اهدای جسد یک سگ، جان دو سگ دیگر را نجات داد
با پیگیری و کوشش سروین برهانی، دانشجوی دامپزشکی و تیم امداد رسانی به حیوانات در روزهای گذشته جسد دو سگ مرده جایگزین سگ هایی شدند که قرار بود برای درس کالبدگشایی دانشجویان دامپزشکی یکی از دانشگاه ها، کشته شده و مورد استفاده قرار بگیرند.
این دانشجوی دامپزشکی دوستدار حیوانات در صفحه فیسبوک خود به شرح این ماجرا پرداخته است:
“هفته ی پیش به ته حیاط دانشگاه رفتم و دیدم علاوه بر سگ نگهبانمون دو سگ دیگر هم توی قفس هستند. یکی در قفسی میله ای که بیرون رو میتونست ببینه و دیگری در قفسی که دورش بسته بود و هیچ جا رو نمیدید. سریع رفتم پیش یکی از کارگر ها و به من گفتند که این دو تا سگ قرار هست برای کالبدگشایی کشته بشوند. سگهایی سالم و زنده باید بی دلیل فقط برای یادگیری اصول کالبدگشایی و نحوه برش بدن، کشته میشدند.
بعد از آن رفتم سراغ استاد مربوط به درس کالبدگشایی و ازش سوال کردم که چرا به جای استفاده از حیوان سالم از جسد حیوان با مرگ طبیعی استفاده نمیکنند؟ او هم گفت: تو برای ما دو تا جسد سگ یا گربه بیار ، ما اینها رو آزاد میکنیم.
بعد یکی از اعضای خدمات دانشگاه به من گفت که این سگ هایی که برای کالبدگشایی هستند رو حتی یک ساعت هم از قفس بیرون نمیارن و تنها سگ های نگهبان از قفس بیرون می آیند و میدوند. باورم نمیشد که این دو تا حیوون بی گناه همیشه مجبور باشند بشینند و یا بایستند و نتوانند حتی راه بروند ….
وقتی از دانشکده خواستم که حداقل یک ساعت با مسئولیت خودم بیارموشن بیرون تا آفتاب و بیرون رو ببینند و کمی راه بروند ، باز هم مخالفت کردند . از همان روز به این فکر افتادم که باید و باید و باید تا هفته دیگر جسد سگ با مرگ طبیعی پیدا کنم تا جان این دو تا حیوون بی گناه رو نجات بدم .این بود که به تمام کلینیک های دامپزشکی ( نزدیک ۷۰-۸۰ تا کلینیک) زنگ زدم و ازشون خواستم که در صورتی که در کلینیکشان سگ یا گربه ای مُرد ، در صورت موافقت صاحب حیوان ، با من تماس بگیرند .
اما خیلی از کلینیک ها ( نه همه شان البته) به من میگفتند که سگ در کلینیکشان کُلاً نمیمیره و یا سرم داد میکشیدند که سلاخ هستم!!!! به پناهگاه ها زنگ زدم همه شان میگفتند که سگ هایشان نمرده اند. تمام صفحه های معروف فیسبوک که در رابطه با حیوانات هست رو پُر کردم از متنی که برای درخواست اهدای جسد داده بودم و عکس از سگ دانشگاه در قفس اما هیچ خبری نشد. باورم نمیشد که توی تعداد ۷۰ الی ۸۰ کیلینیک دامپزشکی تهران هیچ سگی نمیرد و هیچ جسدی پیدا نشود که صاحبانش نخواهند خاکش کنند.
داشتم ناامید میشدم که دیروز نزدیک ساعت ۱۷ ، دو نفر از اعضای تیم امداد رسانی به حیوانات با من تماس گرفتند و به من اطلاع دادند که متاسفانه سگ خودشون مٌرده و میخواهند جسد را به من بدهند تا برای دانشگاه ببرم .بعد از اینکه همکاری های لازم رو با دانشکده و اساتیدم انجام دادم، به دانشگاه رفتیم و جسد سگ بی گناه را تحویل دادیم .
اول گفتند چون یک جسد آوردیم ، فقط هم یکی از سگ ها رو آزاد میکنیم . ولی دیگه انقدر التماسشون کردم و قول دادم بهشون که براشون تا هفته بعد هم باز جسد میبرم ، تا اینکه موافقت کردند که دو تا سگ آزاد بشوند .دو تا سگها رو با همکاری “تیم امداد رسانی به حیوانات” به یک پانسیون موقتی دادیم تا برایشان جایی پیدا شود .
واقعاً امیدوارم که اساتید و دانشجویان این قضیه رو با جدیت بیشتری دنبال کنند و به دنبال جسد حیواناتی بگردند که با مرگ طبیعی مرده اند . و همچنین امیدوارم تمام کلینیک ها و پناهگاه ها و … با دانشگاه همکاری کنند و برای اهدای جسد فعالیت نمایند .چون این خیلی بد هست که در کلینیک یا پناهگاهی سگی بمیرد ولی جسدش اهدا نشود و در نتیجه جان حیوان دیگری هم گرفته شود .دوستان جسد حیواناتتان را به دانشکده ها اهدا نمایید تا جان حیوانات زنده و سالم دیگر را نجات دهید .”
