صفحه نخست » بخش عمومي » دکتر علیرضا شیری » گریت دین

نفخ عارضه ای است که می تواند در هر نژاد و در هر سنی اتفاق افتد. با این حال نژادهای بزرگ که دارای سینه های فراخ هستند مانند گریت دین، بیشتر از این نوع حالت اورژانسی رنج می برند. معمولا نفخ بلافاصله بعد از خوردن غذا در گریت دین ایجاد می شود. اگرچه عوامل محیطی و ژنتیکی ناشناخته ای برای نفخ وجود دارد، اما معمولا بر اثر پُر خوری، نوشیدن بیش از حد آب، فعالیت بالای بدنی، به ویژه غلت زدن بعد از غذا خوردن ایجاد می شود.
در نفخ گسترش معده، سبب وارد شدن فشار بر پردۀ دیافراگم شده و به نوبۀ خود تنفس را برای سگ دشوار می سازد. معده دچار پیچ و تاب می شود که این چرخش باعث درد و شوک وحشتناک و مرگ سریع حیوان می گردد.
بنابراین نفخ همیشه باید به عنوان یک شرایط وخیم و ارژانسی شناخته شود و الزامی است که صاحبان و پرورش دهندگان گریت دین اطلاعات کاملی از چگونگی جلوگیری، شناخت علائم و انجام کمکهای اولیه آن بدست آورند.

لوازم مورد نیاز برای جلوگیری از نفخ:
۱_ گوشی پزشکی
۲_ ۳ رول نوارچسب
۳_ ۲ لولۀ معده به قطرهای مختلف و به اندازۀ ۵/۲_۲ متر
۴_ ۲ سر سرنگ شمارۀ ۱۴
۵_ ژل K.Y. (ژل بی حسی)
۶_ چند گاز یا حوله برای جذب مایعات دفعی
این لوازم در هر محیطی که از گریت دین نگهداری می کنید، باید به تعداد سگها در دسترس باشد.

مراحل نفخ، علائم و اقدامات موردنیاز:
در زمان نفخ گریت دین رفتاری همراه با اضطراب از خود نشان می دهد (ناله، قدم زدن، بلند شدن و دراز کشیدن، کشش بدن همراه با حالت کلافگی). بعد از خوردن غذا شواهدی از متورم شدن شکم نمایان می شود. ترشح بزاق دهان بیشتر از حد معمول می گردد. سگ تلاش بی فایده ای برای استفراغ کردن دارد. تنفس حیوان سخت می شود و نسبت به غذا بی میل می گردد و به آرامی حرکت می کند. در شرایط حاد لثه به رنگ قرمز تیره، آبی، خاکستری یا سفید تغییر رنگ پیدا می کند. ضربان قلب شدید و نبض ضعیف شده و سبب مرگ گریت دین می گردد.
برای نجات سگ شما باید خیلی سریع وارد عمل شوید. حتی زمانی که شما به نفخ سگ خود شک دارید، باید بلافاصله گریت دین را به نزدیکترین کلنیک دامپزشکی انتقال دهید و در زمان ورود سریعا علت مراجعه را ذکر کنید تا در ابتدا از حیوان عکس برداری با اشعۀ X صورت گیرد. زیرا با عکس برداری نفخ حیوان مشخص می گردد.

تعیین فاز نفخ در گریت دین

۱_ معاینه رنگ لثه
۲_ چک کردن ضربان قلب و تعداد نبض
۳_ توجه به میزان اتساع شکم

برای اینکه صاحبان بتوانند در زمان نفخ کمکهای اولیه را به صورت مفید انجام دهند باید سه اقدام فوق را در زمان سلامت با گریت دین خود تمرین کنند تا در زمان ایجاد نفخ با مقاومت حیوان روبرو نگردند.

معاینه رنگ لثه:
لثۀ گریت دین در حالت طبیعی صورتی رنگ یا قرمز کمرنگ است و زمانی که با انگشت لثه را چند لحظه به صورت مداوم کمی فشار دهید پس از برداشتن انگشت، رنگ لثه سریعا باز می گردد.

