گوریل 40ساله قادر به درک 2000 کلمه انگلیسی است او نمی تواند با کلمات پاسخ دهد اما این کار را با علایم نشان می دهد.
"کوکو" یک گوریل است که قادر است تقریبا 2000 کلمه انگلیسی را درک کند او قادر نیست با کلمات پاسخ بدهد اما این ماده گوریل 40 ساله برای نشان دادن افکار خود از زبان علائم استفاده می‌کند. اگر زبان بومی را نیز به حساب بیاوریم این گوریل در واقع سه زبان مختلف را بلد است.
به گزارش "دامپزشک" این گوریل فقط راجع به غذا صحبت نمی‌کند. بر اساس تحقیقات پنی پترسون که بیش از 28 سال است با این گورل کار می‌کند، این میمون تمامی احساسات انسانی از شادی و ناراحتی گرفته تا عشق و خجالت را درک و ابراز می‌کند.
"الکس" طوطی خاکستری آفریقایی تا زمان مرگش در سال 2007 توانست 150 کلمه را بیان کند. این پرنده سخن‌گو قادر بود تا شش بشمارد و اشکال و رنگ‌های مختلف را تشخیص دهد. او قادر بود کلماتی را با هم ترکیب کند تا منظور خود را بهتر بفهماند، همچنین از کلمات نشان‌دهنده نسبت مانند بزرگ‌تر، کوچک‌تر، بالاتر، پایین‌تراستفاده کند. این پرنده در شب مرگش در 31 سالگی به مربی خود "ایرنه پیپر برگ" که روانشناس
حیوانات است گفت:" فردا می‌بینمت، دوست دارم."
از "چیسر" سگ گله اسکاتلندی و "کنزی" شامپانزه پیگمی گرفته تا "آکیکامای" دلفین،
حیوانات آزمایشگاهی در یادگیری مقدمات زبان انسان خوب عمل کرده‌اند اما با وجود گام‌های بلندی که این
حیوانات در برقراری ارتباط با انسانها برداشته‌اند انسانها هنوز گام موثری در این زمینه برنداشته‌اند.
در واقع انسان به عنوان باهوش‌ترین گونه می‌تواند خیلی بهتر از دلفین‌ها زبان اشاره را بیاموزد اما چرا به جای آموزش زبان ارتباطی جدید، سعی نمی‌کنیم زبان خود
حیوانات را رمزگشایی کنیم. تعدادی از دانشمندان در این زمینه تلاش می‌کنند تا شاید روزی قادر باشیم زبان دلفین، گوریل، فیل، سگ و سایر
حیوانات را یاد بگیریم. در واقع یک دانشمند در رمزگشایی زبان سگ دشتی
)سنجاب مرغزار) تا حد زیادی موفق بوده است. حرکت در این زمینه بسیار دیر شروع شده و کند است چرا که دانشمندان در این راه با موانع بسیاری روبرو هستند که یکی از آنها این باور خودشان است که
حیوانات اصلا زبانی برای صحبت کردن ندارند.
پروفسور مارک بکوف از دانشگاه کلرادو معتقد است: این موضوع بسیار مورد بحث است چرا که هنوز عده زیادی هستند که سعی می‌کنند انسآنها را از سایر
حیوانات جدا کنند و اگر مدرکی دال بر وجود زبان ویژه برای
حیوانات پیدا شود این گروه سعی می‌کنند آن را رد کنند.
وراجی سگ دشتی(سنجاب مرغزار)
کنستانتین اسلوبدچیکف شاید بیشتر از هر کسی سعی در گذشتن از موانع در مسیر رمزگشایی زبان
حیوانات کرده است. این پروفسور بیولوژیست بازنشسته دانشگاه آریزونا یک دهه را صرف رمز گشایی زبان سگ دشتی کرده است. این گونه بومی جنوب غربی ایالات متحده است. جالب اینجاست که این حیوان به باهوشی و ذکاوت معروف نیست، با این حال طی سه دهه اخیر اسلوبدچیکوف و همکارانش در ده‌ها کتاب و مقاله مدارکی دال بر اینکه این
حیوانات از زبان پیچیده‌ای برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند، چاپ کرده‌اند.
در زمان احساس خطر از طرف یک شکارچی این
حیوانات از یک نوع صدای خاص استفاده می‌کنند که برای گوش‌های ناآزموده با سایر صداها یکسان است اما برای گوش‌های آموزش دیده این افراد کاملا معنی‌دار است. به نظر این دانشمند این اعلام خطر، رزتا استون (سنگی حاوی سه زبان مختلف از یک متن یکسان که به رمزگشایی زبان هیروگیلیف مصر منجر شد) رمزگشایی زبان این حیوان است.
این دانشمند در تحقیقاتش این علائم هشدار را ضبط کرده و به دنبال آن رفتار حیوان را در مقابل شکارچی‌ها بررسی کرد. بعد در شرایط عدم وجود خطر این علائم هشدار را پخش کرد، اگر
حیوانات عکس‌العمل یکسان با دفعه قبل نشان می‌دادند بیانگر این بود که این علائم کاملا معنی‌دار هستند.
