از استرس كوچك ترافیك و دلهره دیر رسیدن به مقصد گرفته تا تنش‌های بزرگ‌تری مانند بیماری و... به نظر می‌رسد در مناسبت پیشرو، این توصیه‌های كلیدی هدیه خوبی باشند برای خانم‌هایی كه می‌خواهند مادر شوند...
توصیه اول،
بارداری با برنامه‌ریزی است که چه برای افراد سالم و چه برای بیماران می‌تواند نویدبخش آرامش باشد و فرد را با اضطراب وقوع یك
بارداری ناخواسته مواجه نكند. دوم، اگر در طول
بارداری علایم اضطراب و افسردگی یا هر علامت ناخوشایندی به سراغتان آمد، به پزشک مراجعه کنید. مناسب‌ترین زمان
بارداری برای خانم‌هایی که مشکلات اضطرابی دارند یا به دیگر بیماری‌های روان‌پزشکی خفیف مبتلا هستند، پس از پایان روند درمان است. حتی به همه می گوییم صبر كنند تا مدتی هم از پایان درمان بگذرد. نه به دلیل عوارض داروهای روان‌پزشکی، بلکه برای اینکه بیمار را ارزیابی کنیم و ببینیم با قطع دارو هم در سلامت کامل است یا خیر.
البته امکان دارد بیماری خانم‌هایی که دچار اضطراب هستند و بیماری‌شان کنترل شده، در زمان
بارداری دوباره عود کند اما این موضوع عادی است چون گاهی افراد سالم هم در
بارداری به اضطراب مبتلا می‌شوند. به هر حال نمی‌توان تغییرات هورمونی وسیع
بارداری را نادیده گرفت. از همه بدتر اینکه متاسفانه اغلب بارداری‌ها بدون برنامه‌ریزی اتفاق می‌افتد و همین امر باعث به وجود آمدن اضطراب در زن و مرد می‌شود. خانم‌ها و آقایانی که به هر دلیلی قصد بچه‌دار شدن ندارند (از نظر اقتصادی و اجتماعی آمادگی ندارند، تحت درمان بیماری جسمی یا روانی هستند، دارو استفاده می‌کنند و...) اما از روش مناسبی برای پیشگیری استفاده نمی‌کنند، ناگهان با شرایطی مواجه می‌شوند که انتظارش را نداشته‌اند و همین امر اضطراب زیادی را برای آنها در پی دارد.
بعضی از خانم‌ها در
بارداری درگیر افکار خاصی می‌شوند؛ به علاوه مختل شدن ریتم خواب، تحریک‌پذیری خلق، حالت‌های جسمی ناخوشایند که در بعضی خانم‌ها شدت بیشتری دارد، از نگرانی‌های طبیعی اوایل
بارداری محسوب می‌شوند.
اگر این خانم‌ها از حمایت و توجه همسر خویش برخوردار نباشند و به آنها آرامش داده نشود، اوضاعشان بدتر می‌شود. در سه ماهه آخر
بارداری نیز اضطراب اینکه آیا می‌توانم درد
زایمان را تحمل کنم؟ آیا امکان دارد هنگام
زایمان بمیرم؟ و... به علاوه اضافه وزن، کندی حرکات به علت کاهش تعادل و حالت‌های آزاردهنده (شکم بزرگ و تنفس سخت، نداشتن خواب راحت و روزشماری برای زایمان) زمینه‌ساز اضطراب و نگرانی است.
همه اینها نشان می‌دهد باید برای
بارداری برنامه داشت. درمان‌های دارویی بی‌خطر زیادی وجود دارد که می‌توان حتی از اولین روزهای
بارداری آنها را تجویز کرد. برخلاف تصور مردم، بیشتر داروهای روان‌پزشکی خطری ندارند. حتی آمارهای مشکلات جنینی دلیل این مدعاست. منتها اگر از هر هزار خانم باردار سالم در جمعیت عمومی یکی دچار آنومالی شود و از هر هزار خانم
بارداری که دارو می‌خورد نیز همین یک نفر باشد، آن یک مورد را به دارو خوردن مادر نسبت می‌دهند!