توصیه های ویژه برای جلوگیری از زمین خوردن مسن
تعداد زیادی از این زمین خوردن ها، ناتوانی را با خود به همراه دارد، به حدی که فرد نیاز به بستری شدن در آسایشگاه یا کلینیک پیدا می‌کند. در اینجا چند مورد اصلی برای پیشگیری از زمین خوردن که باعث از دست دادن استقلال فردی می‌شود را بیان می‌کنیم.
از 65 سالگی به بعد، حداقل یک سوم افراد یک بار در سال زمین می‌خورند. از 80 سال به بعد، یک دوم افراد حداقل یک بار در سال دچار زمین خوردگی می‌شوند. زمین خوردن اغلب شکستگی، مراجعه به اورژانس، بستری شدن و سپس رفتن به آسایشگاه را با خود به دنبال دارد.
چند عدد:
سالانه، 450.000 فرد مسن بر اثر زمین خوردن به اورژانس مراجعه می‌کنند [در فرانسه].
40% افراد مسن به علت زمین خوردن در بیمارستان و بعد از آن در آسایشگاه بستری میگردند.
8 مورد از 10 مورد زمین خوردگی ها در خانه و محل زندگی رخ می‌دهد.
خبر خوش این که بیشتر این زمین خوردگی ها اجتناب پذیر هستند. این نوشتار را دنبال کنید.
اما چرا افراد مسن زیاد زمین می‌خوردند؟
با افزایش سن، قدرت بینایی کاهش می‌یابد، این در حالی است در این سن تعادل مورد تردید است، این تردید ناشی از این موارد است: کاهش قوای حسی، کاهش هماهنگی، مشکلات سلول های عصبی برای انقباض عضلانی، مشکلات حرکتی، نابهنجاری و عدم کارکرد درست گوش داخلی (عضو تعادلی)، آرتروز، مصرف دارو (خواب آورها...)، کاهش نیروی عضلانی و... .
در نهایت، تمام این شرایط پزشکی با هم متحد می‌شوند، اما می‌توان شرایط را تغییر داد و جلوی زمین خوردن را گرفت.
با مراجعه های منظم به چشم پزشک، بینایی تان را کنترل کنید.
برای تشخیص مشکلات تعادلی به پزشک معالج تان مراجعه کنید.
بررسی کنید که آیا دچار پوکی استخوان هستید یا نه و در صورت وجود این مشکل، درمانش کنید زیرا این بیماری خطر شکستگی ها را افزایش می‌دهد.
آرتروز و رماتیسم تان را درمان کنید، این مشکلات مانع از حرکت درست می‌شوند.
به طور منظم یک فعالیت ورزشی که با شرایط تان بیشترین تناسب را دارد، انجام دهید.
تغذیه ای متعادل داشته باشد، در صورت نیاز از مکمل های کلسیم و ویتامین D هم استفاده کنید.
وزن و اندازه دور کمرتان را کنترل کنید.
چیدن مجدد وسایل خانه برای پیشگیری از زمین خوردن
از آنجایی که بیشتر زمین خوردن ها در محل زندگی رخ می‌دهند، چیدن مجدد وسایل خانه ضروری است.
مبل های دست و پاگیر و مزاحم را جابه‌جا کنید. راهروها و محل های عبور ضروری را خلوت کنید.
فرش هایی که ضدسرخوردگی هستند، را جانشین فرش های سر کنید.
میله هایی برای تکیه دادن در توالت و حمام بگذارید.
منابع نور را افزایش دهید تا نقاط تاریک کم شوند.
یک چراغ خواب بین توالت و اتاق خواب قرار دهید.
سیم های برق را مرتب کنید تا بین پاهای تان گیر نکنند.
وسایلی را که مدام به آنها نیاز دارید را در دسترس قرار دهید تا مجبور نشوید برای برداشتن شان از چهارپایه بالا بروید.
در باغ، همیشه شلنگ آب را دور خودش ببندید و جمعش کنید تا جلوی پای تان را نگیرد.
در وسایل باغبانی تان یک دسته اضافه بگذارید تا مانع از زمین خوردن شوند، برای کارهای باغبانی که برای تان مشکل است از یک فرد دیگر کمک بگیرید.
همیشه در باغ حواستان باشد که مانعی در مسیرتان وجود نداشته باشد (شاخه ها، گلدان ها، اسباب بازی سگ و...).
و چند توصیه دیگر
به سگ تان بیاموزید که روی پای تان نماند.
هنگام شب از خارج شدن از خانه و حتی رفتن به باغ خودداری کنید، یا حداقل یک نور مناسب همراه خود ببرید.
کفش های مناسب بپوشید که پا و قوزک پای تان را به خوبی حفظ کنند و مانع سر خوردن تان شوند.
وضعیت دمپایی تان را هم به طور مرتب بررسی کنید تا همان شرایط کفش را داشته باشد: بتواند پا و قوزک را خوب نگه دارد و روی زمین سر نخورد.
داروهای تان را با پزشک تان چک کنید تا آنها را به درستی و به موقع مصرف نمایید.
در صورتی که همسر یا همسایه ای ندارید که در صورت زمین خوردن از او کمک بخواهید، یک تلفن همیشه همراه تان باشد، می‌توانید آن را به گردن تان بیاویزید؛ یا یک دکمه برای خبر کردن اورژانس داشته باشید.