توجه: در فاز ۱ نفخ نیز این حالت به چشم می خورد.

اگر لثه گریت دین به رنگ قرمز تیره، خاکستری، آبی و سفید باشد زمانی که شما لثه را تحت فشار قرار می دهید، رنگ بسیار کند بر می گردد و این نشان از وضعیت خطرناک است و شما باید بلافاصله کمکهای اولیه را آغاز کنید. اگر بعد از فشار لثه رنگ آن برنگشت و سفید ماند یعنی گریت دین شما در شرایط اورژانسی (فاز ۳) قرار دارد و خطر مرگ برای حیوان بسیار بالا است.

شناخت فازهای گوناگون در نفخ و اقدامات لازمه:

فاز ۱)
علائم: ۱_ گریت دین منزوی می شود، رفتارهای حیوان همراه با بی قراری است، فرایند له له ردن و ترشح بزاق آغاز می گردد.
۲_ هر ۱۰ تا ۲۰ دقیقه گریت دین برای استفراغ کردن تلاش بیهوده می کند.
۳_ شکم شروع به بزرگ شدن می کند.

اقدامات: سریعا با دامپزشک تماس گرفته و سگ را به نزدیک ترین کلینیکدامپزشکی انتقال دهید.

فاز ۲)
علائم: ۱_ در این زمان گریت دین بسیار بی قرار شده و ناله می کند. فرایند له له زدن مداوم می گردد.
۲_ هر ۲ تا ۳ دقیقه تلاش بی نتیجه برای استفراغ صورت می گیرد.
۳_ لثه ها تغییر رنگ پیدا می کنند.
۴_ضربان قلب بالا می رود (۸۰ تا ۱۰۰ BPM)
5_ شکم حیوان بزرگ و محکم می شود و زمانی که با دست به آن ضربه بزنید صدای طبل می دهد.

اقدامات: در صورتی که شما با کلینیک دامپزشکی بیش از ۱۰ دقیقه فاصله داردید، کمکهای اولیه را آغاز کنید و سپس سگ را فورا به دامپزشکی انتقال دهید.

فاز ۳)
علائم: ۱_ لثه های گریت دین به رنگ سفید یا آبی تغییر رنگ پیدا می کند.
۲_ سگ قادر به ایستادن نیست و در صورت راه رفتن، پاها بسیار متزلزل می باشند.
۳_ شکم بسیار بزرگ و محکم می گردد.
۴_ ضربان قلب شدیدا بالا میرود (۱۰۰ BPM یا بیشتر) . نبض بسیار ضعیف می گردد.

اقدامات: در این زمان احتمال مرگ حیوان بسیار زیاد است. با این حال فورا شروع به انجام کمکهای اولیه کنید (حتی اگر حیوان به کمکهای اولیه پاسخ ندهد) و سپس سگ را سریعا به دامپزشکی انتقال دهید.

چگونه نبض و ضربان قلب گریت دین را در زمان نفخ چک کنیم؟

اگر گوشی پزشکی در دسترس نباشد با استفاده از گوش، چشم و حس لامسه نیز می توانیضربان قلب را مورد بررسی قرار دهید. اما با خرید یک گوشی پزشکی و اضافه کردن آن به جعبۀ کمکهای اولیه می توان به آسانی و با دقت بالاتری ضربان قلب سگ را شنید و تعداد نبض آنرا کنترل کرد.
قبل از بررسی ضربان قلب باید از محل دقیق گرفتن نبض در بدن گریت دین آگاهی داشت. بهترین منطقه جهت گرفتن ضربان قلب در قسمت چپ قفسۀ سینه، پشت آرنج، مابین دنده های ۴ و ۵ روی قلب است. دو انگشت دست راست خود را روی قلب قرار می دهید با استفاده از ساعت یا کرونومتری که در دست چپ خود دارید تعداد ضربان را در ۱۰ ثانیه ثبت می کنید و عدد بدست آمده را در عدد ۶ ضرب می کنید و حاصل آن میزان ضربان قلب در دقیقه می باشد که با علامت اختصاری BPM ) Beats Per Minute = ضربه در دقیقه) مشخص می گردد. ( ۷۲=۶*۱۲)
برای بدست آورن ضربان طبیعی گریت دین خود، این عمل را باید یکبار زمانی که حیوان در حالت آرامش و استراحت قرار دارد انجام دهید و یکبار نیز بعد از انجام فعالیت بدنی. ضربان قلب طبیعی در نژادهای بزرگ بین ۶۰ تا ۸۰ ضربه در دقیقه می باشد.

