یکی از محققان دانشگاه گوئلف سویه ای از مرغهای تخمگذاز که به طور طبیعی
کور هستند نسبت به مرغهای معمولی زودتر به
تخم میآیند و در سیکل تولید بیشتر تخمگذلری میکنند . علت تخمگذاری بیشتر در مرغهای نابینا همکنون در حال بررسی میباشد . این مساله به چگونگی تاثیر نور بر روی الگوی تولید مثلی این سویه لگهورن سفید بنام smokey که به طور طبیعی
کور هستند مربوط است . کشف این موضوع که چگونگی نور بر عملکرد تخمگذاری پرنده اثر میگذارد میتواند منجر به ایجاد روشهای ی برای مدیریت نور جهت عملکرد بهتر در مرغداری ها شود .
تولید مثل در
مرغها معمولا به وسیله افزایش طول دوره روشنایی تحریک میشود . در واقع نور توسط بخشی از مغز بنام هیپوتالاموس چذب میشود و موجب ترشح هورمون ها و کنترل بخشی از سیستم عصبی که مسئول تنظیم خودبخودی بدن نظیر دما ، فشار خون ، تشنگی و گرسنگی و چرخه خواب و بیداری است میشود . اما مرغهای
کور نور به شیوه دیگری عمل میکند .
علی رغم ایم که نور به طور مسطقیم هیپوتالاموس را تحریک میکند ، وقتی توسط شبکیه چشم حس میشود موجب مهار تولید مثل نیز میشوند و این مسئله موجب آغاز زودتر تخمگذاری میشود .
با بررسی و مقایسه اشعه های نور دو مکانیسم مختلف که روی تحریک نوری موثرند بیان شده است . مکانیسم اول شامل طول موج های نور آبی – سبز است که عمدتا توسط شبکیه دریافت میشوند و مکانیسم دوم شامل طول موج های طیف قرمز میباشد که به داخل جمجمه نفوذ میکنند و هیپوتالاموس را تحریک میکنند . پیشنهاد شده است که اشعه های آبی – سبز ممکن است خواص مهار کنندگی داشته باشند و اشعه قرمز موجب تحریک تخمگذاری میشود . هر دو این مکانیسم ها در مرغهای طبیعی وجود دارد و طول دوره روشنایی موجب تحریک تخمگذاری میشود . هر دو این دو مکانیسم ها در مرغ های طبیعی وجود دارد و طول دوره روشنایی موجب ایجاد پاسخ های فیزیولوژیکی میشود . بنابراین در روزهای کوتاه مسیر مهار کننده غالب است و در روز های بلند اشعه قرمز غلبه داشته و بلوغ تولید مثلی را تسریع میکند . از آنجایی که مرغ های
کور فاقد شبکیه هستند اثرات مهار کنندگی اشعه آبی – سبز بر آنها موثرنبوده و لذا حتی بدون افزایش طول روز تخمگذاری را زودتر آغاز میکنند .
البته بایستی تحقیقات بیشتری در مورد اینکه چه وقت و چگونه شبکیه چشم تخریب شود انجام گیرد . بعضی جوجه های سویه
کور در ابتدای تولد طبیعی هستند اما طی سه هفته اول بینایی خود را از دست داده و کاملا
کور میشوند .
مرغ های
کور کمتر حالت تهاجمی دارند و در مواجه شدن با انسان کمتر دچار تنش می شوند . البته کار کردن با مرغ هایی که به طور ژنتیکی
کور هستند با مشکلاتی نیز همراه است برای مثال لازم است به جای آبخورب های نیپل از آبخوری های فنجانی بزرگ استفاده شود تا پرندگان به راحتی آنها را پیدا کنند . البته گفته شده است که پرندگان
کور در مقایسه با پرندگان طبیعی بهتر نقشه محیط خود عادت میکنند . به هر حال لازم است تحقیقات بیشتری برای مشخص شدن چگونگی استفاده از پرندگان
کور در صنعت مرغداری صورت گیرد .