رفتار نوجوانان اغلب احساسي، غير منطقي و گاهي همراه با تظاهر است و بطور همزمان به استقلال و مراقبتهاي دوستانه والدين نياز دارند.
روزگارنو: رفتار نوجوانان اغلب احساسي، غير منطقي و گاهي همراه با تظاهر است و بطور همزمان به استقلال و مراقبتهاي دوستانه والدين نياز دارند.
نتايج پژوهش «سارا جانسون» از پژوهشگران علوم اعصاب دانشگاه جان هاپكينز نشان مي دهد:
مغز همواره در طول زندگي در حال تغيير است، اما مهيج ترين جهش و رشد ناگهاني
مغز در دوران نوجواني و زمان بلوغ روي مي دهد.
اگرچه نفوذ بداخل
مغز يك نوجوان بعيد به نظر مي رسد، اما دانشمندان موفق شده اند حقايق مرموزي از ساختار پيچيده نوجوانان ارائه كنند.
مهارت هاي تفكر جديد
با توجه به افزايش ماده مغزي،
مغز نوجوانان از پيوستگي و قدرت پردازش بيشتري برخوردار است. در صورتيكه نوجوانان از فرصت كافي و دسترسي به اطلاعات برخوردار باشند مي توانند مهارت هاي محاسباتي و تصميم گيري خود را ارتقاء دهند.
بيشتر تصميم گيري نوجوانان بصورت لحظه اي و بيش از حد تحت تأثير احساسات است، چراكه تكيه بيشتر
مغز بر روي سيستم ليمبيك (سامانه عصبي احساسي) است.
بروز احساسات شديد
بلوغ (puberty) مرحله آغاز تغييرات عمده در سيستم ليمبيك است و بخشي از
مغز در كنار تنظيم ضربان قلب و سطح قند خون، كار تشكيل احساسات و خاطرات را نيز بر عهده دارد.
اين بخش از سيستم ليمبيك به نام آميگدالا (بادامه مغز) وظيفه برقراري ارتباط بين حسگرهاي اطلاعاتي را برعهده دارد. توسعه اين بخش با تغييرات هورموني همراه است كه منجر به تجربه هاي تازه احساسي مانند ترس، خشم، هيجان و جذابيت جنسي مي شود.
سيستم ليمبيك در نوجوانان تحت كنترل كورتكس پري فرونتال
مغز است كه در ارتباط با برنامه ريزي، كنترل رفتار و تفكر است.
حس لذت بردن
سنين نوجوان بهترين زمان براي شكل گيري و تقويت مهارت هاي اجتماعي بزرگسالي است. نوجوانان در اين مرحله نحوه تفكر اطرافيان در مورد خودشان را مورد بررسي قرار مي دهند.
دوستان همسال نيز شرايطي را براي يك نوجوان فراهم مي كنند كه تا مهارت هاي جديد مانند مذاكره، برنامه ريزي گروهي و سازش را فرا بگيرد. تمرين مهارت هاي اجتماعي برزگسالي در محيط امن خانواده و معاشرت با دوستان به كسب توانايي هاي اساسي زندگي كمك مي كند.
اندازه گيري خطر
همزمان با توسعه بخش كورتكس پري فرونتال و سيستم ليمبيك مغز، ميزان خطر پذيري نيز افزايش مي يابد كه باعث تجربه هايي مانند رفتن به سمت مواد مخدر، درگيري يا حتي شنا در يك منطقه خطرناك مي شود.
در اين حالت نوجوان در معرض آسيب پذيري بالايي قرار مي گيرد و نقش والدين در كنترل رفتارهاي ماجراجويانه فرزندان بسيار ضروري است.
نوجوان در مركز جهان
تغييرات هورموني شديد در دوران بلوغ تأثير بسزايي بر روي
مغز نوجوان مي گذارد كه يكي از آنها افزايش ترشح هورمون اكسيتوسين است.
اين هورمون بر سيستم ليمبيك اثر گذاشته و باعث ايجاد حس خودآگاهي شده و نوجوان احساس مي كند كه در مركز توجهات همه قرار گرفته است. در اين مرحله نوجوان احساس استقلال بيشتري پيدا كرده و در خصوص آينده تفكر مي كند.