگه! حتی برای روز حمایت از حیوانات هم رفتیم وزارت ارشاد و اول گفتند روزها پر است. خلاصه بعد گفتند که از دکتر تاج‌بخش استعلام شده و ایشان گفته‎اند که همان چهارده مهر – روز دامپزشکی – کافی است. ما گفتیم اینها به هم ربطی ندارد

فتگو با رئیس انجمن حمایت از حیوانات / بخش دوم و پایانی

عده زیادی با عقیم سازی و راحت کردن حیوانات در ایران مخالف هستند/ سیستم باغ وحش ما هر کی هر کی است! / رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران برای تشکیل کمیته Ethics به ما خندید و گفت نه ! / نمی‎دانم چرا خروس سپید به کسی داده‎اند که اینهمه پشت سر انجمن صحبت کرده است؟!...

مشروح گفتگو با دکتر سید جاوید آل داود + عکس
رئیس انجمن حمایت از حیوانات - بخش دوم و پایانی

دکتر سید جاوید آل داود :
- در سیستم دولتی تمایلی برای نگهداری حیوانات بی‌سرپرست در پناهگاهها وجود ندارد
-نگهداری حیوان در پناهگاه برای همیشه کار درستی نیست
-واگذاری سگ راحت و واگذاری گربه با مشکل همراه است!
-عده زیادی با عقیم سازی و راحت کردن حیوانات در ایران مخالف هستند!
-با راحت کردن حیوانات بی‌سرپرست مبتلا به بیماریهای لاعلاج موافقم
-طرح زنده‎گیری حیوانات ولگرد از سوی وزیر کشور ابلاغ شده است و از بهمن لازم الاجرا است
-شهرداری تهران به حرف سازمان شهرداریها و دهداریها در بحث زنده‌گیری حیوانات گوش نمی‎کند!
-سیستم باغ وحش ما هر کی هر کی است!
-پرنده باغ وحش را با بال شکسته بیرون انداخته بودند!
-روشهای تربیت قدیمی نظیر کتک زدن حیوانات برای سیرک قابل قبول نیست
-اگر در برگزاری سیرک و نگهداری حیوانات و تربیت آنها شرایط استاندارد رعایت شود قابل قبول است
-چرا سازمان حفاظت محیط زیست مجوز فعل حرام صادر می‎کند؟!
-از سازمان حفاظت محیط زیست خواسته‎ایم مجوزهای شکار سال 89 را به ما بفروشد و آن سال، بدون شکار باشد
-رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران برای تشکیل کمیته Ethics به ما خندید و گفت نه !
-کدهای اخلاقی را وزارت بهداشت استقبال کرد و الآن عمل می‎شود ولی متأسفانه دامپزشکی خیر!!!
-در مورد پیشگویی زلزله با استفاده از حیوانات هم در گروه پژوهشی دانشکده به من خندیدند و بعد مؤسسه ژئوفیزیک استقبال کرد و کارگروه رفتارشناسی تأسیس شد
-گاهی بالاتر از قانون سوء استفاده می‌کنیم و تذکر نسبت به حمایت از حیوانات می‎دهیم
-نمی‎دانم چرا خروس سپید به کسی داده‎اند که اینهمه پشت سر انجمن صحبت کرده است؟!



