درماتیت تماسی آلرژیک در گربه هاcat dermatitis) ) یک واکنش ازدیاد حساسیت به بعضی مولکول‌ها در محیط است. درماتیت تماسی تحریکی هنگامی که پوست در معرض مواد مضر در محیط است، رخ می‌دهد. علائم و مکانیسم‌های بیولوژیکی در این دو بیماری مشابه‌اند و به همین ترتیب با هم مطرح می‌شوند.
درماتیت تماسی آلرژیک گربه ها چیست؟
درماتیت تماسی آلرژیک یک بیماری نادر است و هنگامی که پوست حیوان به بعضی مولکول‌های کوچک در محیط واکنش شدید نشان می‌دهد بروز می‌کند. موادی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند شامل بعضی آنتی بیوتیک‌هایی که برای پوست استفاده شده؛ فلز‌هایی مانند نیکل؛ موادی مانند لاستیک یا پشم و همچنین موادی شیمیایی مثل رنگ و خوش بو کننده‌های فرش است.
درماتیت تماسی تحریکی گربه ها چیست؟
درماتیت تماسی تحریکی زمانی رخ می‌دهد که پوست در معرض مواد شیمیایی بسیار تحریک کننده مانند عصاره پیچک سمی و نمک روی خیابان قرار گیرد.
تفاوت درماتیت تماسی آلرژیک و درماتیت تماسی تحریکی در گربه ها چیست؟
درماتیت تماسی آلرژیک تنها در حیواناتی که به آن مولکول بسیار حساس‌اند اتفاق می‌افتد. درماتیت تماسی تحریکی هر گربه‌ای که در معرض محرک قرار می‌گیرد را درگیر می‌کند. حیوان باید چندین بار در معرض مولکول قرار گیرد تا درماتیت آلرژیک توسعه یابد.
درماتیت تماسی آلرژیک و تحریکی در گربه‌ها یا
همان التهاب پوستبه ندرت در حیوانات جوانتر از دو سال رخ می‌دهد. درماتیت تماسی تحریکی معمولا در حیوانات جوان کنجکاوی رخ می‌دهد که در اموری که نباید، دخالت می‌کنند.
علائم درماتیت تماسی آلرژیک و تحریکی در گربه ها چیست؟
جراحات در بخش‌های کم موی پوست که مستقیما در معرض مولکول‌های متخلف قرار می‌گیرند رخ می‌دهد. بیشتر منظور پشت پنجه‌ها، شکم، صورت و لب‌هاست. بخش‌های تحت تاثیر بسیار قرمز‌اند و دارای برجستگی‌های کوچک یا وزیکول‌های کوچک (ضایعات تاول مانند) و خارش هستند. ممکن است در اثر بیماری درماتیت تماسی تحریکی زخم بوجود آید.
درماتیت تماسی آلرژیک و تحریکی در گربه ها چگونه تشخیص داده می‌شود؟
سابقه و معاینه بدنه معمولا وقایع را مشخص می‌کند. برای ایزوله کردن آلرژن (مولکولی که عامل درماتیت است)، آزمایش‌های ممانعتی انجام می‌شوند. در این آزمایش‌ها، حیوان به یک اتاق مفروش نشده محدود می‌شود و برای مثال حیوان نمی‌توان روی چمن قرار گیرد.
اگر وضعیت حیوان بهبود یابد، آلرژن‌های عامل، تک‌تک و به آرامی مطرح می‌شوند. همچنین می‌توان از تست «پچ» استفاده کرد. در این تست، مقدار کمی آلرژن بر روی پوست مالیده می‌شود یا یک گاز پانسمان حاوی آلرژن مشکوک روی پوست حیوان خانگی بسته می‌شود. پوست ۵-۲ روز برای مشاهده واکنش، تحت نظر است.
چگونه به گربه‌هایی که به بیماری‌های درماتیت تماسی آلرژیک و تحریکی مبتلا هستند، رسیدگی می‌شود؟
راه رسیدگی به این وضعیت، از بین بردن یا محدود کردن آلرژن یا محرک تماسی در محیط زندگی گربه خانگی است. اگر این کار ممکن نیست، می‌توان از اسید‌های چرب، آنتی هیستامین‌ها، بیوتین و شامپو‌های موضعی برای کنترل خارش استفاده کرد. عموما برای هر حیوان خانگی مشکوک به مشکل آلرژی ، موارد زیر توصیه می‌شود:
• ظرف‌های غذا یا آب از جنس شیشه یا فولاد ضد زنگ روزانه به خوبی تمیز شوند و شستشو داده شوند.
• استفاده از شامپو‌ها و شوینده‌ها با حساسیت‌زایی کم
• جلوگیری از تماس حیوان با چمن