مطالعه پژوهشگران نشان داده است که روزه تأثیر قابل‌توجهی در پیشگیری و درمان چاقی به‌ویژه چاقی شکمی، کاهش چربی خون و کنترل دیابت نوع دو (غیر وابسته به انسولین) دارد.
در ایام‌ماه مبارک رمضان رعایت تغذیه سالم برای تنظیم متابولیسم طبیعی بدن لازم است و این‌ماه تمرین بسیار خوبی برای قطع کردن حلقه اتصالی بین غذا و استرس‌های کاری و فکری است؛ به شرطی که پس از افطار غذای امساک‌شده توسط فرد جبران نشود. روزه‌دار می‌تواند در هنگام افطار همانند وعده غذایی صبحانه نیاز بدنش را رفع کند و توصیه می‌شود که میزان 15تا 20درصد انرژی دریافتی در طول روز در هنگام افطار از طریق غذا خوردن دریافت شود.
روزه‌داران باید پس از اذان مغرب بدون تأخیر طولانی روزه خود را باز کنند و از مواد غذایی مایع و سبک به همراه ترکیبی از غلات (ترجیحا نان از نوع سبوس دار به‌طور مثال نان سنگک) در زمان افطار استفاده کنند. همچنین توصیه می‌شود از مایعات گرم مانند آب جوش یا چای کمرنگ به جای آب سرد برای شروع افطار استفاده شود.
علاوه بر این استفاده از مواد غذایی حاوی فیبر از قبیل سبزی‌ها و نیز انواع میوه به جای استفاده از ترکیبات حاوی قندها و چربی فراوان (همچون حلوا آن هم به میزان زیاد) توصیه می‌شود.
استفاده از انواع سبزی‌ها علاوه بر تأمین ریزمغذی‌ها و انرژی مورد نیاز به‌علت فیبر موجود در آنها مشکل یبوست را که یکی از مشکلات رایج در ایام روزه‌داری است، برطرف می‌کند. علاوه بر این میوه‌ها و سبزی‌ها به‌علت قندهای پیچیده موجود در آنها نقش بسزایی در کنترل متابولیسم، قند، چربی و نیز تنظیم اشتها در افراد دارند.
سرعت غذا خوردن در هنگام افطار باید کنترل شود و همچنین استفاده از غذاهای سنگین، انواع پلو و خورش به‌طور همزمان با افطار توصیه نمی‌شود؛ چرا که با توجه به امساک روزانه، دستگاه گوارش برای دریافت حجم بالای موادغذایی در آن زمان آمادگی ندارد. بنابراین باید وعده غذایی شام را با فاصله زمانی پس از افطار و آن هم نه در حجم فراوان خورد.خوردن وعده سحری مشابه وعده ناهار توصیه می‌شود؛ چرا که ثابت شده است حذف وعده سحری علاوه بر مشکلات گوارشی باعث عدم‌توفیق روزه‌داری در ایام‌ماه رمضان می‌شود.
داشتن فعالیت بدنی به‌ویژه پیاده‌روی منظم (حداقل 30دقیقه در روز) و یک یا دوبار شنا در هفته و پس از افطار باعث می‌شود وزن فرد کنترل شود و دیگر شاخص‌های متابولیک بدن فرد تنظیم شود.