- به گزارش میراث آریا:
یک
پنجم جنگلهای
مانگرو جهان تنها ظرف 30 سال گذشته براثر توسعه کشاورزی و پرورش گاههای انواع میگو و ماهی نابود شدهاست.
طبق گزارش جدیدی از برنامه زیست محیطی سازمان ملل متحد و بنیاد حفاظت از طبیعت بیش از یک
پنجم از جنگلهای
مانگرو جهان از سال 1980 به بعد ناپدید شدهاند.
طبق همین بررسیها پوششهای انبوه
مانگرو که در سواحل آبهای شور تجمع دارند، با سرعتی چهار برابر بیشتر از روند
نابودی در دیگر جنگلهای
جهان رو به تخریب میروند.
مانگرو به اکوسیستمی اطلاق میشود که از زمینهای مرطوب حد واسط مناطق جزر و مدی دریا همراه با مجموعههایی از گیاهان بینظیر و جانوران خاص که در مناطق ساحلی و کنار تالابی اکوسیستم تکثیر پیدا میکنند، تشکیل شده است.
علت
نابودی این جنگلها عمدتا براثر فعالیتهای کشاورزی و نیز پرورش انواع ماهی و آبزیان خوراکی و همچنین فعالیتهای عمرانی در نواحی ساحلی است.
میزان تخریب جنگلهای
مانگرو در سطح جهانی با نرخ 0.7 درصد درسال، به حدی است که حتی مانگروهای بر جای مانده نیز اغلب دچار تنزل و نقصان شدهاند. درحال حاضر محققان تلاشهایی را برای درک اهمیت کامل این پوششهای گیاهی آغاز کردهاند.
اکوسیستمهای
مانگرو زیستگاه و محل پرورش گونههای بیشماری از انواع آبزیان و حیوانات دریایی است و دربرخی کشورها یکی از مهمترین منابع و بنیادهای امنیت غذایی است.
علاوه براین جنگلهای
مانگرو مقادیر عظیمی از کربن را درخود ذخیره میکنند و همچنین منطقههای حائل موثری دربرابر خطر فرسایش خاک هستند.
به گفته «امانوئل زمک» مدیر سازمان بین المللی جنگلهای گرمسیری که در این گزارشها همکاری دارد تحقیقات اخیر نشان میدهد که مانگروها نقش بسیار مهمی در حفاظت و ادامه بقا دربرابر توفانهای مهیب گرمسیری هستند.»
طبق تمام بررسیهای انجام شده جنگلهای
مانگرو سالانه حداقل 1.6 میلیارد دلار به اکوسیستمهای طبیعی کمک میکنند با این همه گزارش جدید یونپ نشان میدهد که بیشتر کشورها در محاسبه میزان زیان مالی هنگفتی که براثر
نابودی این
جنگل ها تحمیل میشود، ناتوان بودهاند.
طی حادثه سونامی 2004 در جنوب شرقی آسیا مناطقی که دارای پوشش گیاهی سالم
مانگرو بودند نسبت به نواحی دیگری که فاقد این درختان بودند، به مراتب سالمتر ماندهاند.
سواحل خلیج فارس درایران نیز به ویژه در سواحل قشم و بوشهر دارای جنگلهای
مانگرو است که به
جنگل حرا شهرت دارند.