در واقع همین‌طور هم بود این گونه برای انواع مختلف شکارچی‌ها از جمله کایوت‌ها، انسآنهاو سگ‌های اهلی از اصوات مختلف استفاده می‌کنند و حتی نوع این هشدار با تغییر رنگ، اندازه و شکل شکارچی عوض می‌شود!! برای مثال نوع هشدار برای یک انسان بلند قد، سنگین وزن، با لباس آبی با هشدار برای یک انسان کوتاه و لاغر که لباس سبزی پوشیده، متفاوت است.
این
حیوانات حتی با مشاهده عناصر خارجی که از طرف این دانشمندان سر راهشان قرار می‌گرفت، برای مثال تصویر یک بیضی بزرگ سیاه رنگ از اصوات جدیدی استفاده می کردند. این در حالی است که این
حیوانات هرگز قبلا چیزی به این شکل را مشاهده نکرده بودند ولی همگی از یک نوع علامت برای هشدار استفاده کردند. فرضیه این است که آنها شکل، اندازه و رنگ این بیضی را بیان می‌کنند و درست مثل گروه‌های مختلف انسانی، گونه‌های مختلف گویش‌ها و لهجه‌های متفاوتی دارند. سگ‌های دشتی گونیسون در کلرادو( محل تحقیقات اسلوبدچیکف) قادر به درک زبان سگ‌های دشتی مکزیکی نیستند.
ارتباطات این
حیوانات چیزی بیشتر از اعلام خطر است. به نظر می‌رسد این
حیوانات در زمینه ارتباطات اجتماعی نیز با یکدیگر در تماس هستند. وقتی یکی از افراد گروه صداهایی تولید می‌کند یکی دیگر از افراد گروه با اصواتی متفاوت پاسخش را می‌دهد. به نظر این دانشمند این زبان دارای یک سری قواعد خاص است اما با توجه به اینکه امکان رمزگشایی محتویات این اصوات وجود ندارد نمی‌توان فهمید آنها راجع به چه چیز صحبت می‌کنند.
زبان دلفین‌ها
اگر
حیوانات ابتدایی مثل جوندگان چنین زبان پیچیده‌ای دارند
حیوانات باهوش‌تر با چه زبانی با هم صحبت می‌کنند؟
فیل‌ها برای مردگان خود مراسم تشییع جنازه برگزار می‌کنند و به نظر می‌رسد یک سری از حملات این
حیوانات به روستاها حرکتی تلافی‌‌جویانه در برابر شکار هم‌نوعانشان است. شامپانزه‌ها با دستمزد می‌جنگند. چنین رفتارهای پیچیده‌ای مستلزم وجود زبان پیچیده‌ای نیز است. اینکه گرگ‌ها چگونه با هم شکار می‌کنند نیز یکی از پیچیده‌ترین مجهولات دنیای
حیوانات است.
دلفین‌ها روابط اجتماعی محکمی دارند و حتی از اصوات مختلفی مثل صوت و کلیک برای برقراری ارتباظ استفاده می‌کنند. آیا روزی می‌رسد که بفهمیم آنها چه می‌گویند.
در نیم قرن اخیر پیشرفت‌هایی در این زمینه صورت گرفته اما فاصله زیادی تا برقراری یک ارتباط دوطرفه بین این دو دنیا وجود دارد. به نظر می‌رسد مشکل‌ترین بخش تشخیص واحدهای تشکیل دهنده زبان دلفین‌ه است.
صداها تک سیلابی و واج‌ها (در زبان‌شناسی کوچک‌ترین جزء مشخص کلام) بلوک‌های سازنده زبان انسانی هستند. ما انسانها اطلاعاتی راجع به بلوک‌های سازنده زبان دلفین‌ها نداریم. به تازگی مشخص شده این
حیوانات از لمس و شکل و طرز قرار گرفتن بدنهای‌شان نیز استفاده می‌کنند. در ابتدا باید با بررسی چگونگی تکامل جامعه دلفین‌ها به واحدهای تشکیل دهنده زبان آنها پی برد و بعد سعی در رمزگشایی ترکیب این واحدها کرد.
دنیس هرزینگ و همکارانش در پروژه دلفین وحشی متوجه شدند طاهرا هر دلفین یک نام ویژه برای خودش دارد که به نام سوت امضا معروف است. پس ظاهرا سوت یکی از واحدهای زبانی است اما اینکه وضعیت بدنی چه تاثیری روی بیان منظور حیوان دارد باید بررسی شود.
شاید زمانی این کدها رمزگشایی شوند اما همگان این نتیجه را نخواهند پذیرفت. به نظر جاستین گرگ محقق سازمان تحقیقات بین‌المللی دلفین‌ها، زبان دلفین‌ها فاقد واحد می باشد، بعد از 50 سال مطالعه جوامع دلفین‌ها، به نطر نمی‌رسد این حیوان‌ها اصوات کلمه مانندی داشته باشند که بتوان با رمزگشایی آن به منظورشان پی برد. چرا که سیستم جوامع حیوانی با انسانها بسیار متفاوت هستند.
فقط زمان، قادر به حل این اسرار است. پس اگر سگ‌های دشتی قادر به توضیح یک بیضی سیاه رنگ برای یکدیگر هستند چند جامعه حیوانی دیگر با این توانایی می‌تواند وجود داشته باشد؟
ترجمه: رویا رییسی زنوز
منبع: www.lifeslittlemysteries.com