هنرمندانی هستند كه راه رفتنشان، لبخندشان و به طور كلی همه حركات فیزیكی شان سرشار از خنده و طنز است و با رفتارشان شادی و سرزندگی را برای مردم به ارمغان می آورد. همه افراد چنین هنری را ندارد. بعضی از افراد به طور ذاتی كمدین هستند و برای خنداندن مردم به دنیا آمده اند و زندگی می كنند. چنین هنرمندانی روز به روز مشهور می شوند، تا این كه به شهرت جهانی می رسند و در همه كشورهای جهان شناخته می شوند و نمایشهایشان زبانزد خاص و عام و جوان و پیر می شود و همه مردم از هر قشری به تماشای فیلمهای این هنرمندان علاقه دارند. منظور از بیان این مقدمه كوتاه اشاره به شخصیت كمدینی است كه قصد داریم در این مقاله به شرح زندگی او بپردازیم. بله می خواهیم درباره كمدین معروف «نورمن ویزدم» صحبت كنیم. این شخصیت كمدی را اكثر مردم می شناسند و فیلمهایش را دیده اند. در ذیل تاریخچه زندگی او را بیان می كنیم.
دوران كودكی نورمن
به گزارش بانکی دات آی آر در یك خانواده بسیار فقیر در منطقه پادینگتون شهر لندن در ۴ فوریه ۱۹۱۶ پسری چشم به جهان گشود كه نامش را نورمن نهادند. او دومین فرزند خانواده بود و یك برادر بزرگتر از خود داشت. مادر و پدر نورمن با هم رابطه خوبی نداشتند و تمام اوقات خود را به دعوا و نزاع با یكدیگر می گذراندند; مادر خانواده كه از فقر و تنگدستی به ستوه آمده بود، هنگامی كه نورمن ۹ ساله شد، خانه را ترك كرد و بی اعتنا به خانواده از همسرش جدا شد و دو پسر كوچكش را به حال خود رها نمود. از آن به بعد پدر مسئولیت نگهداری از بچه ها را به عهده گرفت، اما نورمن و برادرش كه دو سال از او بزرگتر بود از این وضعیت راضی نبودند. پدر نورمن راننده كامیون بود و نورمن را از همان ۹ سالگی با خود به این شهر و آن شهر می برد. در واقع نورمن شاگردش شده بود. او با وجود كمی سنش مجبور بود در سرما و گرما شب و روز به دنبال پدرش برود. زیرا در خانه كسی نبود كه كنارش بماند و از او نگهداری كند.
او در سن ۱۱ سالگی به امید این كه بتواند زندگی بهتری بیابد از خانه فرار كرد. نورمن برای سیركردن شكمش به كارهای مختلفی مانند پادویی، روزنامه فروشی، پیشخدمتی و ظرفشویی در رستورانها دست زد؛ اما از آن جایی كه به درس علاقه داشت لذا با تلاش زیاد توانست در كنار كار به مدرسه نیز برود، ولی از عهده هزینه تحصیل و سیركردن شكمش بر نیامد، پس در سن ۱۳ سالگی علی رغم میل باطنی اش مدرسه را ترك كرد و موفق شد در یك معدن ذغال سنگ كار پیدا كند. با این حال كه سن و سالش برای چنین كارهای سختی كم بود، اما مجبور شد كه از سن كودكی درگیر انواع كارهای مختلف شود كه از آن جمله پادویی در كشتی بود.
درخشش هنری نورمن
او بعد از مدتها كار در حرفه های مختلف بالاخره وارد شده ارتش و به عنوان یك نظامی در ارتش انگلیس به هند اعزام شد. او در آن محیط خشك و نظامی به یك مسئله مهم پی برد كه سبب دگرگونی زندگی اش شد. نورمن فهمید روحیه اش با چنین محیط خشك و مقرراتی و نظامی نامانوس و ناسازگار است. او در فضای نظامی گری ارتش متوجه شد كه استعداد زیادی به خنداندن مردم دارد. و می تواند با حركات و رفتار هنرمندانه اش مردم را دلشاد نماید. پس تصمیم گرفت در اواخر سال ۱۹۴۶ در سن ۳۱سالگی ارتش را ترك كند.
نورمن توانست در مدت بسیار كوتاهی استعداد نهفته اش را شكوفا كند و به همگان نشان دهد. دو سال بعد در سال ۱۹۴۸ به تلویزیون انگلیس راه یافت و به این نحو چهره كمدین او را همگان مشاهده كردند و طرفداران زیادی پیدا كرد. او توانست هنرمند بودنش را به اثبات برساند و تا حد بسیار زیادی موفق شود. در همان سال، نخستین فیلم كمدی اش را با نام «قرار ملاقات یك آدم رویایی» را بازی كرد. با این كه اولین تجربه اش بود؛ اما با استقبال بی نظیر مردم روبه رو شد. همین مسئله او را تشویق كرد تا فیلمهای دیگری را اجرا نماید. برای این كه چهره كمدی تری بیابد برای خودش لباسی طراحی و تهیه نمود.
او كلاهی پشمی و لبه دار بر سر می گذاشت، كت كوتاهی بر تن می كرد و كراواتی كوتاه و كج و معوج به دور گردنش می بست. پاچه های شلوارش نیز كوتاه بود. با این لباس خنده دارتر شده بود و مردم بیشتر دوستش داشتند و لذت می بردند. وقتی نورمن متوجه شد مردم لباسش را پسندیده اند تصمیم گرفت همیشه با همین لباس مضحك و مسخره نقش بازی كند و یكی از دلایل معروفیتش پوشیدن این لباسهای خنده دار بود. مردم تصاویر نورمن را به در و دیوار خیابانها چسباندند و علاقه خود را نسبت به او نشان دادند.
نورمن در سال ۱۹۵۳ فیلم دیگری بازی كرد با نام «دردسر در فروشگاه» كه با این فیلم به شهرت جهانی رسید. اكثر فیلمهای او به طریق سیاه و سفید پخش می شد. البته در آن زمان همه فیلمها به این صورت بود. او در دو دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی چندین فیلم كمدی با نامهای «نقطه اوج در دنیا»، «سربزنگاه»، «تعقیب یك ستاره»، «مرد با اهمیت»، «سحر خیز»، «یك گردش خوب» و... را اجرا نمود. او در واقع با نمایش این فیلمها در این دو دهه و به اوج موفقیت دست یافت. نورمن همه فیلمهایش را بر اساس مشاغلی كه در دوران كودكی و نوجوانی انجام داده بود به طور طنز اجرا نمود. در واقع او می خواست به همراه طنز و خنده مسائل و مشكلات جامعه را به انتقاد بكشاند. او از سال ۱۹۶۵به بعد فیلمهایش را به طریقه رنگی پخش كرد. با این عمل مردم بیشتری جذب فیلمهایش شدند زیرا فیلمهای رنگی، آن هم فیلمهای كمدی برایشان تازگی داشت.
