یک سگ باهوش، بی خطر، مهربان و فداکار است. طرفدارانش از اینکه به این نژاد علاقه دارند به خود می بالند زیرا عقیده دارند که این نژاد دورگه حاصل تولید مثل دو نژاد برنس مانتن داگ و پودل است که از بهترین نژادها در دنیا هستند. نژاد برندودل همچنین با نام برنس مانتن پو هم شناخته می شود. او یک سگ همراه فوق العاده برای صاحبان فعال و خانواده هایی است که کودک دارند.

 
آمار حیاتی نژاد برندودل |Bernedoodle 
دسته بندی نژاد:  سگ های دورگه

قد: ۲۵ تا ۷۷ سانتی متر

وزن: ۵ تا ۴۱ کیلوگرم

طول عمر: ۱۲ تا ۱۸ سال

 
نکات برجسته نژاد برندودل |Bernedoodle 
بدلیل اینکه یک نژاد دورگه هستند، نسبت به پودل و برنس مانتن داگ مستعد ابتلا به بیماری های کمتری هستند.
پرورش برندودل در سال ۲۰۰۳ تنها با هدف ایجاد یک سگ همراه فوق العاده نه به منظور شرکت در شوهای نمایشی یا فقط یک ظاهر مهربان صورت گرفت.
آنها در زمان توله بودن کمی لجباز هستند که این مشکل با رشد و به مرور زمان از بین می رود. هوشی که دارند باعث می شود سگ های آموزش پذیری برای صاحبان صبور باشند.
برندودلها معمولا ضد آلرژی هستند و ریزش موی کمی دارند.
اگرچه آنها بطور کلی سگ هایی هستند که با کودکان و سگ های دیگر سازگاری خوبی دارند، اما اجتماعی شدن در سنین پایین کمک می کند تا مطمئن شوید در مکان و موقعیت های جدید راحت و آرام هستند.
برندودلها بسته به ویژگی هایی که در ظاهر از والدین خود به ارث برده اند بسیار متفاوت هستند.
آنها به همان اندازه که در بیرون از خانه بازی کنند خوشحال می شوند، به همان اندازه هم اگر توسط کسانی که دوستشان دارند نوازش شوند خوشحال خواهند بود.
برندودلها بسیار دوست دارند که در مرکز توجه باشند و بهترین وضعیت برای آنهایی جایی است که برای مدت های طولانی تنها رها نشوند.
 
تاریخچه نژاد برندودل |Bernedoodle 
سگ برندودل یک نژاد نسبتا جدید است. شری راپک از سویسریج کنلز شخصی است که مدعی شده است اولین بار در سال ۲۰۰۳ برنس مانتن پو را از دو نژاد پودل و برنس مانتن داگ بوجود آورده است، هرچند ممکن بوده است که این پیوند قبل از این هم بطور تصادفی بوجود آمده باشد. بعنوان یک نژاد نسبتا جدید و یک نژا دورگه توسط AKC ثبت نشده است، اگرچه توسط انجمن سگ های دورگه آمریکا و انجمن سگ های پیوندی بین المللی و انجمن سگ های پیوندی ثبت شده است. با توجه به اینکه برندودل یک نژاد طراحی شده است، می توان آنرا در پناهگاه ها و گروه های نجاتی که تمرکزشان بر روی پودل و برنس مانتن داگ است و برخی اوقات هم بر روی سگ های بوجود آمده از این دو نژاد کار می کنند، پیدا کرد. هیچ دلیلی وجود ندارد تا به یک پرورش دهنده کاملا اعتماد کنید. همچنین می توانید پایگاه ای اطلاعاتی قابل جستجو را برای پیدا کردن سگی که می خواهید سرچ کنید. حتی اگر سگی را که دقیقا دنبالش هستید پیدا نکنید، سگ های زیاد دیگر هستند که حتما عاشقشان می شوید.

 
وزن و اندازه نژاد برندودل |Bernedoodle 
برندودل ها در سه شکل تاینی، مینیاتوری و استاندارد وجود دارند.

