سرعت دیوانه وار و گیج کننده زندگی، گاهی اوقات سبب می شود همه ما انسان ها طالب سکوت و آرامش باشیم. به یقین ثابت شده که تمامی ایده آل های زندگی اگر از حد بگذرد، قطعاً می تواند برای انسان مضر باشد.
سکوت و آرامش نیز همین خاصیت را دارد و انسان برای مدت طولانی قادر به تحمل ساکت ترین مکان دنیا نیست. بیشترین زمانی که یک فرد توانسته در ساکت ترین مکان به سر ببرد، ۴۵ دقیقه است. مکانی که من در مورد آن صحبت می کنم، یک اتاق در آزمایشگاه Orfield واقع در ایالت مینیاپولیس جنوبی است.
این اتاق که به نام “اتاق بدون پژواک” معروف است، ۹۹/۹۹ درصد امواج صوتی را جذب می کند. دیوارها با عایق دوبل از جنس فولاد و بتن ساخته شده اند. امتداد دیوارها نیز تا ضخامت ۳٫۳ فوت از عایق آکوستیک با جنس فایبر گلاس پوشیده شده است که میزان سکوت اتاق را به حداکثر می رساند. این اتاق رکورد جهانی گینس را بخاطر کم صداترین نقطه جهان به خود اختصاص داده است.
در حالی که این مکان، بخصوص برای آنهایی که با بچه ها زندگی می کنند یا دارای مشاغل پر تنش هستند، شبیه رویایی است که به حقیقت پیوسته، اما حقیقت امر چیز دیگری است. این اتاق بقدری ساکت می شود که شما در عمل می توانید صدای ارگان های داخلی بدن خود را بشنوید. و پس از مدتی منجر به توهم و خیالات در ذهن شما خواهد شد.
استیون اورفیلد، بنیان گذار و رئیس آزمایشگاه Orfield می گوید: مردم را به چالش کشانده تا در این اتاق سراسر خاموش و تاریک و بی صدا بنشینند. در بین آنها یک گزارشگر بود که توانست ۴۵ دقیقه در اتاق بماند. آقای اورفیلد، با وجود صدای ضربان قلبش که در داخل اتاق قادر به شنیدن آن بود، نتوانست بیشتر از ۳۰ دقیقه در اتاق بماند. وی می گوید: “زمانی که خودم ساکتم، گوش هایم تیزتر خواهند شد. هرچه سکوت اتاق بیشتر باشد، صداهای بیشتری را می شنوید.
شما ضربان قلب خود را خواهید شنید؛ بعضی وقت ها حتی می توانید صدای ریه های خود را بشنوید. صدای معده خود را با صدای بلند گوش کنید. در اتاق بدون پژواک، صدای بدن خود را می شنوید. این تجربه به قدری شگفت انگیز است که می تواند انسان را دیوانه کند. یکی از ملزومات این آزمایش این است که فرد مورد آزمایش باید حتماً بنشیند. ایستادن و دور زدن در اتاق عملاً غیر ممکن است.
چرا که ما قصد داریم در محیطی کاملا بی صدا قرار بگیریم و به این ترتیب نباید هیچ صدای اضافی در اتاق ایجاد کنیم. طبق اظهارات آقای اورفیلد: شما تمام نشانه های ادارکی و دریافتی را از خود دور می کنید تا به خود اجازه دهید با ایجاد توازن، در بهترین حالت آزمایش قرار بگیرید. اگر برای نیم ساعت هم داخل اتاق باشید، حتماً باید در حالت نشسته روی یک صندلی قرار بگیرید.