مشخصات
پیکای آمریکایی دارای بدنی کوچک و گرد با پوست قهوه ای گرم، گوش هایی در دو طرف بدن و دمی غیر قابل مشاهده در نگاه اول است. این حیوان بین ۶ تا ۸ اینچ (۱۵ تا ۲۱ سانتی متر) طول و ۱۷۰ گرم وزن دارد.
محل زندگی
پیکای آمریکایی را میتوان در شمال غرب آمریکااز «بریتیش کلمبیای مرکزی» (British Columbia) در کانادا تا «ارگون»(Oregon)، «واشنگتون» (Washington)، «ایداهو» (Idaho)، «مونتانا» (Montana)، «وایومینگ» (Wyoming)، «کلورادو» (Colorado)، «نوادا» (Nevada)، «کالیفورنیا»(California) و «نیو مکزیکو» (New Mexico) مشاهده کرد.
محیط زندگی
پیکاهای آمریکایی در مناطق کوهستانی صخرهای و سنگلاخی و تپه های پوشیده شده و غالبا در ارتفاع بین ۸۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰ فوت و نیزدر جنگل های درختی تا کوهپایه ها زندگی میکنند. در حالت کلی آنها ساکن مناطق صخره ایو سنگی هستند. با اینکه پیکاها زندگی گروهی دارند و به صورت دسته جمعی زندگی میکننداما حیواناتی قلمروطلب بوده و از منطقه محل زندگی خود در برابر پیکاهای دیگر محافظتمیکنند.
رژیم غذایی
پیکای آمریکایی یک لاگومورف (خرگوش شکل)گیاهخوار است. این حیوان از برگ گیاهان سبز مختلفی شامل علف، زنبق زرد (sedges)، بوته خارها (thistles) و علوفه هرز و حتیچوب درختان تغذیه میکند. این حیوان برخی از خوراکی ها را در همان محل یافت، مصرف کردهو برخی دیگر را به محلی در میان صخره ها برده و در محلی به نام «کومه علوفه خشک» (haystack) ذخیره میکند.
این کومه میتواند شامل مواد گیاهی مختلفیاز جمله تکه های بوته های گیاهان باشد. پیکا معمولا هرازگاهی به درون کومه سر میزندتا از خوراکی های داخل آن در برابر باران محافظت کرده و یا محل خشک مناسب تری برایآنها پیدا کند. پس از اینکه این گیاهان خشک شوند پیکا آنها را به غار خود در عمق سنگها میبرد. پیکاهای آمریکایی در تمام طول سال فعلا هستند. آنها در زمستان از غذاهاییکه از قبل ذخیره کرده اند تغذیه میکنند. اگر ذخیره غذایی کم بوده و رو به اتمام باشداین حیوان برای یافتن گلسنگ ها از پناهگاه خود خارج میشود.
چرخه زندگی
اولین دوره از جفتگیری پیکاها حدودا یکماه پیش از آب شدن برف ها انجام میشود. فصل جفتگیری نوعا از اواخر آوریل تا اوایل جولایاست و پیکای ماده در فصل تابستان بین ۲ الی ۴ عدد نوزاد به دنیا می آورد. بچه ها درسن ۳ الی ۴ هفتگی از شیر گرفته میشوند. بچه پیکاها پس از ۴ هفته از زمان تولد از مادرخود جدا میشوند و حدودا در سن ۳ ماهگی به اندازه طبیعی بلوغ میرسند. پس از جدا شدنبچه ها، مادر آنها ممکن است مجددا جفتگیری کرده و نوزادان دیگری را به دنیا آورد.
رفتار
پیکای آمریکایی حیوانی روز فعال است. آنهابیشتر طول روز را در حال جستجو برای غذا، حفاظت از قلمرو، مراقبت در برابر شکارچیانیهمچون عقاب ها، شاهین ها، کایوت ها، بابکت ها و روباه ها و نیز آفتاب گرفتن بر رویصخره ها هستند.
پیکاها حیواناتی بسیار آوایی هستند. آنهااز هر دو شکل «صدا زدن» و «آواز» برای برقراری ارتباط استفاده میکنند. صدا زدن در مواردیاستفاده میشود که بخواهند به پیکاهای دیگر، حضور یک شکارچی و یا ورود یک مزاحم را اطلاعدهند و این صدا زدن، صوتی شبیه به صدای بز دارد. آواز هم غالبا در طول فصل جفتگیریتوسط پیکاهای نر مورد استفاده قرار میگیرد گرچه ماده ها در فصل پاییز نیز این صدا راتولید میکنند.