لاک‌پشتی که کروکودیل ها را شکار می کرده
اک پشتی به اندازه یک ماشین هوشمند که کروکودیل ها را در دریاچه های ماقبل تاریخ شکار می کرده است.
تصویر لاک پشتی به اندازه یک ماشین هوشمند، با لاکی که دو برابر استخر بچه ها حجم دارد.
به گزارش آپام، به نوشته دیلی میل : دیرینه شناسان دانشگاه ایالت کارولینای شمالی، تنها یک نمونه از بقایای فسیل غول پیکری با قدمت ۶۰ میلیون سال را در آمریکای جنوبی یافتند که در کلمبیای حال حاضر زندگی می کرده است.
این لاک پشت، اصطلاحا کربونمیس کافرینی نام دارد که به معنای “لاک پشت زغال سنگ” است، و جزء گروهی از لاک پشت هاست که به پلومدوسوئیدز معروفند. اندازه جمجمه این نمونه، ۲۴ سانتی متر است و لاکی که در نزدیکی آن پیدا شده و گمان می رود متعلق به همان حیوان باشد، ۱۷۲ سانتی متر، یا حدود ۵ فوت و ۷ اینچ طول دارد.
این “لاک پشت زغال سنگ”، قلمروی بزرگی در اطراف یک دریاچه داشته و می توانسته به راحتی از پس یک کروکودیل کوچک بر بیاید.
جالب اینکه، آن درست هم قد ادوین کادنا، دانشجوی دکترای ایالت کارولینای شمالی است که این فسیل را کشف کرده.
این فسیل، کربنمیس نامگذاری شد، چراکه سال ۲۰۰۵ در یک معدن زغال سنگ که بخشی از تشکیلات کرجان کلمبیا بود کشف شد.
دکتر دن سپکا، دیرین شناس و محقق ایالت کارولینای شمالی وابسته به موزه علوم طبیعی کارولینا، معتقد است، لاک پشتی با این اندازه، نیاز به قلمروی وسیعی دارد تا غذای کافی برای زنده ماندن به دست بیاورد. سپکا گفت: “این درست شبیه یک لاک پشت آبزی بزرگ خوراکی است که در وسط یک دریاچه زندگی می کند.”
این لاک پشت زنده می ماند، چراکه تمام رقبای بزرگی را که در کمین منابع غذایی اش هستند، خورده است. ما در این محل، لاک های زیادی با جای گازگرفتگی پیدا کردیم که نشان می دهد این لاک پشت ها، تمساح ها را با گاز گرفتن از گردنشان صید می کردند.
کادنا گفت: “ما نمونه های کوچکتر این لاک پشت را هم در این منطقه یافتیم. اما بعد از ۴ روز کار کردن روی لاک های کشف نشده آنها، متوجه شدیم که این لاک پشت خاص، بزرگترین لاک پشتی است که طی این دوره زمانی در این منطقه یافت شده بود و اولین شواهد تایید جثه غول پیکر لاک پشت های آب های شیرین را در اختیار ما قرار داد.
کربنمیس کافرینی، حدودا اندازه این ماشین سبزرنگ هوشمند بوده.
بستگان کوچکتر کربنمیس، با دایناسورها همجوار بوده اند.
اما به نظر می رسد نسخه های غول پیکر، ۵ میلیون سال پس از انقراض دایناسورها ظاهر شدند، یعنی در دوره ای که گونه های بزرگی از بسیاری خزندگان مختلف از جمله Titanoboa cerrejonensis (بزرگترین ماری که تاکنون کشف شده)، در این بخش از آمریکای جنوبی زندگی می کردند.
محققان معتقدند ترکیبی از تغییرات اکوسیستم، از جمله شکارچیان کمتر، زیستگاه های وسیع تر، فراوانی مواد غذایی و تغییرات آب و هوایی، دست به دست هم دادند تا این گونه های غول پیکر زنده بمانند. زیستگاه کربنمیس باید شبیه اورینوکو یا دلتای رودخانه آمازون و بسیار گرمتر از آنجا بوده باشد.
لاک پشت غول پیکر! جورج تنها، آخرین لاک پشت غول پیکر جزایر گالاپاگوس که چندی پیش فوت کرد 
این لاک پشت بخصوص، علاوه بر اندازه بزرگی که دارد، فسیلش نیز نشان می دهد که آرواره های قوی و عظیمی داشته که این جانور همه چیزخوار را قادر می ساخته هرچیزی را که نزدیکش هست بخورد، از حلزون ها گرفته تا لاک پشت های کوچکتر یا حتی تمساح ها.
تاکنون، تنها یک نمونه لاک پشت با این اندازه کشف شده است.
یافته های دیرینه شناسان، در مجله دیرینه شناسی سیستماتیک منتشر می گردد. دکتر کارلوس جرامیلو از موسسه تحقیقات استوایی اسمیتسونیان در پاناما و دکتر جاناتان بلاچ از موزه تاریخ طبیعی فلوریدا در این کار همکاری داشتند.
هزینه این تحقیق توسط کمک های مالی موسسه اسمیتسونیان و بنیاد ملی علوم تامین شد.