به گزارش خبرگزاری مهر، سایت اینترنتی مجله اشپیگل چاپ آلمان گزارش داده که این زیر دریائی ها را می توان مجهز به موشک های اتمی کرد و دستگاه بسیار سری برای پرتاب اینگونه سلاح ها روی آنها نصب شده است.
روزنامه باسلر سایتونگ چاپ سوئیس در این باره می نویسد: ایهود باراک، وزیر دفاع [جنگ] اسرائیل اخیرا تاکید نموده بود که آلمانی ها باید افتخار بکنند که موجودیت اسرائیل را برای سالها تضمین نموده‌اند. این در حالی است که دولت آلمان تا کنون این موضوع که این زیردریایی ها به سیستم حمل و شلیک موشک های اتمی مجهز خواهند شد را تکذیب می کرد.
البته معاون سابق وزارت دفاع آلمان و همچنین رئیس برنامه ریزی تسلیحاتی سابق این وزارتخانه تاکید می کردند که همیشه براین باور بودند که اسرائیلی ها هرگز تلاش نخواهند کرد که این زیردریایی ها را مجهز به سلاح اتمی بکنند. اما اسناد وزارت امور خارجه آلمان مربوط به سال 1961 نشان می دهند که دولت های وقت آلمان از آن زمان از این مقاصد دولت اسرائیل آگاه بوده اند.
یونایتدپرس نیز به نقل از منابع موثق که از ذکر نام آنها خودداری نموده، تائید کرده است که زیردریایی های جدیدی که دولت آلمان به اسرائیل می دهد می توانند مجهز به سلاح اتمی شوند.
این خبرگزاری گزارش کرده که این زیر دریایی ها می توانند به موشک های کروز با کلاهک های اتمی مجهز گردند که برد آنها 1500 کیلومتر است. این امر به اسرائیل این امکان را می دهد که حمله دوم (ضربه دوم) را انجام دهد. به همین خاطر نیز این زیردریایی ها را "سلاح های آخرالزمانی" هم می نامند.
این زیر دریایی ها از سوی شرکت کشتی سازی "هوالد ورک" آلمان که زیر مجموعه شرکت "کروپ تیسون" هستند ساخته می شوند. آلمان تا کنون سه فروند از اینها را به اسرائیل تحویل داده و قرار است سه فروند دیگر را نیز تا سال 2017 تحویل آن دهد. براساس گزارش روزنامه جروزالم پست، یک هیئت نظامی اسرائیل اخیراً از این شرکت که در حال ساخت این سفارشها است دیدن کرد. این زیر دریایی ها که از نوع دلفین بوده جزء مجهزین نوع زیردریایی دیزلی- الکتریکی درجهان هستند. ضمنا بسیار دشوار می توان این زیر دریایی ها را رهگیری کرد.
یونایتدپرس در ادامه آورده است: اسرائیل اینک با این زیردریایی ها می تواند حضور نظامی خود در دریای عرب در نزدیکی جنوب ایران را تقویت نماید. ضمنا گفته می شود که دولت اسرائیل قصد دارد که در کنار این شش زیر دریایی، سه زیردریایی دیگر نیز به آلمان سفارش دهد. اسرائیل ظاهرا قرارداد خرید شش فروند زیر دریایی مزبور را اخیرا امضا کرده است. دولت آلمان یک سوم هزینه ساخت این زیردریایی ها را بعهده گرفته است. البته جروزالم پست گزارش کرده که دولت آلمان دو زیر دریایی از سه فروند را که تحویل اسرائیل داده به آن اهدا کرده و در زمینه زیردریایی سوم نیز در هزینه آن تا حدودی سهیم شده بود. دولت آلمان در ازای این امر امیدوار است که اسرائیل در سیاست شهرک سازی های خود در سرزمین های اشغالی فلسطین تغییراتی بوجود آورد. ولی تا کنون هیچ نشانه ای از سوی اسرائیل که نشان دهد واقعا در حال تغییر این سیاست خود است مشاهده نشده است.
روزنامه نزاویسیمایا گازتا چاپ روسیه در مطلبی دراین باره تحت عنوان"زیردریایی‌های آلمانی برای موشک‌های اسرائیلی" می نویسد: با وجود این که آلمان و اسرائیل همیشه با هم همکاری نظامی داشتند، معمولاً آن را پنهان می‌کردند تا آلمان روابط خود را با کشورهای عربی تیره نکند. ولی اکنون این همکاری جنبه هسته‌ای پیدا کرده است که آن را خطرناک ساخته و باعث واکنش شدید "گونتر گراس" نویسنده مشهور آلمانی به این تحولات شد.
یوگنی گریگوریف، نویسنده این مطلب با استناد به مقاله مجله "اشپیگل" می نویسد: اسرائیل با استفاده از زیردریایی‌های آلمانی موفق به گسترش زرادخانه شناور هسته‌ای خود شده است که این باید وسیله ارعاب کشورهای دیگر و ضربه مقابله به مثل باشد. کمک آلمان به مسلح کردن هسته‌ای اسرائیل فقط می‌تواند تلاش‌های هسته ای ایران را سرعت بخشد. به علاوه، این کار با پایبندی برلین به سیاست عدم اشاعه و خلع سلاح سازگار نیست.
این روزنامه در مطلب دیگری تحت عنوان"دلفین با محتوای هسته‌ای" به قلم"ماکسیم ماکاریچف"آورده است: اسرائیل با دریافت زیردریایی‌های دلفین از آلمان و مجهز کردن آنها به موشک‌های هسته‌ای خود، می‌تواند به ایران ضربه هسته‌ای وارد کند که البته این زیردریایی‌ها برای "ضربه دوم" (یعنی ضربه مقابله به مثل) در نظر گرفته شده‌اند.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: اگر پایگاه‌های موشکی در اسرائیل نابود شوند، این زیردریایی‌ها به کار گرفته خواهند شد.