بهترین منطقه برای گرفتن نبض گریت دین، سرخرگ رانی می باشد. برای این منظور دو انگشت اول را با کمی فشار برروی قسمت داخلی پای عقب درست در زیر جایی که چا به بدن متصل است قرار می دهید. شما می توانید ساختار طناب مانند، که شریان فمورال نامیده می شود را احساس کنید. تعداد دفعات احساس پالس در ۱۰ ثانیه را در عدد ۶ ضرب می کنید. دقیقا مانند محاسبۀ ضربان قلب صورت می گیرد.همچنین باید به میزان قدرت هر پالس نیز توجه داشته باشید.

راهکارهای پیشنهادی

هنگامی که در گریت دین هریک از علائم نفخ را مشاهده کردید:
۱_ ابتدا تلاش کنید فاز نفخ را تشخیص دهید.
۲_ سریعا با دامپزشک تماس بگیرید و در مورد علائمی که مشاهده می کنید از وی راهنمایی بخواهید.
۳_ اگر متوجه شدید گریت دین شما در فاز ۱ نفخ قرار دارد بدانید که ۳۰ دقیقه زمان دارید تا حیوان را به کلینیک دامپزشکی انتقال دهید. از انجام کمکهای اولیه جدا خودداری فرمایید و اجازه دهید تا دامپزشک مستقیما خود وارد عمل گردد.
۴_ اگر به این نتیجه رسیدید که گریت دین شما در فاز ۲ نفخ قرار دارد و نمی توانید حیوان را تا ۱۰ دقیقۀ دیگر به کلینیک دامپزشکی انتقال دهید، باید کمکهای اولیه را با قرار دادن لوله در معدۀ سگ آغاز کرده تا گاز معده تخلیه گردد و سپس سگ را به دامپزشکی منتقل کنید.
۵_ اگر گریت دین شما در فاز ۳ نفخ قرار دارد و به دامپزشک در طی ۱۰ دقیقه دسترسی ندارید باید سریعا کمکهای اولیه را با تروکار زدن آغازکنید تا فشار گاز معده ازبین برود. البته در این زمان احتمال مرگ حیوان بسیار زیاد است.

هشدار: فاصلۀ خارج شدن گریت دین از فاز ۱ و ۲ نفخ به فاز ۳ نفخ می تواند تنها در عرض چند دقیقه صورت گیرد که این بسیار کشنده است.

کمکهای اولیه نفخ
الف: در زمانی که گریت دین در فاز ۲ و ۳ نفخ قرار دارد باید تلاش کنید، یک لوله به داخل معدۀ سگ از طریق دهان وارد کنید. در این زمان به طور معمول شما نیاز به یک همکار دارید.
[CENTER]

1_ قبل از انجام هر کاری باید هر لولۀ معده را قبل از وارد کردن به دهان سگ متناسب با طول بدن گریت دین خود اندازه گیری کرده و علامت گذاری کنید. برای این کار ابتدا سگ را در حالت ایستاده قرار داده، لولۀ معده را (خارج از بدن سگ) از جلوی دهان تا آخرین دنده اندازه گیری کرده می برید و قسمتی که لوله خارج از دهان قرار می گیرد و قسمتی که به حلق میرسد را با نوار چسب مانند تصویر علامت گذاری می کنید.