وزن در تاینی برندودل: (۵-۹) کیلوگرم، قد در تینی برندودل: (۳۰-۴۳) سانتی متر.
وزن در مینیاتور برندودل: (۱۱-۲۲) کیلوگرم، قد در مینیاتور برندودل: (۴۶-۵۶) سانتی متر.
وزن در استاندارد برندودل: (۳۲-۴۱) کیلوگرم، قد در استاندارد برندودل: (۵۸-۷۴) سانتی متر.
نکته: بطور کلی نرها کمی بزرگتر از ماده ها هستند.

 
شخصیت نژاد برنس مانتن پو | Bernese Mountain Poo 
به نظر می رسد که این سگ ها بسیاری از بهترین خصوصیات شخصیتی را از دو نژاد پودل و برنس مانتن داگ به ارث برده باشند. دقیقا می توان تشخیص داد که آنها چه ویژگی هایی را از والدین خود به ارث برده اند، اگرچه ویژگی های شخصیتی در نژاد سگ ها متفاوت است. برندودل ها باهوش هستند، درمواقع ضروری می توانند به سختی کارکنند، وفادارند و البته سروصدای کمی هم دارند. در صورتیکه بخوبی اجتماعی شده باشند با کودکان و سگ های دیگر سازگاری خوبی دارند.

برخی از برندودلها لجبازی را از برنس مانتن داگ به ارث می برند که کمی کار آموزش را سخت می کند، البته این رفتار با گذشت زمان و عبور از مرحله توله بودن و رسیدن به نوجوانی از بین می رود.

زمانیکه شروع به آموزش می کنند، هوش بالایی که دارند سبب می شود تا دستورات را با سرعت بهتر و بیشتری نسبت به سگ های دیگر یاد بگیرند. برندودل ها ممکن است نسبت به غریبه ها دچار ترس و دلهره شوند که این رفتار را هم از برنس به ارث برده اند، بنابراین بسیار مهم است که از سنین پایین اجتماعی شوند.

برندودلها سگ هایی با سطح انرژی بالا هستند و به حداقل فعالیت متوسطی نیاز دارند و دوست دارند که در مرکز توجه باشند. بهتر است در خانه هایی باشند که برای مدت طولانی تنها رها نشوند. نوع تینی و مینیاتوری برندودل نسبت به نوع استاندارد بهتر می توانند در آپارتمان و شرایط زندگی شهری زندگی کنند. آنها برای سوزاندان انرژی خود به یک پیاده روی خوب و طولانی روزانه نیاز دارد. بطورکلی هیچ چیزی را بیشتر از این نمی خواهند که در کنار انسان ها باشند و با آنها بازی کنند.

 
مشکلات و سلامتی نژاد برندودل |Bernedoodle 
این سگ ها به نسبت والدین خود سگ های سالمتری هستند. تولید نسل از نژادهای خالص باعث می شود تا بیماری های ژنتیکی گسترش پیدا کنند، اما در نژادهای پیوندی و دررگه ریسک ابتلا به این بیماری ها را کاهش می دهد. از آنجائیکه این نژاد نسبتا جدید است، اطلاعات در مورد مشکلات سلامتی او تاحدود محدود و کم است. به نظر می رسد که موارد سرطان در برندودل نسبت به برنس مانتن داگ کمتر باشد. با این حال آنها ممکن است به بیماری هایی از قبیل دیسپلازی مفصل ران، دیسپلازی آرنج، مشکلات چشمی و پوستی مانند آلرژی ها و التهابات پوستی دچار شوند. همه نژادها ممکن است در معرض ابتلا به مشکلات سلامتی باشند، اما برندودل بطور کلی یک نژاد سالم است.

