سگ‌ها حیواناتی هستند که از روی فطرت خلقت خود علاقه مند به زندگی گروهی بوده و به فرمانده ای توانا، باهوش و قوی پاسخ مثبت می‌دهند. راه کارهای تربیت تا اندازه ای وابسته به نژاد و میراث غریزی سگ است. سگ‌ها مخلوقاتی اجتماعی زی هستند که به سادگی آمادگی سازگاری با روابط اجتماعی را دارا می باشند. آنها زندگی دسته جمعی و گروهی را بر زندگی فردی و تنهایی ترجیح می‌دهند. در حقیقت علاقه و همبستگی ای که بینشان به وجود می‌آید آن ها را در کنار یکدیگر نگاه می‌دارد. اما این دلبستگی به تنهایی برای حفظ نظم در داخل گروه کافی نیست. بلکه راهبر و یک زنجیره فرماندهی نیز بین آنها وجود دارد.

ارتباط دسته جمعی سگ سانان بر یک نظم استوار است. همیشه در هر گروه، یک سگ قدرتمند و توانا فرمانده و راهبر می‌شود. راهبر بر بی نظمی غلبه کرده و مجموعه را چنان سازماندهی می‌کند که بقیه ملزم به حفظ نظم گروهی می شوند.

سایر اعضاء گروه به ندرت با راهبر درگیر می‌شوند و از نظر مرتبه نیز سگ دیگری فرمانده دوم شده و تحت نظر راهبر، همه اعضاء را تحت کنترل دارد. در یک گروه، هر عضو رتبه خاص خود را دارد و وقتی این مراتب مشخص شد، هر سگی به دقت می‌داند که کدام اعضاء مافوق او محسوب می شوند و همچنین چه اعضاء دیگری تحت پوشش او و چه وظیفه و نقشی دارند.

راهبر همیشه از مالکیت خود دفاع می‌کند و در تمام فعالیت‌های گروه به سایر اعضاء نشان می‌دهد که سر کرده است و همیشه ابتکار عمل را در دست دارد به طوری که حتی برای تولید مثل هم اولین فردی خواهد بود که برای انتخاب جفت اقدام می کند.

همچنین او پس از هر شکار اولین فردی خواهد بود که به غذا می رسد و پس از او نیز سایر سگ‌ها به نسبت رتبه به آن دسترسی پیدا می کنند.

البته سلسله مراتب فرماندهی با گذشت سال‌ها تغییر می‌کند و سگ های جوان همیشه در پی یافتن نقاط ضعف رده های بالاتر خود هستند تا پس از غلبه بر آنها به مقام بالاتردست یابند.

به این ترتیب وقتی سگ‌های غالب پیر می‌شوند و سلامتی خود را از دست می‌دهند جوان‌ترها قدرت را به دست می‌گیرند.

سگ‌ها همیشه این تمایلات به زندگی جمعی را به ارث می‌برند حال چه وحشی باشند چه اهلی.

همین الگوهای رفتاری آن‌ها می‌تواند در ارتباط با زندگی در کنار انسان‌ها تکامل یابد. اگر سگی وارد خانه ای جدید شود، برای تربیت وی می‌توان به سادگی جای گروه را با خانواده عوض کرد.

از دید یک سگ، تمام اعضاء خانه بخشی از گروه هستند. این موضوع بسیار مهم است که حیوان پس از ورود به جمع خانواده موقعیت خود را درک کند تا تضمینی باشد برای تبدیل شدن به یک سگ وابسته و با تربیت.

این رابطه در هر نوع از نژاد سگ‌ها به ویژه در آموزش و تداوم مسئله دفع ادرار‌ و مدفوع بدون مشکل آن ها حائز اهمیت است.

به مجرد آنکه یک سگ تازه متولد شده یا یک سگ بالغ جدید به منزل بردید، شما یا سایر اعضاء خانواده‌تان باید نقش راهبری گروه را بپذیرید و با مقرر کردن مقررات مناسب و تحمیل آنها به سگ به صورت خیلی قاطع نقش فرماندهی را ایفا نمائید.

البته شما در ضمن داشتن قاطعیت، باید یک رفتار عاطفی مناسب هم داشته باشید.

به یاد داشته باشیدکه اگر هیچ یک از اعضاء خانواده موقعیت راهبری را نپذیرد آن وقت سگ خودش را بر شما تحمیل می کند و در نهایت با حیوان سرکشی روبرو خواهید شد که تربیتش اگر غیر ممکن نباشد بسیار مشکل خواهد بود.

سگی که وارد خانه جدیدی می‌شود اعضاء خانواده را مورد آزمایش قرار می‌دهد تا جایگاه خود را پیدا کند و اگر متوجه نباشید که با او چگونه رفتار کنید، حیوان دچار سوء رفتار می‌شود و مشکلاتی که یک سگ بی‌انضباط پیدا کند به سادگی قابل اصلاح نیست و هرچه سن او بالاتر رود ناهنجاری هایش شدیدتر می‌شود.