بهتر است قبل از وقوع نفخ به تعداد گریت دین های خود همیشه لولۀ معدۀ اندازه گیری شده به صورت آماده در دسترس داشته باشید تا روند کار سریعتر صورت گیرد.

2_ رول نوار چسب را که متناسب با دهان گریت دین خود از قبل انتخاب کرده اید را در دهان سگ، در پشت دندانهای نیش قرار می دهید.

اطمینان حاصل کنید که سوراخ رول چسب به سمت جلو باشد و با استفاده از یک باند پوزۀ سگ را به شکلی ببندید که فک بالا و پایین کاملا به رول نوار چسبی که داخل دهان قرار دارد متصل شده و از تکان خوردن آن جلوگیری کند.

۳_ انتهای لولۀ معده را با ژل بی حسی چرب کنید (مراقب باشید که ژل وارد لولۀ معده نشود و مسیر آنرا مسدود نکند).

4_ با دقت لوله را از طریق سوراخ رول نوار چسب وارد دهان گریت دین کنید (سگ در این زمان باید در حالت ایستاده باشد). هنگامی که لوله وارد گلوی سگ می شود ممکن است حسوان از خود مقاومت نشان دهد. با کمی صبر سگ خود شروع به بلعیدن لوله خواهد کرد. به آرامی لوله را عمیق تر به داخل گلو هدایت کنید تا به مری وارد شود. زمانی که سگ لوله را قورت دهد به نظر می رسد لوله گیر کرده. در این زمان به آرامی لوله را به جلو و عقب حرکت دهید تا زمانی که وارد مری گردد.

۵_ هنگامی که لوله وارد مری شد به آرامی در آن بدمید، این عمل باعث می شود مسیر مری باز شده و اجازه می دهد لوله راحت تر به سمت معده حرکت کند.

۶_ ممکن است لوله در زمان رسیدن به معده به دلیل اسپاسم عضلات دریچۀ معده و یا پیچش معده به سختی حرکت کند. اگر با این حالت روبرو شدید به شدت در لوله بدمید و لوله را در جهت حرکت عقربۀ ساعت به آرامی بچرخانید. اگر لوله وارد معده نشد همچنان در آن بدمید و با دقت لوله را به سمت عقب و جلو حرکت دهید.

۷_ اگر لوله خیلی راحت و سریع از مری به سمت معده حرکت کرد، شما باید احتیاط کنید زیرا احتمال اینکه دیوارۀ معده سوراخ شود بسیار زیاد است و اگر شما بعد از ۵ دقیقه تلاش در انتقال لوله به معده ناموفق بودید احتمالا ورود لوله به معده امکان پذیر نیست.

۸_ بعد از ورود لوله به معده بلافاصله لوله را از دهان خود جدا کنید زیرا در این زمان گاز سریعا خارج خواهد شد و مایعات نیز با آن از لوله تخلیه می شوند.

9_ پس از توقف خروج گاز و مایعات از طریق لوله، شما باید محتویات باقی مانده در معده را با وارد کردن فشار از شکم خارج کنید. زیرا وجود این محتویات می توانئ بعد از مدت کوتاهی دوباره سبب نفخ شود. برای خارج کردن محتویات معده، سگ را درحالت ایستاده قرار داده، پشت سگ قرار گرفته دست خود را محکم دور شکم سگ قفل کرده و از سمت پایین به سمت سینه تکان می دهید. تداوم این عمل به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه باعث خروج کامل محتویات معده می گردد.

۱۰_ انتهای لوله را با انگشت شست بپوشانید و با دقت لوله را به آرامی از دهان سگ خارج کرده و سپس گریت دین را سریعا به دامپزشکی انتقال دهید.