حکیم مهر : در بحث ایجاد محل‌هایی برای نگهداری حیوانات بی‍سرپرست چرا توفیقی حاصل نمی‌شود؟
در سیستم‌های دولتی اولاً تا بخواهیم یک مدیر را توجیه کنیم عوض می‌شود و ثانیاً تمایلی هم برای اینکار وجود ندارد. حتی ما پیشنهاد کردیم حاضریم رایگان حیوانات ولگرد را جمع‌آوری و نگهداری کنیم. گفتند نمی‌‌شود و مردم شکایت می‌کنند. گفتیم دو منطقه را آزمایشی شش ماه به ما بدهید و اگر در آن محل نگهداری کردیم و شکایتی نشد ادامه بدهیم. باز هم قبول نکردند! البته یک نفر هم در شهرداری به ما گفت اشکال کارتان این است که می‌گویید رایگان ، چون باید یک پولی در میان باشد که مقداری هم برای ایجاد انگیزه سهم مثلاً شهرداری بشود! در شهرستانهای مختلف خودمان هم در کرج یا مشهد تجربیاتی داشته‌ایم. منتها اینکه حیوانی دائم العمر یک جا بماند کار درستی نیست. اخیراً یک گربه نابینا آورده بودند و می‌پرسیدند جایی نیست که ما این را نگه داریم؟! من گفتم که این نگهداری دیگر پناهگاه نیست. زندان ابد برای حیوان است! و باید دور خودش بچرخد. حیوان محبت و رسیدگی می‌خواهد. مثلاً در پناهگاه ونکوور (کانادا) حداکثر یک هفته حیوان را نگه می‌دارند و بعد آگهی می‌دهند اگر بتوانند واگذار می‎کنند و اگر نتوانند حیوان را می‌کشند! اینجا اگر بگویید یک سگی فلج و مریض است و حالا راحتش کنیم یک عده صدایشان درمی‎آید که نه !!! نمی‎‌توانیم اینکار را بکنیم. و راجع به این موضوع با خیلی از اعضای خودمان هم مشکل داریم! در دنیا این مسئله جاافتاده ولی اینجا یک عده زیادی معتقدند حتی اگر حیوانی فلج است باز نگهداری شود. خوب اگر حیوانی فلج است ، پا را به زمین می‌کشد و زخم می‎شود و باید به آن رسیدگی بشود! حتی در کشورمان عده‎ای با عقیم‎سازی هم مخالفند و می‌گویند چرا نمی‎گذارید حیوان زندگی طبیعی داشته باشد. ضمناً در مورد سگ با کانالهای قوی که داریم مشکل واگذاری نداریم و تقریباً سگی نداریم که داوطلب نداشته باشد اما در مورد گربه میزان واگذاری از عرضه بیشتر است و مشکل داریم.
حکیم مهر : شما خودتان با عقیم‌سازی حیوانات برای کنترل جمعیت و راحت کردن (Euthanasia) موافقید؟
بله. اگر شرایطش باشد...
حکیم مهر : البته ایده‌آل این است که اگر حیوان را می‌‎شود درمان کرد و نگهداشت نباید به سمت راحت‌کردن حیوان رفت! و منظورتان این نیست که هر حیوان مریضی را بکشیم؟!
نه، بیماریهای لاعلاج که رفرانس به ما می‌گوید. حیوانی که فلج شده یا نخاعش قطع شده حالا در انسان هم نمی‎‌شود کاری کرد چه برسد در مورد حیوان. البته اگر کسی می‌تواند این حیوانات را هم نگه دارد اشکالی ندارد. میل خودش است. اما اگر کسی نیست که نگهداری کند و قرار باشد حیوان را در باغی رها کنیم و پا را روی زمین بکشد و زخم بشود و نتواند مدفوع یا ادرار کند چه معنی دارد که نگهداری شود؟! آدمها هم با این وضعیت روزی بیست بار آرزوی مرگ می‎کنند!
حکیم مهر : شهرداری تهران و برخی شهرها با سلاح گرم به حیوانات ولگرد شلیک می‌کنند. اولاً این مسئله را با توجه به اطلاعاتی که دارید تأیید می‎کنید و ثانیاً چه واکنشی در قبال این کار نشان داده‌اید؟
بله. قسمت اجرائیات شهرداری که نیروی انتظامی هستند شب‌ها به خیابان می‌آیند و اسلحه دست نیروی انتظامی است و نه شهرداری و این کار را انجام می‎دهند. انجمن عضو شورایی به نام شورای مبارزه با حیوانات موذی در وزارت کشور است و طرح عقیم‌سازی و زنده‌گیری حیوانات را ارائه کردیم و موافقت هم شد اما در موقع اجرا به مشکل خورد. الآن سازمان شهرداریها و دهداریهای کشور مسئول است و طرح زنده‌گیری حیوانات بی‌صاحب هم تصویب شده است. در بهمن ماه سال گذشته به امضای وزیر کشور رسید و به همه کشور ابلاغ شد. یک سال به شهرداریهای کشور برای تهیه تجهیزات مثل لباس ، ماشین ، تور ، تفنگ بیهوشی و غیره مهلت داده شد. از همان ابتدا به ما گفتند که شهرداری تهران زیربلیط سازمان شهرداریها نمی‎رود و لابد زورش زیاد است که به حرف آنها گوش نمی‎کند! بعضی شهرداریهای شهرها اقدام کردند و قانوناً باید از بهمن امسال روش زنده‌گیری جایگزین بشود اما بعید است که به دلیل عدم فعالیت قابل توجه در آماده سازی این طرح به این زودی عملی شود.
