سلامت نیوز: مرگ مغزی وضعیتی است که در آن همهٔ نورون‌های مغز درنتیجهٔ هیپوکسی تخریب می‌شوند. برای تشخیص مرگ مغزی باید تمامی اعمال مغزی به صورت غیر قابل برگشت از بین رفته باشند.
معیار های مرگ مغزی
معیار های فعلی برای تعیین مرگ مغزی عبارتند از:
۱. عدم پاسخ دهی به تحریکات (تخریب منتشر کورتکس مغز)، بیمار باید به تحریکات حسی شامل درد و کلام پاسخی نشان ندهد.
۲. از بین رفتن رفلکس‌های ساقه ی مغز (تخریب ساقه مغز)، رفلکس های مردمک، قرنیه و حلقی دهانی باید از بین رفته باشند. رفلکس اکولوسفالیک ورفلکس اکولووستیبولار سبب حرکت چشم ها نمی‌شوند.
۳.آپنه (تخریب تنه مغزی)، فعالیت تنفسی وجود ندارند. که با رسیدن فشار دی‌اکسید کربن بیمار به ۶۰ میلی‌متر جیوه مشخص می‌شود به طوریکه با تجویز اکسیژن ۱۰۰ ٪ نیز فعالیت تنفسی وجود ندارد.
۴٫نتایج الکتروآنسفالوگرام، در الکتروانسفالوگرافی امواج الکتروآنسفالوگرام مغزی صاف است. تداوم اختلال عمل مغز معیارهای مرگ مغزی باید به مدت کافی ادامه یابند معمولا با گذشت ۶ تا ۲۴ ساعت تشخیص، گذاشته می‌شود.
برگشت پذیری اختلال عمل مغز علت اغما باید مشخص شود، تابلوی بالینی را توجیه کند و غیر قابل بازگشت باشد. مسمویت با داروهای آرام‌بخش، هیپوترمی، بلوک عصبی عضلانی و شوک باید رد شوند زیرا این اختلالات سبب بروز سندرم بالینی شبیه به مرگ مغزی می‌شوند که برگشت پذیرند.