با رشد جمعيت و پيشرفت تکنولوژي
توازن تاریخی انسان و
جنگل گسسته شده است
ایرن – مرتضی گلپور: معاون فنی جنگلکاری و پارک های جنگلی سازمان
جنگل ها در توضیح چرایی برهم خوردن
توازن انسان و
جنگل در کشور گفت: رشد جمعیت و پیشرفت تکنولوژی سبب گسیختگی
توازن تاریخی انسان، دام و
جنگل در ایران شد.
به گزارش خبرگزاری محیط زیست ایران مهندس جهانگیر جهاندار در پاسخ به این سوال که چه عاملی سبب برهم خوردن
توازن تاریخی انسان، دام و
جنگل در کشور شد، ضمن بیان مطلب بالا افزود : تا زمانی که تکنولوژی به این سرعت و تا این حد پیشرفت نکرده بود تخریب
جنگل نیز به مراتب کم بود.
وی با ذکر مثالی در این رابطه گفت : در گذشته اگر از ابزارهای دستی برای قطع درختان استفاده می شد، امروز استفاده از اره های برقی سبب آسان تر و سریع تر شدن قطع درختان شد، درعین حال که نیاز های روزافزون ناشی از افزایش جمعیت نیز نیاز به چوب را افزایش داد که گسترش کارخانه های فعال در این زمینه پاسخی به آن بود.
مهندس جهاندار در تبیین گسست رابطه دام و
جنگل آن را ناشی از رشد جمعیت از جمله جمعیت دامداران دانست و تصریح کرد : رشد جمعیت و به تبع آن نیازهایی که در این رابطه پدید آمد هم چون نیاز به خوراک بیشتر برای این جمعیت و بیکاری و نیاز به اشتغال فرزندان دامدارن سبب افزایش تعداد دام در
جنگل ها شد.
معاون فنی جنگلکاری و پارک های جنگلی سازمان
جنگل ها اضافه کرد : فقر جمعیت دامدار نیز به نوبه خود سبب ورود خارج از ظرفیت دام به
جنگل شد. به طور کلی فقر، رشد جمعیت و پیشرفت تکنولوژی و در عین حال طمع و افزون طلبی را می توان از دلایل عمده برهم خوردن
توازن پیش گفته دانست.
این مقام سازمان
جنگل ها در ادامه به بهره برداری سازماندهی شده از جنگلها پرداخت و با بیان اینکه مدیریت
جنگل به معنای نابودی و یا تنها بهره برداری از آن نیست، خاطرنشان کرد : مدیریت
جنگل به این معنا است که به رغم بهره برداری از
جنگل ها می توان سیاست هایی را اتخاذ و شیوه هایی را به کار برد که در عین حال به خود
جنگل ها نیز خسارتی وارد نشود و
جنگل همواره توان تجدید خود را داشته باشند.
جهانگیر جهاندار تصریح کرد : نکا چوب یک نمونه و تجربه موفق در این زمینه است. هکتار ها جنگلی که ناشی از فعالیت های جنگلکاری در این منطقه وجود دارد نشان می دهد که همراه با بهره برداری اصولی و مدیریت شده و برداشت از منابع جنگلی همچنان می توان به تجدید این منایع امید داشت.