موجودات موزی [موذی!] بسیاری در سطح شهر اهواز وجود دارد و بارها در سطح این کلانشهر شاهد موشها و گربههایی درشت اندام بودهایم که احتمالاً تکرار دیدن این موجودات برای ما عادی شده، بهطوری که روزانه از کنار آنها میگذریم، بدون اینکه کوچکترین توجهی به آنها داشته باشیم.
برخی اوقات هم این موجودات را در برخی ادارات میبینیم؛ مثلا در سالهای قبل تردد موشها در جلسات استانداری از چشم برخی خبرنگاران دور نماند و در برخی ادارات نیز دیدن حشراتی مانند سوسک عادی شده است. شاید حضور این موجودات در شهر برای مردم عادی شده باشد، ولی دیدن آنها در ادارات یا محیطهای آموزشی قابل توجه است.
به گزارش ایسنا اگر لحظاتی پس از غروب آفتاب به ساختمان دانشکده مهندسی دانشگاه شهید چمران اهواز نگاه کنید، ممکن است از حیرت انگشت به دهان بمانید. دیدن چنین صحنهای به قدری شگفتانگیز است که شاید تاکنون نمونه آن را در کمتر جایی از شهر دیده باشید. در این زمان از میان درزهای ساختمان دانشکده، دهها
خفاش به بیرون پرواز میکنند و برای لحظاتی آسمان را کاملا سیاه میکنند.
احتمالاً این جمعیت زیاد
خفاش تاکنون از چشم مسئولان دانشگاه و دانشجویان پنهان مانده، زیرا به محض غروب آفتاب از مخفیگاه خود خارج میشوند و شاید به خوبی دیده نشوند. با این تصور به سراغ رییس دانشکده مهندسی رفتم و پس از مطرح کردن موضوع منتظر شنیدن تکذیب یا اظهار بیاطلاعی وی از این موضوع بودم، ولی دکتر “محمود جورابیان” نهتنها این موضوع را تکذیب نکرد، بلکه با اظهار نارضایتی از حضور این موجودات گفت: خفاشها موجب ترس برخی از دانشجویان میشوند.
وی ادامه داد: “ساختمان دانشکده مهندسی در سال ۶۸ با استفاده از بلوکهایی از پیش ساخته شده احداث شد؛ از همان ابتدا ایرادهایی در ساخت و سرهمبندی این بلوکها وجود داشت؛ البته در این مدت بودجهها و اعتباراتی برای تعمیرات به دانشکده اختصاص یافت، ولی مشکلات اولیه اساسی است و بلوکها بهگونهای رویهم قرار گرفتهاند که درزهایی بین آنها بهوجود آمده و این درزها حالا به لانه خفاشها تبدیل شده است.”
هماکنون خفاشها به معضلی برای مسئولان این دانشکده تبدیل شده و فضولات این موجودات، محیط این دانشکده را به مکانی نامناسب از نظر بهداشتی تبدیل کرده که سلامت دانشجویان و کارکنان دانشکده را تهدید میکند.
از سوی دیگر برای پاسخ به برخی سوالات و ابهامات درباره شرایط زیستگاه خفاش، به سراغ “رحیم الوندی”، کارشناس حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان رفتم.
وی گفت: “خفاشها موجودات بیآزاری هستند که خود را بهراحتی با شرایط محیط وفق میدهند و تنها به دنبال مکانی تاریک برای فرار از روشنایی روز هستند. درزها و شکافهای موجود در برخی ساختمانها و آپارتمانها نیز میتواند به مکانی امن برای آنها تبدیل شود.”
الوندی ادامه داد: “همه گونههای خفاشهای موجود در ایران حشرهخوار هستند و گونه خونخوار آن در کشور وجود ندارد. با توجه به اینکه این موجودات چشم ندارد و براساس فرکانس صوتی حرکت میکند، در صورت برخورد فرکانس به مانع، آن را تشخیص داده و مسیر خود را منحرف میکنند؛ در نتیجه باید گفت خفاشها موجودات بیآزاری هستند، ولی از لحاظ وجود بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان میتوانند مشکلزا باشند. زمانی که تعداد زیادی از آنها در مکانی جمع میشوند، فضولات آنها به مشکلی اساسی در آن مکان تبدیل میشود.”
وی تاکید کرد: “ناامن کردن محیط و پوشاندن درز دیوارها بهترین راه برای فراری دادن خفاشهاست.”
اگرچه حمایت و مراقبت از همه گونههایی جانوری و پرندهها وظیفه همه ما است، ولی این سوال مطرح است که آیا دانشگاه محیطی مناسب برای این گونههای جانوری است و مشاهده فضولات این موجودات بر روی در و دیوار مکانی فرهنگی و علمی خوشایند است؟