1- برنامه غذایی در دوران ترک وابستگی، باید حاوی مقادیر کافی از ریزمغذی‌ها و درشت مغذی‌‌ها باشد تا بتواند بدن شما را در بازسازی بافت ها و رفع آسیب‌‌های وارده یاری رساند.
بهتر است علاوه بر ۳ وعده غذای اصلی، از ۲ میان وعده غذایی نیز سود جست. به عبارت دیگر ۵ وعده غذایی سبک تر مهم‌‌تر از ۳ وعده غذایی مفصل است.
میان وعده‌های غذایی کمک می کنند اختلاف بین حداقل و حداکثر قند خون در طول روز کاهش یابد؛ چون یکی از عواملی که موجب تغییرات خلق بیمار، احساس افت انرژی و خستگی، تحریک پذیری و عصبانیت در طول روز می‌شود، نوسان‌‌های قندخون است. به طور کلی، در دوران ترک وابستگی، رژیم غذایی پُرپروتئین و غنی از کربوهیدرات (قند) مفید خواهد بود.
2- خوردن میوه و سبزیجات تازه و غذاهای حاوی غلات کامل (مثل نان‌‌های سبوس دار و برنج سبوس‌‌دار) میتواند منابع ویتامینی لازم را برای‌تان تامین کند. مصرف روزانه یک قرص مولتی ویتامین کافی است و زیاده روی در مصرف ویتامین‌‌ها آسیب رسان است.
3- برای رفع یبوست مزمن، مصرف غذاهای حاوی فیبر بالا کمک کننده است. میوه و سبزیجات از این لحاظ موثر هستند و از بروز عوارضی چون هموروئید (بواسیر)، پیشگیری می‌کنند. مصرف داروها و فرآورده‌های ملین نیز کمک کننده هستند.
4- در مصرف چربی‌ها محدودیت قایل شوید. هر چند که ۳۰ درصد از کالری غذای ما باید از مصرف چربی‌ها تامین شود ولی فرهنگ غذایی ما به گونه‌ای است که معمولا مقادیر به مراتب بیشتر از ۳۰ درصد انرژی روزانه خود را از مصرف چربی‌ها تامین می‌کنیم.
5- از مصرف کافئین حتی الامکان اجتناب کنید. به تدریج از روزهای آغازین ترک مواد، مصرف کافئین را کاهش دهید و این روند را تا رسیدن به حداقل میزانی که می‌توانید، ادامه دهید. یادتان باشد که قهوه دم کرده، چای، نوشابه، کاکائو و شکلات و نسکافه حاوی مقادیری کافئین هستند.
6- مصرف قند و شکر و شیرینی‌جات نیز میتواند به عنوان یک محرک عمل کند لذا ضرورت دارد مصرف آنها را متناسب با میزان فعالیت فیزیکی خود تنظیم کنید. به علاوه، هنگام تمایل به شیرینی بهتر است میوه‌‌های شیرین بخورید.