حکیم مهر : با فرض اجرای این طرح ، بعد از زنده‌گیری حیوان را چکار می‎کنند؟!
مطابق این طرح قرار است در یک فضایی بیاورند و حیوانات سالم را از غیرسالم تفکیک کنند و مثلاً بیماریهای لاعلاج و سن بالا و غیره و یکسری به هرحال به سمت اتلاف با داروی بیهوشی و غیره می‌روند. آنهایی که قابل نگهداری باشند واکسن و قلاده توسط سازمان دامپزشکی می‎خورند و آماده واگذاری به افراد داوطلب می‌شوند.
حکیم مهر : الآن که این اتفاق نمی‌افتد؟!
مشهد مثلاً این کار را می‎کردند از سالهای قبل و الآن هم بصورت یک شرکت خصوصی این کار را انجام می‎دهند. اصولاً قرار است شرکت‎های خصوصی این کار را انجام بدهند.
حکیم مهر : شما انتقاداتی به وضعیت باغ وحش‌ها داشته‎اید. در این زمینه توضیح می‌فرمایید؟
باغ وحش‎ها‌ی ما دارای سیستم هر کی هر کی است! یادم هست که زمانی یکی از همکاران دامپزشک ما مدیر باغ وحش تهران شد و خیلی خوشحال شدیم. بعد رفتیم و تبریک گفتیم و خواستار همکاری شدیم. گفت : من اولین باری که در طول عمرم باغ وحش آمدم هنگام دریافت حکم بوده است و تابحال باغ وحش نیامده بودم! گفتیم دستشان درد نکند که نیروی مفیدی انتخاب کرده‎اند!(خنده) گفتیم با این حال به سمت پارک وحش برویم. گفتند بودجه نداریم. گفتیم حداقل نامه بنویسید و درخواست بدهید که یک سابقه باشد و بعداً اگر زمینی پیدا شد بشود پیگیری کرد. با این حال دیدیم انگیزه‌ای اصلاً وجود ندارد! اخیراً هم با آقای الهامی مدیر باغ وحش تهران صحبت کردیم و گفتیم این شایعات چیست که می‌گویند توله‌ اجاره می‌دهید و می‌فروشید یا Persian Cat دارید؟ و محیط خیلی کثیف است. گفت : اینها مال ما نیست و پلیس گرفته و به ما داده که نگهداریم و تکذیب می‌کرد که ما نمی‌فروشیم. باز گفتیم که چاه آب با فاضلاب آنجا نزدیک هم است و یا بیماریهایی در حیوانات دیده شده که به انسان ممکن است منتقل شود و یا سیرک حیوانات را به آنجا می‎آورد و خلاصه به شکل‌های مختلف خواستیم این مسائل را به آنها منتقل کنیم. یک بار پرنده‌ای را آوردند دانشکده که بالش شکسته بود و گفتند از اطراف باغ وحش پیدا کردیم. ما فکر کردیم شاید از باغ وحش فرار کرده و زنگ زدیم : گفتند بله این پرنده مال ما بود و بالش شکسته بود ، انداختیمش بیرون!!! گفتیم مگر لاستیک کهنه است؟! حداقل راحتش کنید نه اینکه زنده زنده بندازید بیرون!
حکیم مهر : صحبت سیرک شد! شما با اجرای نمایش و سیرک حیوانات موافقید؟!
چند سال قبل اعتراضاتی داشته‌ایم. سیرک خیلی جاها هست. ممکن است از نظر اینکه بصورت بامزه مردم با حیوانات آشنا شوند توجیه داشته باشد اما موضوع نگهداری حیوانات مهم است. پروسه تربیت هم اگر به روشهای قدیمی نظیر کتک زدن انجام شود قابل قبول نیست. دو سه سال قبل بود شیری در مشهد دست تربیت‌کننده را گاز گرفت و مشخص بود که آن فرد در حال تنبیه بوده که شیر عصبانی شده و آخر هم با کلت شیر را کشتند! اگر شرایط استاندارد مثل خیلی جاهای دنیا باشد می‌شود قبول کرد.
