حققان با استفاده از فناوری نانو توانستند فرآیند ثبت اطلاعات دیجیتالی را روی شیشه پیاده سازی و نوعی حافظه مجازی پنج‌بعدی ایجاد کنند.
این حافظه جدید، قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای از جمله ۳۶۰ ترابایت فضای ذخیره‌سازی، پایداری حرارتی تا ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد و طول عمر عملاً نامحدودی دارد.
در این حافظه کریستالی، با استفاده از یک لیزر پرتوان و بسیار سریع، اطلاعات در نانو ساختارهایی ذخیره می‌شود که به‌طور خودانگیز درون کوارتز مذاب ایجاد می‌شوند.
نانوساختارهای کریستالی، نحوه عبور نور از درون شیشه و در نتیجه جهت نور را تغییر می‌دهند؛ سپس می‌توان این تغییر را با استفاده از یک میکروسکوپ الکترونی و یک لنز بازخوانی کرد.
این ساختارها قابلیت ذخیره حجم عظیمی از اطلاعات را برای مدتی بیش از یک میلیون سال دارند.
این حافظه فوق‌العاده، اطلاعات را با استفاده از پارامترهایی شامل ابعاد، جهت قرارگیری و موقعیت سه‌بعدی نانوساختارها، در پنج بعد کدگذاری می‌کند.
در یک آزمایش، فایل متنی با حجم ۳۰۰ کیلوبایت روی حافظه کریستالی ضبط شد. این فرایند با استفاده از یک لیزر بسیارسریع که پالس‌های نوری کوتاه و بسیار پرتوان تولید می‌کرد ، انجامشد. این فایل روی سه لایه از نانوساختارهای مجزا که به فاصله ۵ میکرومتر از یکدیگر قرارداشتند، ثبت شد.
نتیجه این تحقیقات منجر به تولید نسل جدیدی از حافظه‌های مجازی کریستالی خواهد شد که برای ذخیره سازی حجم عظیم اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مهمترین کاربرد این حافظه در صنایع نظامی و اطلاعاتی، سازمان‌های بزرگ، موسسات تحقیقاتی و دانشگاه‌ها ، موزه‌ها، کتابخانه‌ها و سازمان‌های فضایی است.
در حال حاضر برای ذخیره چنین اطلاعاتی از هارددیسک‌هایی با فضای محدود و طول عمر کوتاه استفاده می‌شود که در نتیجه آن لازم است هر ۵ تا ۱۰ سال یک نسخه جدید از اطلاعات تهیه و نگه داری شود
