نحوه استفاده : خوراکی و موضعی



خواص : مزه تلخ آمیخته با گسی و شیرینی دارد و گسی آن سبب سردی آن



شده است .



برساقه آن برجستگی هایی است که به اندازه ی کف دست و همرنگ ساقه



است.این برجستگی ها از بخش دیگر آس قوی تر است .



گسی آن در هنگام مکیدن آنقدر محسوس است که زبان را نیشگون می گیرد . این



برجستگی ها دارای گوهر خاکی و کمی گوهر لطیف است .



بهترین نوع آن به منظور استفاده درمانی گونه ای است که رنگش به سیاهی می



زند ،به ویژه «آس خسروانی »که در کوهساران می روید .



بهترین نوع گل آن از نظر طبی گلهای سپید رنگ است .

افشره ی برگ و میوه آس بهترین ماده درمانی است . چنانچه افشره اش کهنه



شود ناتوان می گردد و کفک بر آن می نشیند .



مزاج :دارای گرمی لطیف و سردی بر آن غالب و گیرندگی آن بیشتر از سردی



است .



خاصیت درمانی :اسهال ، عرق و هر نوع خونریزی و هر نوع سیلانی را بسوی



اندام ها بند می آورد . اگر تن را در گرمابه با آس مالش دهند تن را توان می بخشد



و رطوبت های زیاد پوست را بر می کند .



پخته آن استخوان شکسته را به هم جوش می دهد .



سوخته آن را می توان به جای توتیا در خوشبو کردن بدن بکار برد .



مرهم ،ضماد ، شربت و رب میوه آس برای جلوگیری از نوع خونریزی ( نزیف )مفید



است .



گیرندگی آس قوی تر از سردی بخشی آن است .



ارزش غذایی آن اندک است .



در بین شربت های دارویی جهت بند آوردن شکم ،درد شش و سرفه ، شربتی



چون آس وجود ندارد .



آرایش :روغن ،افشره ، پخته شده آس و به ویژه دانه آس ریشه موها را تقویت می



کند ،از ریزش باز می دارد و سبب بلندی و سیاهی مو می گردد .



دانه آس را اگر در کره بپزند بازدارنده عرق است و خراش ناشی از عرق را اصلاح



می کند .برگ خشکیده آس بوی بد زیر بغل و پیچ و خم های بدن را از بین می برد .



خاکستر آس کار توتیا را می کند و لکه و کک و مک را می زداید .



ورم و جوش :ورم های گرم و باد سرخ و مورچه و جوش و زخمها و هر نوع زخمی



که بر کف دست آید و انواع سوختگی با آتش چاره شان آس مخلوط با روغن زیتون



است .



مفاصل :اگر میوه آس را در آب انگور کهنه بپزند و ضماد کنند سستی مفاصل را از



بین می برد .



اندام های سر :خون دماغ را بند می آورد . سبوسه را می زداید و زخمهای سر را



می خشکاند . اگر آب آس را در گوشی که قرحه دارد یا چرکین است بچکانند خوب



می شود . شربت آس سستی لثه را از بین می برد .



اندام های چشم :علاج درد و برآمدگی چشم است .



اندام های تنفسی و سینه:قلب را توان می بخشد و خفقان را از بین می برد.میوه



آن بوسیله ی شربتی که دارد علاج سرفه است و اسهال را باز می دارد. میوه و



رب میوه اش در خونریزی ها مفید است .



اندام های تغذیه :مانع سوزش در مجرای بول و سوزش مثانه است .



افشره میوه آن بول را ریزش می دهد و در جلوگیری از ریزش زیاد خون حیض مفید



است .



آب آس شکم را بند می آورد .



آغشته کردن تن با آب آس مانع اسهال مراری و سودایی می شود .



اگر میوه اش پخته شود رطوبت های زهدان را از جریان باز می دارد .



ضماد آن برای علاج بواسیر و آماس بیضه ها مفید است .



آس پخته شده از بیرون آمدن مقعد و زهدان جلوگیری می کند .



زهرها :آس و میوه آن را اگر با آب انگور کهنه بنوشند برای علاج نیش کژدم و رتیل



مفید است .



منبع : کتب طب سنتی