اصول نگهداری غورباقه های
پکمن به
عنوان پت (ترجمه)
یادداشت مهم : غورباقه ها میتوانند حیوانات خانگی فوق العاده ای باشند، ولی
غورباقه های وحشی در طبیعت به علت فعالیت های انسانی با مشکلاتی از قبیل کاهش روند رشد جمعیت و انقراض دست و پنجه نرم میکنند.متاسفانه، به نظر میرسد که صنعت تجارت حیوانات خانگی مسئول اصلی این بحران جمعیت و انقراض هاست.به همین علت، شما فقط باید
غورباقه هایی را
خریداری کنید که از پرورشی و سالم بودن آنها نسبت به بیماری ها و انگل ها مطمئن باشید.هر چند ممکن است که پیدا کردن
غورباقه ای با این شرایط غیر ممکن برسد، ولی در غیر اینصورت با خریداری
غورباقه های وحشی به کاهش نسل آنها کمک کرده اید.
غورباقه های پکمن
این
غورباقه گونه ای نسبتا معمولی در صنعت حیوانات خانگی است و نامش را از بازی معروف
پکمن گرفته است.جثه ی دایره وار حیوان و دهان بزرگش باعث شده که شایسته ی این نام باشد.نام علمی این حیوان
Ceratophrys ornata است و با نام
غورباقه ی شاخدار ارناته هم شناخته شده است.
غورباقه های
پکمن بومی
آمریکای جنوبی و حیواناتی زمینی هستند.در حقیقت، این حیوانات شناگران ضعیفی هستند و به همین دلیل صاحبان باید مراقب باشند که حیوانشان در ظرف آبش غرق نشود.
این
غورباقه ها جثه ای بزرگ دارند، به طوری که میتوانند طولی معادل 15-17 سانتیمتر داشته باشند.عموما نر ها از ماده ها کمی کوچکتر هستند.عرض این حیوان تقریبا با طولش برابر است، ویژگی ای که به
عنوان یک
غورباقه ظاهری نسبتا سنگین به این حیوان بخشیده است.اشتهای غذایی آنها با هیکلشان هم خوانی دارد، آنها تقریبا هر جنبنده ای را که بتوانند میخورند.
این
غورباقه ها به بداخلاقی
شهره هستند.ویژگی ای که به هیچ وجه مستحق آن نیستند.این درست است که آنها بعضی اوقات گاز میگیرند، ولی این هم در حالتی است که حیوان یا احساس خطر کرده باشد یا انگشت شما را با غذا اشتباه گرفته باشد.
ساختن خانه
غورباقه های پکمن، برخلاف جثه ی ب
زرگشان، موجودات فعالی نیستند و به جای بزرگی نیاز ندارند.یک تانک 10 گالونی برای یک عدد از این حیوانات کافیست.از آنجایی که آنها اغلب سعی به خوردن هم نوعان خود در تانکشان میکنند، باید تنها نگه داشته شوند.قرار دادن درپوش برای قفس پیشنهاد میشود -- هرچند که آنها زیاد اهل فرار نیستند، ولی یک درپوش به نگهداشتن رطوبت و دما در محیط کمک میکند.
در طبیعت، آنها اغلب وقت خود را روی بسترهای
مرطوب برگی میپردازند.در اسارت، تا زمانی که برگ یا خاک موس و گیاهان زنده تهیه نکرده اید، میتوانید از کاغذ و یا سنگ های مسطح برای بستر و مکان پنهان شدن حیوان استفاده کنید.آنها از منطقه ای مرطوب می آیند پس بستر محفظه باید به صورت روزانه آبپاشی شود تا رطوبت محیط حفظ شود.به اضافه، یک ظرف کم عمق آب هم باید قرار داده شود.ظرف باید خیلی کم عمق باشد تا خطر غرق شدن
غورباقه را کاهش داد.
بسته به مقدار مرطوب بودن
محفظه،
غورباقه ساعاتی از وقت خود را در ظرف آبش میگذراند.پس با قرار دادن گیاهان مصنوعی یا طبیعی در اطراف ظرف میتواند به حیوان احساس امنیت و آرامش بدهید.ظرف آب را هم باید در قسمت گرمتر محفظه بگذارید.
دمای محیط در طی روز باید حول و حوش 28 درجه و در شب در حدود 25 درجه نگه داشته شود.بهترین وسیله گرمایی بخاری های زیر تانکی هستند چون لامپ های گرماده میتوانند محیط را بیش از حد خشک کنند.(هر چند که میتوانید از یک لامپ گرماده قرمز برای افزایش دما در زمان های سردتر استفاده کنید.)
برای نوردهی، میتوانید از لامپهای
فلورسنت استفاده کنید، هر چند که ممکن است
غورباقه تان لامپ های مقهور را بیشتر بپسندد.در اکثر اوقات نوردهی معمولی اتاق کفایت میکند.یک برنامه ی 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت خاموشی باید در محفظه ایجاد شود.استفاده از لامپهایی با طیف نوری کامل مطلبی است که جای بحث زیادی دارد ولی خیلی هم مهم نیست اگر رژیم غذایی درستی را استفاده میکنید.محفظه ی حیوان باید از نور مستقیم آفتاب جهت جلوگیری از گرمازدگی به دور باشد.
تغذیه
از آنجا که
غورباقه های
پکمن بدغذا نیستند تغذیه ی این حیوانات کار نسبتا آسانی است.غورباقه های کوچک را میتوان با جیرجیرک و یا حشراتی مانند میل ورم ها و واکس ورم ها که از پت شاپ ها قابل تهیه هستند تغذیه کرد.این حشرات باید قبل از قرار گرفتن در برابر حیوان خود با مواد مغذی تغذیه شده باشند.به محض بزرگ تر شدن
غورباقه تان، حیوان توانایی خوردن بچه موش و موش های
بزرگتر را هم دارد.در نهایتا آنها ممکن است از موش های متوسط و بچه رات ها تغذیه کنند.شما میتوانید در رژیم غذایی حیوانتان از گوپی ها، حشرات و حتی سایر
غورباقه ها هم استفده کنید.غورباقه های کوچک باید روزانه تغذیه شوند، در حالی که بزرگتر ها هر دو سه روز یکبار باید از موش و یا ماهی
خوراک تغذیه شوند.غورباقه های بالغ را باید کمتر از این مقدار تغذیه کرد. مقدار وعده های غذایی حیوانتان را باید با توجه به جثه اش تایین کنید.
جمع بندی
غورباقه های
پکمن موجودات سختی برای
نگهداری نیستند، پس توانایی تبدیل شدن به حیوان خانگی ای جذاب و جالب را دارند.اگر چه افرادی که به حیوانات فعال و پرجنب و جوش علاقه مندند
ممکن است از
نگهداری غورباقه های
پکمن خسته شوند.با توجه به این که این حیوانات میتوانند طول عمری در حدود 7 تا 10 سال داشته باشند،
نگهداری از آنها شامل مسئولیت پذیری های طولانی مدت میباشد.
منبع
ترجمه شده توسط : علیرضا ز.
برای پرشین پت