عزاداری سگ ها موضوع ناشناخته یا محیرالعقول نیست. وقتی سگی می‌میرد، صاحبش متوجه تغییر رفتار سگ یا سگ های دیگرش می‌شود. آن‌ها منزوی و بی‌حوصله می‌شوند. بعضی‌هایشان غذا نمی‌خورند یا بیش از حد به صاحبانشان وابسته می‌شوند. این رفتارها نشان می‌دهد که سگ‌ها برای رفیق ازدست‌رفته‌شان عزاداری می‌کنند.

هنگامی که کسی عزیزی را از دست می‌دهد، ما از صحبت‌هایش می‌فهمیم که عزادار است. از روی واکنش‌ها و کارهایی که می‌کند پی به اندوهش می‌بریم. او معمولا تمرکزش را از دست می‌دهد. گیج و بی‌‌دل‌ودماغ می‌شود. غذا نمی‌خورد و به اتفاقات اطرافش توجهی نمی‌کند. ممکن است گریه کند. بیش از حد بخوابد یا اصلا نخوابد.

نشانه‌های عزاداری سگ نیز تقریبا مشابه همین واکنش‌ها است. کارشناسان رفتارشناسی حیوانات می‌گویند: «بعضی سگ‌ها بعد از مردن حیوانی که دوستش داشته‌اند، افسرده می‌شوند. آن‌ها هم مثل انسان‌ها علاقه‌شان را به چیزهایی که قبلا برایشان جذاب بوده از دست می‌دهند و بیشتر از قبل می‌خوابند. البته نباید فراموش کرد سگ بیمار هم از جمع فاصله می‌گیرد و بیشتر می‌خوابد. پس اگر این نشانه‌ها را در سگتان دیدید، اول او را نزد دامپزشک ببرید تا از سلامتش مطمئن شوید و بعد با یک رفتارشناس حیوانات مشورت کنید».

جامعۀ امریکایی جلوگیری از خشونت علیه حیوانات[1]، در سال 1996، پروژه‌ای طراحی کرد برای تحقیق دربارۀ عزاداری کردن حیوانات. این تحقیقات نشان داد که 36 درصد سگ‌ها، بعد از مرگ رفیقشان، کمتر از معمول غذا می‌خورند و 11 درصدشان اصلا غذا نمی‌خورند. 63 درصد آن‌ها پرسروصداتر و یا ساکت‌تر از قبل می‌شوند. خوابشان بهم می‌خورد و بسیاری‌شان جای خواب خود را تغییر می‌دهند. بیش از نیمی از آن‌ها احساساتی‌تر می‌شوند و به صاحبشان بیشتر از قبل وابسته‌ می‌شوند. این تحقیقات آشکار کرد که 66 درصد سگ‌ها، بعد از مرگ حیوان دیگر، دچار حداقل 4 تغییر رفتاری می‌شوند.

اگر در سگتان نشانه‌های عزاداری، برای از دست دادن حیوان یا انسان دیگری، می‌بینید، از بذل محبت و توجه بیشتر به او خودداری کنید. سعی کنید با انجام کارهایی که دوست دارد، حواسش را پرت کنید. اگر از جمع‌های انسانی لذت می‌برد، کسانی را که دوست دارد دعوت کنید تا ساعتی را با آن‌ها بگذارند. محیط اطرافش را برایش جذاب‌تر کنید؛ مثلا اسباب‌بازی جدیدی برایش بخرید یا تشویقی‌هایش را در جاهایی که دوست دارد پنهان کنید تا خودش آن‌ها را بیاید.

اگر اندوه و عزاداری سگ تان بیش از حد باشد، ممکن است به این نوع فعالیت‌ها روی خوش نشان ندهد. به هر حال جملۀ قدیمی «زمان همه چیز را درست می‌کند» دربارۀ سگ‌ها هم صادق است. تحقیق سال 1996 نشان داد که بیشتر سگ‌ها بعد از دو هفته حالشان خوب می‌شود و به شرایط عادی برمی‌گردند، ولی بعضی‌هایشان به زمان بیشتری نیاز دارند و عزاداری سگ ها بعضا به شش ماه هم می‌رسد.

دقت کنید زمانی که سگتان سروصدا می‌کند یا زوزه می‌کشد، برای اینکه حواسش را پرت کنید به او تشویقی ندهید. شما با این کار ناخواسته این رفتار غلط را در او تثبیت می‌کنید. مونیک دی.کریتین می‌گوید: «هر زمان به سگتان توجه نشان می‌دهید، او مشغول هر کاری که باشد، در واقع شما آن کار را تایید و تشویق کرده‌اید. پس دقت کنید که کارهایی را تایید نکنید که دوست ندارید انجام دهد. زمانی به او توجه و محبت کنید که در حال انجام کاری باشد که دوست دارید، مثل مواقعی که استراحت می‌کند یا از پشت پنجره بیرون را تماشا می‌کند. هرچه با گذشت زمان، اندوه عزاداری در او کمتر شود، زوزه کشیدن ناشی از این اندوه هم کمتر خواهد شد تا روزی که کاملا قطع شود».

اگر می‌خواهید سگ دیگری به خانه بیاوردید، دست نگه دارید تا سگتان با اندوه فقدانش کنار بیاید. با آوردن سگ جدید، او را مجبور می‌کنید که با تازه‌وارد آشنا شود و این امر نه تنها به او کمکی نمی‌کند، استرس و اضطرابش را بیشتر هم می‌کند. باید صبور باشید و بدانید سگ شما، به اندازۀ خودتان، برای رفیقش دلتنگ است.

اگر سگ شما عزادار است مقالۀ « چگونه به یک سگ عزادار کمک کنیم؟ » را بخوانید تا بتوانید کمکش کنید که حالش بهتر شود.

آیا شما هم سگی را از دست داده‌اید؟ سگ دیگرتان چگونه عزاداری کرده است؟ شما به او چه کمکی کرده‌اید؟