ب: اگر علائم نشان می داد که گریت دین در فاز ۳ نفخ قرار دارد و لوله به معده وارد نمی شد، شما زمان بسیار کوتاهی برای نجات سگ دارید. در این زمان سگ به طور معمول به نفس نفس افتاده و قادر به ایستادن نمی باشد و شکم بسیار متسع شده و اگر ضربه ای به شکم سگ بزنید صدای طبل می دهد. ضربان قلب به بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه است و لثه حیوان به رنگ سفید، آبی یا خاکستری تغییر رنگ پیدا کرده است. در این حالت باید سریعا روش تروکار زدن صورت گیرد. با این اقدام شما می توانید زندگی گریت دین خود را نجات دهید.

تروکار زدن: دفع سریع فشار بدون اعمال آرام بخشی مزیت این روش است.

1_ سگ را از پهلوی راست برروی زمین می خوابانید. محل معده را برروی سمت چپ شکم سگ در زیر دنده ها مشخص می کنید (معده در این زمان بسیار اتساع پیدا کرده است).

۲_ موهای این ناحیه را تراشیده و استریل می کنید.

۳_ سر سوزن شمارۀ ۱۴ یا کاتتر کوتاه شمارۀ ۲۰ خیلی سریع وتند وارد معده می کنید. در این زمان صدای خارج شدن گاز از سوراخ ایجاد شده قابل شنیدن است. جهت اطمینان از وارد شدن سوزن به معده می توانید با سرگ محتویات را آسپیره کنید. (مواد را به داخل سرنگ بکشید)

4_ به آرامی شکم را فشار دهید، سپس سوزن را از بدن سگ خارج کرده و سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.
در این روش نگران صدمۀ وارده بر سگ و درد ناشی از سوزن و کاتتر نباشید زیرا در حالت نفج سگ خود درد شدیدی را از نفخ و پیچش معده تحمل می کند و از سوزن تزریق و یا کاتتر وارد شده بر بدن هیچ دردی احساس نمی کند.

توصیه های لازم برای جلوگیری از ایجاد نفخ:

 

گریت دین ها بسیار مستعد نفخ می باشند. نفخ عارضه ای است که اغلب منجر به پیچش معده می گردد و بسیار خطرناک بوده و در بیشتر موارد سبب مرگ حیوان می شود. گروهی برای جلوگیری از نفخ توصیه می کنند که غذای خشک سگ را با آب خیس کرده و بعد در اختیار گریت دین قرار دارد. این روش اصلا هیچ اثری در جلوگیری از علایم نفخ ندارد.

۱_ ظرف آب و غذای گریت دین باید در ارتفاع و بالاتر از سطح زمین قرار گیرد. بهترین ارتفاع برای ظرف غذای گریت دین ارتفاع شانۀ حیوان می باشد.

۲_ ظرف آب و غذا را به صورت مداوم در اختیار گریت دین قرار ندهید، زیرا در این صورت سگ معدۀ خود را بیش از حد پر می کند که منجر به نفخ می شود.

۳_ تغذیه گریت دین متناسب با سن حیوان بهتر است دو یا سه بار در روز صورت گیرد، هرچه تعداد دفعات تغذیه در روز بیشتر و حجم غذا کمتر باشد امکان ایجاد نفخ کمتر می گردد.

۴_ اجتناب از ورزش و فعالیت شدید بدنی مانند دویدن، پریدن و غلت زدن حداقل به مدت ۳۰ دقیقه قبل از تغذیه و ۱ تا ۲ ساعت بعد از تغذیه توصیه می شود. قدم زدن آرام بعد از غذا بلامانع است زیرا باعث تحریک معده شده و به عملکرد طبیعی دستگاه گوارش کمک می کند.

۵_ بیاد داشته باشید که میزان تغییر غذا باید در طول یک هفته و به کندی صورت گیرد و اگر گریت دین خود را با غذای خشک تغذیه می کنید بهتر است هر گونه افزایش یا تغییر نوع غذا بعد از تمام شدن یک بستۀ غذایی صورت گیرد.

۶_ بهتر است گریت دین های عصبی و پر هیجان، به صورت جداگانه و دریک مکان آرام تغذیه شوند.

