ایسنا: محققان اسکاتلندی با استفاده از فناوری «سیماتیکس» و استخراج DNA موی سر بتهون، موفق به ساخت یک آهنگ شدند و بدین ترتیب، اثری جدید را پس از گذشت دو قرن از مرگ این موسیقیدان ارائه کردند.
موی سر بتهون برای رسیدن به دستان محققان، راه درازی را طی کرده و نسل‌های مختلف از آن محافظت کرده‌اند؛ موی سر این موسیقیدان بزرگ، حتی از زندان «آشوتیس» نازی‌ها نیز جان سالم به در برده است.
سرانجام یک تیم تحقیقاتی با همکاری هنرمند ایتالیایی، موی سر بتهون را در سال ۲۰۰۹ میلادی در حراجی ساتبی خریداری کرده و توانستند نمونه DNA را از موی سر بتهون استخراج کنند.
«اسکات میچل» آهنگساز اسکاتلندی از فناوری «سیماتیکس» برای ساخت نت موسیقی استفاده کرد. فناوری سیماتیکس بررسی نقوش و اشکال ایجاد شده توسط فرکانس‌های موسیقی زمان عبور دادن از آب یا لایه نازک شن است.
این آهنگساز ۲۲ آمینو اسید منحصر به فرد را در نمونه DNA بتهون مشخص کرد و برای هر یک، نت موسیقی اختصاص داد و بر اساس نت‌های موسیقی یک قطعه آهنگ برای پیانو و ویولن نوشت.
بر اساس نامه‌های عاشقانه بتهون نیز شعری تهیه شد و محصول نهایی یک آهنگ پنج دقیقه‌ای به نام «آخرین ترانه لودویگ» بود.
بدین ترتیب، موسیقیدان برجسته آلمانی، پس از گذشت ۲۰۰ سال از زمان مرگش، موفق شد اثری جدیدی را به مردم دنیا هدیه کند.