نویسنده مقاله به تاریخچه این معامله و از جمله علاقه حسنی مبارک رئیس جمهور سابق مصر به دریافت این زیردریایی‌ها از آلمان اشاره کرده و می‌نویسد: آلمان به منظور برقراری تعادل تسلیحاتی در منطقه این زیردریایی‌ها را به قیمت نازل در اختیار اسرائیل می گذارد که دو زیردریایی حتی هدیه شده و هیچ پولی بابت آن اخذ نشده است.
نویسنده این مقاله بر خلاف برخی از نظرات دیگر، دولت آلمان را به تخلف از اصول عدم اشاعه متهم نکرده و از ارزیابی بار سیاسی این معامله خودداری نمود.
"اسرائیل از آلمان هرسلاحی که بخواهد بدست می آورد" عنوان مقاله دیگری است که روزنامه آلمانی زبان Basler Zeitung چاپ سوئیس در شماره 16 خرداد خود به آن اشاره می کند.
"گیدو اشتاینبرگ" از بنیاد علوم سیاسی در برلین در مصاحبه ای در این باره با این روزنامه می گوید: هدف اسرائیل از خرید این تسلیحات بازدارندگی هسته ای است. یعنی اینک هر کشوری باید با حمله علیه اسرائیل [چه بطور مستقیم و چه بطور غیر مستقیم] روی این سلاح ها حساب کند.
اشتاینبرگ می گوید: اسرائیل حتی امروز هواپیماهایی در اختیار دارد که می توانند سلاح اتمی را حمل و به هدف مورد نظر شلیک نمایند. ولی زیر دریایی های مجهز به سیستم حمل و شلیک سلاح اتمی، استراتژی اتمی اسرائیل را انعطاف پذیرتر می نماید. بطورکلی هدف این سلاحها بازدارندگی ظرفیت نظامی ایران است. ایران امروز در منطقه تنها کشوری است که می تواند تهدید نظامی برای اسرائیل باشد. البته برخی ازکشورهای عربی درمنطقه نیزمی توانند اسرائیل را هدف قرار دهند ولی اسرائیل حتی بدون این زیر دریایی ها نیز بر آنها برتری دارد.
وی در ادامه درپاسخ به اینکه آیا اسرائیل با این تجهیزات به ایران حمله خواهد کرد یا خیر، می گوید: موضوع زیر دریایی های اتمی زمانی مطرح خواهد بود که ایران هم به قدرت اتمی تبدیل شود. البته این معامله اینک می تواند تهران را در زمینه قصد خود برای دستیابی به سلاح اتمی مصمم تر نماید.
بنیاد علوم سیاسی در برلین به تاثیر فروش این زیر دریائی ها به همسایگان نیز اشاره می کند و می گوید: بدون تردید با دید انتقادی به این معامله نگاه خواهد شد. ضمنا همسایگان اسرائیل یکباره به این نتیجه خواهند رسید که آلمان بطوریکجانبه در کنار اسرائیل قرار گرفته است. مسلما عربستان سعودی دید انتقادی به این معامله خواهد داشت زیرا شاهد خواهد بود که اسرائیل در این زمینه نیز به برتری ویژه ای دست پیدا کرده است. ولی عربستان سعودی مدتهاست که دیگر دشمن اسرائیل نیست و حتی در صورت حمله اسرائیل به ایران نیز آن را تحمل خواهد کرد.
وی در باره پنهاکاری نکردن اسرائیل در باره این معامله می گوید: این موضوع می تواند قابل تصور باشد که اسرائیل منافعی را در این امر می بیند که این معامله فاش گردد. این جزء سیاست های اخیر اسرائیل است که در اختلاف با ایران دیوار تهدیدها را محکم تر کند. موضوع انجام این معامله سالهاست که برای همه روشن بوده و موضوع اتمی بودن آنها نیز بارها مطرح شده بود. برای من همیشه روشن بود که اسرائیل این زیردریایی ها را مجهز به سلاح اتمی خواهد کرد.
این کارشناس آلمانی می گوید: به هیچوجه من از افشای این خبرها شگفت زده نشدم حتی این موضوع در بین سیاستمداران در زمینه سیاست امنیتی در آلمان نیز جای سؤال نداشت. مجهز نمودن این زیردریایی ها به سلاح اتمی برای سیاست بازدارندگی اسرائیل در برابر ایران آنقدر مهم بود که مسلماً حاضر به انصراف از آن نمی شد.
گیدو اشتاینبرگ درادامه می گوید: من خود شخصا انجام این معامله ازسوی دولت کشورم را نمی توانم درک کنم واگر مسئولیتی داشتم مسلما این زیردریایی ها را به اسرائیل نمی فروختم. طبقه حاکم در آلمان مسئولیت ویژه ای را در قبال اسرائیل برای خود احساس می کند. این موضوع بیشتر به تاریخ معاصر آلمان ارتباط دارد. اسرائیل هر سلاحی که نیاز داشته باشد از سوی آلمان به آن داده می شود.
وی در پایان می گوید: آلمان امروز نقش مهمی در زمینه ایجاد توازن قدرت در این منطقه دارد. البته این معامله اخیر با سیاست کلی آلمان در قبال خاورمیانه در تضاد است. ولی از یک سردرگمی در این زمینه نمی توان صحبت کرد زیرا سیاست آلمان در قبال اسرائیل همیشه روشن بوده است. آلمان امروز تلاشش بیشتر این است که پیامدهای رسانه ای این امر را تا حدودی تحت کنترل نگهدارد.