در دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، حتما صدها هزار بی خانمان و بی سرپناه وجود دارند که از سر ناچاری مجبور به زندگی در چادر یا بیغوله هستند، اما داستان دنیل سولو با دیگران یک تفاوت اساسی دارد و آن اینکه او به خواست خود این مدل زندگی را برای خود انتخاب کرده است.
داستان از این قرار است که دنیل سولو ۱۲ سال پیش در اقدامی عجیب تصمیم گرفت بدون داشتن حتی یک پاپاسی پول زندگی کند و از همه عجیب تر اینکه توانسته در این ۱۲ سال به زندگی ادامه دهد.
دنیل ۱۲ سال پیش پس از اینکه آخرین دارایی خود یعنی ۳۰ دلار پولش را در یک باجه تلفن گذاشت از کانادا به سمت ایالت یوتای آمریکا رفت و از آن زمان به بعد، زندگی را در چادر، غار و بیابان سر کرد و بعضی شب ها را در خانه غریبه ها به صبح می رساند.
وی که چندین سال در غار زندگی می کرد، روی صخره ای برای خود تخت خواب درست کرده بود، از علوفه آنجا به عنوان غذا استفاده می کرد و تشنگی خود را نیز با آب نهر برطرف می نمود.
کوهنواردانی که او را می دیدند از همنشینی با او، خوردن دانه های کاکتوس و خواندن کتابهایش احساس رضایت می کردند.
وی در اظهار نظری چنین می گوید: “کل جامعه ما طوری طراحی شده که شما باید در آن پول داشته باشید و این یعنی شما مجبورید که بخشی از سیستم سرمایه داری باشید”.
سولو در وبلاگ خود فلسفه اش را اینچنین توضیح می دهد: من پول، کالا، غذا یا هر نوع کمک و صدقه ای از دولت را نمی پذیرم و استفاده نمی کنم. فلسفه من این است که از چیزهای استفاده کنم که آزادانه در اختیارم قرار می گیرند و دور انداخته شده اند.
به هر حال این هم نوعی مبارزه با نظام سرمایه داری است.
منبع : بانکی