۷_ همیشه باید آب تازه در دسترس سگ قرار گیرد، اما خوردن آب بلافاصله بعد از غذا را باید برای گریت دین محدود کرد.

۸_ استفاده نکردن از مواد غذایی نفاخ و دیر هضم مانند: ذرت، سیب زمینی، گندم به طبع آن نان و ماکارونی، جو دوسر، لوبیا. برخی از میوه ها حاوی قندی با نام سوربیتول هستند این قند موجب تولید گاز گوارشی می شود و در میوه هایی مانند آلو سیاه، سیب، هلو و گلابی یافت می شود.

۹_ کنترول روزانه علائم نفخ در گریت دین.

۱۰_ در دسترس قرار داشتن جعبۀ کمکهای اولیه و لوازم لازم برای دفع دفخ به تعداد گریت دین های موجود و همچنین شمارۀ تماس دکتر دامپزشک، اورژانس و کلینیک دامپزشکی.

جلوگیری از ایجاد پینه در گریت دین

گریت دین ها در دست و پا، بسیار مستعد پینه می باشند. آنها دارای پوست نرم و همچنین وزن بالا هستند و به همین علت آرنج، پنجه ها و هر قسمت از بدن که با زمین سخت در تماس باشد و دچار سایش شده و در آن قسمت پینه پدیدار می گردد.

3 عامل اصلی بوجود آورندۀ پینه در گریت دین:
۱_ داشتن وزن بالا سبب می شود در زمان استراحت مفاصل فشار بیشتری را از زمین دریافت کرده و به مرور زمان دچار پینه گردند.

۲_ همچنین نداشتن بستر مناسب و جای خواب نرمی برای درازکشیدن و استراحت سبب استحکاک و فرسایش بیشتر پوست با سطوح سخت مانند: چوب، بتن و سیمان… می گردد.

3_ گریت دین ها در زمان حرکت بی توجه هستند و دائما دم، آرنج و زانوی خود را با ضرب به اطراف می زنند و همین برخورد های مداوم سبب تورم پوست، ایجاد لکه های دایره ای شکل خشک و خشن می گردد که در سایش و برخودهای بعدی با محیط زخم شده و یا ترک می خورند و موجب خونریزی، درد، سوزش می گردند.

روش جلوگیری از ایجاد پینه

برای جلوگیری از پینه، صاحبان باید از سنین پایین به مراقبت از پوست گریت دین خود بپردازد و از همان دوران وزن توله را تحت کنترل قرار دهند و بستری مناسب و نرم برای استراحت حیوان در نظر بگیرند (حتی در خارج از منزل).

همچنین می توان قسمتهایی از بدن که مستعد ایجاد پینه می باشد را روزی ۲ بار، با کرم های مرطوب کننده و برخی از قطره ها مانند: (Aderogil) (ویتامین A)، ژل و کرم آلوئه ورا و (petroleum jelly) وازلین مرطوب و چرب کنند.

بوجود آمدن پینه در گریت دین امر طبیعی می باشد و جلوگیری از آن کار سختی است و نیاز به رسیدگی مداوم دارد. پینه یک بیماری و عارضه نیست اما می تواند در اثر افزایش و برخورد باسطوح و زخم شدن عفونی گردد. همچنین بر روی هم قرار گرففتن این پنه ها مکان مناسبی برای تکثیر قارچها و انگلها می باشد.

بیاد داشته باشید شاید پینه ها خیلی سطحی و کوچک باشند ولی می توانند از زیبایی ظاهر گریت دین بزرگ شما بکاهند، پس از بوجود آمدن آنها جلوگیری کنید.

