گوجه سبز به میوه درختان مختلفی که متعلق به نژاد PRUNS از خانواده ی ROSE هستند، اطلاق می شود. بر پایه ی نوشته های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت 2000 ساله دارد و چینی ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. این میوه به سرعت می رسد و مدت نگهداری آن در یخچال 4 روز است.
گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود، از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.
مطالعات نشان می دهد که این میوه می تواند در درمان تومورها نیز موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک ( ویتامین C)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.
این میوه چون حاوی برخی ویتامین ها و نیز پیش ساز ویتامینA است، برای کمک به درمان شب کوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است. گوجه سبز مملو از ویتامین هایB وC بوده و به همین جهت برای آرامش اعصاب نیز مفید شناخته شده البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان های مصرف کننده ایجاد می کند. به علاوه هر صد گرم گوجه سبز 30 کیلوکالری انرژی دارد.
همچنین گوجه سبز نرم یا همان آلو نیز برای درمان بسیاری از مشکلات گوارشی از جمله یبوست نیز به کار می رود.
پژوهشگران معتقدند که مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ های درختش در سرکه می تواند در درمان کرم های حلقوی موثر باشد. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی روده ای است.
مراقب باشید
این میوه اگر نشسته و آلوده باشد، احتمال ابتلا به بیماری های عفونی گوارشی از جمله حصبه و مسمومیت های غذایی را مطرح می سازد.
بیماری حصبه نوعی عفونت باکتریایی دستگاه گوارش ناشی از مصرف آب و مواد غذایی آلوده است که می تواند افراد بی‌احتیاط را در کلیه ی سنین مبتلا کند، اما شدت این بیماری در کودکان و افراد بالای 60 سال بیشتر است و عوارضی از قبیل کاهش شدید آب و املاح بدن، سوراخ شدن روده ها، خونریزی دستگاه گوارش، عفونت استخوان و زردی را ایجاد می کند.
عموماً کودکان با دیدن این گونه میوه ها بر روی چرخ دستی ها که ظاهری تمیز و خیس دارند، به گمان اینکه این خوراکی ها توسط فروشنده تمیز شده اند آنها را خریده و بلافاصله با پاشیدن مقداری نمک آن را را میل می کنند. در حالی که این خوراکی ها اصولاً شسته و ضد عفونی نشده اند و آبی که بر روی آنها پاشیده می شود صرفاً برای تازه و خوش منظره نگه داشتن آن هاست.
عده ای نیز به گوجه سبز علاقه وافری دارند و نه تنها تمایل دارند که آن را به صورت خام و همانند سایر میوه ها مصرف کنند و در سبد میوه خود قرار دهند بلکه با گوجه سبز غذاهای متعددی نیز پخت می کنند. از جمله غذاهایی که می توان در آن از گوجه سبز استفاده کرد انواع آش ها و خورش هایی مثل خورش گوجه است. همچنین از این میوه می توان به عنوان طعم دهنده و ترش مزه کردن غذاها و جایگزین نمک استفاده کرد. قرار دادن چند عدد گوجه سبز در خورشت هایی مثل بادمجان و مرغ طعم دلنشین تری به این غذاها می دهد.
حتی می توان
گوجه سبزهایی که مدتی مانده و نرم و یا شل شده را به عنوان آلو در خورشت آلو استفاده کرد.