به گزارش خبرگزاری مهر، نتایج این تحقیق می تواند نشان دهنده آغاز محیطی بیماری اوتیسم باشد اگرچه این نتایج تنها در مورد افرادی قابل کاربرد است که پیش از آن بیماری اوتیسم آنها تشخیص داده شده است.
مایکل توماس- استادیار علوم زیست شناسی دانشگاه آیاهو و محقق ارشد این پروژه اظهار داشت که داروهای روانگردان در غلظتی مشابه داروهایی که در سیستمهای آبی مورد استفاده قرار می گیرد در این آزمایش استفاده شده است. این کشف نشان می دهد که این داروها ممکن است در افزایش نرخ ابتلا به بیماری اوتیسم طی 30 سال گذشته موثر بوده باشد.
توماس اظهار داشت: اگرچه نتایج این تحقیق بسیار مهم است اما هنوز نتیجه گیری درباره آن بسیار زود است. ما تاکنون یک پرسش جدید مطرح کرده ایم اما پاسخ جدید دریافت نکرده ایم اما مطرح کردن یک پرسش جدید نخستین گام در راستای یادگرفتن مسائل تازه از جهات مختلف است و این مهمترین گام است. ما امیدواریم که این پرسش جدید برای جامعه تحقیقاتی اوتیسم سودمند باشد و در نهایت پاسخهای تأثیرگذاری باشد.
این تیم کشف کرده است که برخی از مواد داروهای روانگردان الگوهای بیان ژن را در مدل ماهی که تقلید الگوهای بیان در انسانهای مبتلا به اوتیسم است را تحریک می کند. الگوهای بیان ژنی با رشد و توسعه عصب شناختی مرتبط است.
براساس گزارش دانشگاه آیداهو، این ماهی که در معرض مواد دارویی قرار گرفته بود، همچنین ویژگیهای رفتاری را نشان داد که القا کننده علائم شبه اضطراب است. این امر نشان می دهد که بیان ژن توسط داروهای تحریک شده دارای تأثیر گسترده تری روی ماهی بود.
داروهایی که در این تحقیق استفاده شده داروهای ضد صرع و ضد افسردگی بوده که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد. این تحقیق احتمال این امر را نشان می دهد که زنان بارداری که آبی را می نوشند که در آن ردی از این داروها وجود دارد آن را به جنین منتقل می کنند. جنین که سد خونی مغزی محکمی ندارد دارو را مستقیم به مغز درحال رشد خود منتقل می کند.
براساس اظهارات توماس این داروها بر فعالیت سروتونین و سایر انتقال دهنده های عصبی که در توسعه شبکه های عصبی مهم هستند تأثیرگذارهستند.
این درحالی است که توماس تأکید کرده است که این تحقیق در مراحل اولیه است و دلیلی وجود ندارد که زنان باردار نگران نتایج این تحقیق باشند.
نتایج این تحقیقات در مجله PLoS ONE منتشر شده است.
خوددرماندگی یا اوتیسم نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن تاکنون ناشناخته بوده است، اما اخیرا یک گروه از محققان در دانشگاه لیناوس سوئد طی یک مقاله علمی راهی برای تشخیص مطمئن بیماری اوتیسم اعلام کرده است.
در این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای افراد دشوار می‌سازد. در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخهای غیر معمول به افراد، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است.
براساس مقاله علمی این گروه به سرپرستی یک محقق ایرانی دکتر نقی مومنی از محققان دانشگاه لیناوس سوئد که چندی پیش مجله نیچر منتشر شده است، طیف ناهنجاریهای اوتیسم به عنوان ناهنجاریهای رشدی عصبی تقسیم بندی شده اند. تاکنون تحقیقات متعددی برای یافتن راه تشخیص این ناهنجاری ها انجام شده اما تاکنون یک نشانگر زیستی قابل اعتماد کشف نشده بود. این گروه تحقیقاتی با ابداع یک کیت خونی راهکار مطمئن تشخیص ابتلا کودک به بیماری اوتیسم را کشف کرده اند.