هیپ دیسپلازی (Hip Dysplasia )

معمولا نژادهای بزرگ جثه که دارای وزن بالایی می باشند دچار این عارضه می شوند. گریت دین از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این اختلال می باشد. این بیماری زمانی رخ می دهد که مفصل ران به درستی در داخل حفرۀ استخوان ران قرار نگیرد و اغلب باعث تغییر شکل مفصل، استخوان ران و یا هر دو می شود؛ زیرا عضلات و رباط ها به اندازۀ کافی نمی توانند مفصل را حمایت کنند. اضافه وزن پیدا کردن سگهای نژادهای بزرگ می تواند شدت بیماری را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری از سن ۵ ماهگی می تواند آغاز شود. این بیماری پیشرونده است و اغلب منجر به آرتریت دژنراتیو (degenerative arthritis) در گریت دین می شود.

علائم بیماری: تغییر در راه رفتن، کم تحرکی و یا عدم تمایل به بازی و حرکت.
پیشگیری: جلوگیری از پیشرفت بیماری از طریق مدیریت وزن سگ با انجام ورزش روزانۀ سبک و رژیم غذایی مناسب.
درمان: از طریق عمل جراحی.

سندرم لرزنده (Wobbler Syndrome)

این سندرم در گریت دین می تواند از سن ۳ ماهگی ظاهر گردد. این عارضه می تواند از بی ثباتی مهرۀ گردن، ناهنجاریهای ستون مهره ها، رباط ها و دیسک گردن ایجاد شود که به علت تنگ شدن کانال نخاعی ایجاد می شود و سبب ایجاد فشار بر روی نخاع می گردد، این فشار باعث بی ثباتی گردن در حرکات سگ می شود به همین علت به این عارضه سندرم لرزه گفته می گویند. این بیماری در صورت درمان نشدن در مراحل اولیه به سرعت پیشرفت کرده و به مرحلۀ حاد خود می رسد.

علائم بیماری: حرکت بیش از حد سر در زمان راه رفتن. ممکن است در سگ نشانه هایی از ضعف در راه رفتن و یا بالا رفتن از پله ها دیده شود.
درمان: در این زمان داروهای ضد التهاب برای سگ تجویز می شود تا از تورم و آسیب های بیشتر بر طناب نخاعی جلوگیری گردد. در موارد حاد بیماری می توان از طریق عمل جراحی بیماری را درمان نمود. اگرچه CIDD به صاحبان هشدار می دهد که خطرات ناشی از عوارض بعد از عمل جراحی بالا می باشد و نیاز به مراقبت، بهداشت و رسیدگی بسیار دارد.

کاردیومیوپاتی (Cardiomyopathy)

گریت دینها نسبت به این بیماری که نوعی بیماری قلبی است مستعد می باشند. با توجه به بانک اطلاعات اختلالات ژنتیکی سگ می توان وجود این عارضه را پیگیری نمود. این بیماری در دیگر نژادهای بزرگ جثه نیز دیده می شود. CIDD توضیح می دهد که دو نوع کاردیومیوپاتی در سگهای بزرگ وجود دارد. که عبارت است از :کاردیومیوپاتی اتساعی و کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می باشند.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک: این بیماری کمتر در سگها رایج است.
کاردیومیوپاتی اتساعی: شایع ترین نوع آن در گریت دین است که در آن بطن قلب اتساع پیدا میکند و قلب خون را با سرعت کمتری پمپاژ می کند. این بیماری موجب بزرگ شدن عضلۀ قلب می شود و حجم قلب افزایش می یابد اما بطن به همان میزان رشد پیدا نمی کند. کاردیومیوپاتی سبب می شود که قلب بیشتر از حد، فعالیت داشته باشد و در نهایت منجر به نارسایی احتقانی قلب ( عارضه ای بسیار جدی است که طی آن قلب مقداری از ظرفیت پمپ کردن کامل خود را از دست میدهد. بنابراین خون به داخل دیگر اعضاء، خصوصاً ریه ها و کبد، پس زده می شود) می گردد.

علائم بیماری: مشکلات تنفسی، از دست دادن اشتها، ریتم غیر طبیعی قلب.
درمان: استفاده از دارو برای کنترل ناهنجاریهای ریتم قلب و همچنین نظارت بر رژیم غذایی سگ.

________________

ترجمه: سارا رنجبر