1- موقعیت فعلی اثر:
تبریز – میدان ساعت – خیابان ارتش جنوبی – نبش کوچه صدر
2- تاریخچه و وجه تسمیه اثر:
بر طبق کتیبه ای که در سر در
مسجد در نمای غربی موجود می باشد.
مسجد حاج جعفر دائی در سال 1194 ه.ق (قاجاریه) بعد از زلزله تبریز بازسازی شده است ولی احداث اولیه
مسجد به قبل از دوره قاجاریه می باشد.
علت نامگذاری
مسجد به این نام به گفته متولی
مسجد اسم واقف یا سازنده
مسجد می باشد.
3- ویژگی اثر:
پلان
مسجد به صورت مستطیل و شبستانی می باشد دارای چهار ستون سنگی با تزئینات مقرنسکاری و 9 گنبد ضربی آجری که 3 گنبد میانی
مسجد دارای کاربندی می باشد. طاقهای به کار رفته در بنا به صورت جناغی است. محراب
مسجد دارای تزئینات مقرنسکاری و بایک قاب کاشیکاری شده است، که این کاشیکاری مربوط به بعد از انقلاب می باشد. درب ورودی
مسجد در گوشه نمای غربی می باشد امروزه این درب از قسمت هشتی داخلی
مسجد مسدود شده و قسمت هشتی
مسجد به وضوخانه تبدیل شده است.
4- تزئینات، نوع مصالح و ابعاد اثر :
مسجد دارای چهار ستون سنگی که فاصله بین ستونها 60/4 متر است. سرستونها دارای تزئینات مقرنسکاری می باشند. تزئینات ساده در حد کاربندی در 3 گنبد میانی مشاهده می شود. محراب
مسجد دارای تزئینات مقرنسکاری می باشد. و توسط یک کاشی قاب بندی شده است. مصالح ستونها از جنس سنگ می باشد. ولی دیواره ها و گنبد های
مسجد با مصالح آجر و ملات ماسه سیمان و طاق ها به صورت طاق هنری با تیر آهن و آجرو گچ و خاک می باشد. نمای اصلی
مسجد که به طرف خیابان ارتش جنوبی می باشد (نمای غربی) آجرنما و بندکشی ها به صورت ماسه سیمان می باشد. درب ها و پنجره های
مسجد و نرده های آن فلزی می باشد. مساحت بنا 524 متر مربع می باشد.