حکیم مهر : در مورد بحث شکار نظرتان چیست؟
در مورد شکار بارها به سازمان حفاظت محیط زیست نامه نوشتیم. طبق استفتائاتی که کردیم اگر شکار جنبه تفریحی داشته باشد حرام است و این سازمان چرا مجوز انجام فعل حرام می‌دهد؟ مثل این است که وزارت ارشاد مجوز فروش مشروب صادر کند! در همان حد است و حرام درجه یک و دو نداریم! در یک گفتگوی رادیویی با معاون قبلی سازمان حفاظت محیط زیست همین سؤال را مطرح کردیم و گفتند ما کاری به حلال و حرام نداریم و بر اساس اطلاعات علمی کار می‎کنیم. البته من می‎دانم همان اطلاعات علمی را هم ندارند! شما از آنها بپرسید آمار دقیقی از نوع گونه‎‌های یک منطقه هم ندارند چه برسد به تعداد گونه‌ها! حتی در مورد یوزپلنگ با این همه حساسیت یکی می‎‌گوید 60 قلاده ، یکی می‎گوید 200 قلاده!!! اینها مثلاً از شهر می‎پرسند چند تا گونه دارید؟ عددی به شهرستان می‎آید. آنجا می‎بینند خیلی کم است یک صفر جلویش می‎گذارند و بعد می‌آید استان و می‎بینند این که آبروریزی است دو تا صفر جلویش می‎گذارند و همینطور زیاد می‎شود! یک آماری دیدم که جالب بود. درنده‎ها مثل پلنگ را نوشته بودند 200 تا و گونه‌‎های دیگر را حدود 300 تا ، من گفتم اینکه غذای یک هفته اینها می‌شود و بقیه سال را چه می‎کنند؟! در سال 80 اعلام کردیم که بدون شکار باشد. امسال هم نامه نوشتیم به محیط زیست که مجوزهای سال 89 را اعم از ریالی و ارزی به ما بفروشند و سال 89 سال بدون شکار باشد!
حکیم مهر : در مورد کار با حیوانات در آزمایشگاهها کاری انجام داده‌‎اید؟ یادم هست در زمان دانشجویی در همان بدو ورود یکی از اساتید به ما یاد می‎دادند که قورباغه را آنقدر با سر به میز بکوبید تا بیهوش و برای تشریح آماده شود!!! چه کرده‎اید که این کارهای غیرمعقول انجام نشود؟!
حدود هشت تا ده سال پیش به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران نامه دادم که گروهی در دانشکده در این زمینه تشکیل شود و دلیل هم این بود که مجلات خارجی برای چاپ مجوز Ethics می‌خواهند. معاون پژوهشی آن زمان که الآن رئیس تشریف دارند یک کمی خندید و گفت نه ! بعد از طریق وزارت بهداشت اقدام کردم. مجموعه‌ای را ترجمه کردم و آنها خوشبختانه استقبال کردند. ریز مطالب درسی که باید آموزش بدهیم را هم خواستند. محل نگهداری حیوان، روش گرفتن و حمل و نقل ، محقق و کارگران و صاحبان حیوانات را مجزا مطرح کرده بودم و برای هر کدام کدهای اخلاقی تعریف شده بود. حتی برای حمل و نقل حیوان جهت کارهای تحقیقاتی معاینه قبل و بعد از سفر و کدهای اخلاقی خاصی مطرح کرده بودم. حتی گفته بودم در طول مسیر هوایی هم دامپزشک باید همراه حیوان باشد! برای محقق هم دوره‌های آموزشی پیش بینی شده بود. در یک کارگاه آموزشی که معاونت دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار کرده بودند دو روز تدریس داشتم و محققان پزشکی آمدند و این کدها را آنجا بررسی و اصلاح کردیم. نهایتاً به تصویب رئیس کمیته اخلاق پزشکی که آن زمان دکتر لاریجانی بود رسید و مقاله آن هم در مجله علوم پزشکی بابل و خلاصه مقاله آن هم در خارج چاپ شد. الآن در دانشگاه علوم پزشکی جا افتاده و یک فرمتی دارد و یک دامپزشک هم در این مجموعه برای نظارت هست. چند جلسه هم در معاونت پژوهشی وزارت بهداشت داشتیم که از دو سال قبل قرار شد که همه مقالات باید مجوز Ethics داشته باشند. لذا در سیستم پزشکی جاافتاده ولی متأسفانه در دامپزشکی نیست! در قضایای دیگر هم همینطور است. بحث استفاده از حیوانات در پیشگویی از زلزله را هم در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران مطرح کردم و در گروه پژوهشی دانشکده گفتم طرحی برای پایان نامه باشد. در شورای پژوهشی همه به ما خندیدند که آقا این که دامپزشکی نیست! بعد مؤسسه ژئوفیزیک از این موضوع استقبال کردند و یک کارگروه تشکیل شد و من رئیس کارگروه رفتارشناسی آنجا هستم.