 
مراقبت از نژاد برندودل |Bernedoodle 
تاینی و مینیاتور برندودل ها برای زندگی آپارتمانی مناسب هستند درحالیکه استاندارد برندودل بهتر است در جایی زندگی کند که یک حیاط یا فضایی برای دویدن داشته باشد. بطور کلی این نژاد نیاز به فضای شخصی زیادی ندارد و تا زمانیکه نیازهای متوسط جسمی و ذهنی اش تامین شود خرابکاری نمی کند. آنها عاشق این هستند که اطراف انسان ها باشند، پس بهتر است که زمان کمتری تنها بمانند. برندودلها هم مانند پودل ها سگ های باهوشی هستند و این بدین معنی است که عادت های بد را درست به اندازه عادت های بد می توانند به آسانی یاد بگیرند. آموزش ادامه دار برای آنها بسیار مهم است. زود اجتماعی شدن و در کنار سگ های دیگر و انسان ها بودن کمک بسیار خوبی است تا یاد بگیرند با حیوانات خانگی دیگر و افراد جدید رفتار خوبی داشته باشند.

 
تغذیه نژاد برندودل |Bernedoodle 
مقدار غذای مناسب برای یک برندودل بستگی به اندازه، سن و سطح فعالیت او دارد. برندودل استاندارد یک سگ پرخور است که هر چیزی که جلویش بگذارید را فورا می خورد، شما باید با اندازه گیری مناسب غذای او و دادن فعالیت به اندازه کافی مانع از اضافه وزن و چاقی او شوید. شما باید به توصیه های دامپزشک در مورد رژیم غذایی مناسب سگتان توجه کنید.

 
آراستن نژاد برندودل |Bernedoodle 
برندودل ها پوشش های متفاوتی دارند و یا بیشتر شبیه به پودل یا شباهت بیشتری به برنس مانتن داگ دارند. آنها معمولا موهای موجدار و فرفری دارند که ریزش زیادی هم ندارند و این ویژگی باعث می شود که سگ های مناسبی برای افرادی باشند که به شوره آلرژی دارند. بعضی اوقات آنها ممکن است موهای صافتر با ریزش بیشتر و ضدآلرژی بودن کمتری داشته باشند. ضخامت پوشش برندودل کمک می کند تا در آب و هوای سرد بخوبی زندگی کند و در ماههای گرم تابستان هم از او در برابر حرارت حفاظت می کند. رنگ آنها در یک طیف است. برخی از آنها سیاه خالص، برخی سیاه و سفید و تعدادی هم سیاه و قهوه ای هستند. بعضی مواقع برندودل ها سه رنگ هستند، سیاه، سفید و قهوه ای. آنها ممکن است حتی رنگ های دیگری هم داشته باشند. برای افرادی که بدنبال برندودل هستند محبوبترین رنگ حالت سه رنگی است که شبیه به برنس مانت داگ هستند.

پوشش فرفری برندودل کار نظافت را سختتر می کند. بدلیل ریزش موی کمی که دارند به شانه زدن زیاد برای جلوگیری از کرک شدن و گره خوردن مو نیاز دارند. برخی از صاحبان برندودل را هر روز شانه می زنند. بسته به سرعت رشد مو باید هر چند ماه یکبار موهایش را کوتاه کنید.

 
میزان سازگاری نژاد برندودل |Bernedoodle  با کودکان و حیوانات خانگی دیگر
برن دودل ها برای خانواده هایی که کودک دارند عالی هستند، البته باید بر رفتار مناسب کودکان با حیوانات کاملا نظارت داشته باشید و مطمئن شوید که چگونگی رفتار با آنها را می دانند، بخصوص در مورد تینی و مینیاتور برندودل که نسبت به بقیه آسیب پذیرتر هستند. این نژاد مهربان هستند و عاشق بازی کردن هستند و دوست دارند که زمانشان را در کنار اعضای خانواده سپری کنند. برندودل ها با سگ های دیگر سازگارند، اما برای اینکه مطمئن باشید در مقابل حیوانات جدید هم راحت هستند بهتر است که از سنین پایین اجتماعی شوند.

 
محل نگهداری نژاد برندودل |Bernedoodle 
این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.