حکیم مهر : به عنوان نتیجه این مصاحبه که خیلی هم وقت شما را گرفتیم و تشکر می‌کنم ...
سرمان به باد رفت (خنده) فکر کنم از دانشکده بیرونمان کنند!
حکیم مهر : عرض می‎کردم که باید انتظار از انجمن حمایت از حیوانات در حد یک شرکت خصوصی باشد. برخی معتقدند که این انجمن ابزار اجرایی ندارد و نتوانسته موفقیتی در زمینه حمایت از حیوانات کسب کند و موفقیتی در فرهنگ سازی عمومی نداشته است!
خیلی‎ها از ما می‎پرسند این کارت عضویت انجمن حمایت را گرفتیم حالا چکار کنیم؟! ما می‌گوییم هیچی! کارت شما فقط برای ما معتبر است! شما ضابط اجرایی نیستید و مثلاً به صرف اینکه عضو انجمن هستید نمی‎توانید کسی را مجازات کنید. گاهی ما بالاتر از قانون چون مردم خبر ندارند سوء استفاده می‎کنیم نامه می‌نویسیم و مثلاً می‎گوییم دفعه بعد بدانیم که با حیوان رفتار خوبی نداشته‌اید شما را به مراجع قضایی احضار می‎کنیم و مردم هم فکر می‎کنند حالا خبری هست! سیستم دولتی هم خیلی دوست ندارد که NGOها فعال باشند. البته سایت انجمن ما (iranspca.com) هم در دسترس است و تالارهای گفتگو دارد و آنجا اخباری مطرح می‎شود و همین الآن هم از این دست اخبار مثلاً در حین مصاحبه از انجمن زنگ زدند و گفتند نمایندگی اصفهان نشان خروس سپید داده است.
حکیم مهر : اتفاقاً حالا خوب شد این موضوع را اشاره کردید. راجع به این نشان خروس سپید هم که امسال به خانم فتوره‎چی اهدا شده توضیح بدهید. ظاهراً این نشان فقط مختص نمایندگی اصفهان شما است!
حالا در همین سایتهای مختلف بروید ببینید همین خانم فتوره‎چی کلی پشت سر انجمن گفته که اینها کار نمی‎کنند، گربه را نگرفته‎اند، گربه‎ای مریض بوده کاری نکرده‎اند! و خلاصه کلی پشت سر انجمن حرف زده‎اند. حالا نمی‎‌دانم چرا خروس سپید به ایشان داده اند؟!
حکیم مهر : یعنی شما اطلاع نداشته‎اید؟ هر نمایندگی شما برای خودش کار می‎کند؟ مگر با شما هماهنگ نمی‎کنند؟
نه، نمایندگی‎های ما حالت فدرال دارد. در تصمیم‎گیریهای داخل استانی مستقل هستند ولی در برنامه‎های کلان باید با ما هماهنگ باشند! همین خروس سپید را به من از یکی از خبرگزاریها زنگ زدند گفتند می‎خواهید این نشان را اهدا کنید؟ گفتم نه من خبر ندارم!!! بعد به نمایندگی گفتم باید با ما حداقل هماهنگ کنید که می‎خواهید چه کاری انجام دهید.
حکیم مهر : تشکر از شما به دلیل وقتی که اختصاص دادید.
خواهش می‎کنم.

!