به گزارش زیست بوم به نقل از مهر سپهر سلیمی افزود: در مورد طرح سگ کشی گفته می شود بدلیل اینکه این طرح دارای عواید فراوانی برای پیمانکاران آن است برای همین پیمانکاران انگیزه ای برای نابودی سگ ها ندارند و به همین خاطر همیشه و به شکل ...
عضو انجمن دیده بان حقوق حیوانات گفت: پس از اعتراضات فراوانی که نسبت به سگ کشی در شهرهای بزرگ کشور توسط دوستداران و حامیان حیوانات شکل گرفت به تازگی شنیده می شود که قرار است طرح زنده گیری یا عقیم سازی سگهای تهران در دستور کار قرار بگیرد اما این طرح هم راه به جایی نمی برد.
به گزارش زیست بوم به نقل از مهر سپهر سلیمی افزود: در مورد طرح سگ کشی گفته می شود بدلیل اینکه این طرح دارای عواید فراوانی برای پیمانکاران آن است برای همین پیمانکاران انگیزه ای برای نابودی سگ ها ندارند و به همین خاطر همیشه و به شکل های مختلف سگهایی باقی می مانند که سال دیگر زاد و ولد کنند و باز هم دوباره کشته شوند تا این چرخه سگ کشی و درآمدهای ناشی از آن ادامه داشته باشد.
به گفته وی، جایگزینی طرح سگ کشی با طرح زنده گیری یا عقیم کردن سگ های شهری راه علاج کاهش سگ های شهری نیست. اگر در طرح سگ کشی، منافع پیمانکاران باعث به سرانجام نرسیدن این طرح می شود طبیعتاً باید چنین مشکلی نیز در طرح زنده گیری یا عقیم سازی سگها نیز وجود داشته باشد. زیرا پیش از این برای کشتن سگ ها پول پرداخت می شد و در طرح های جدید هم برای گرفتن سگ ها و یا عقیم کردن سگ ها پرداخت می شود و این باعث می شود که همچنان این چرخه معیوب ادامه داشته باشد.
سلیمی اظهار داشت: به طور کلی طرح های حیوان محور که برای اجرای آنها سالانه از سوی شهرداری ها بودجه مشخص در نظر گرفته می شود راه به جایی نمی برد زیرا همواره مجریان به فکر عواید مادی خود در سالهای بعد هستند.
این عضو انجمن دیده بان حقوق حیوانات تصریح کرد: هر سگ بطور متوسط می تواند ۶ توله بوجود بیاورد یعنی با یک حساب سرانگشتی متوجه می شویم که اگر طرح زنده گیری یا عقیم کردن سگهای ولگرد در خوشبینانه ترین حالت با ۲۰ درصد خطا انجام شود، یعنی از هر ۱۰۰ سگ موجود در هر منطقه ای حدود ۲۰ سگ به دلایل مختلف تحت پوشش این طرح قرار نگیرند و یا به شکلهای دیگر به محدوده اجرای این طرح وارد بشوند در نتیجه همین ۲۰ سگ می توانند پس از گذشت یکسال جمعیتی برابر همان تعداد سگ عقیم شده و یا حذف شده تولید کنند و این داستان همچنان ادامه خواهد داشت.
وی افزود: البته قطعاً ضریب خطای اجرای این طرح به مراتب بیشتر از ۲۰ درصد خواهد بود. در واقع طرح های این چنینی به مانند هرس کردن سالانه گیاهان است که تغییری در کمیت آنها ایجاد نمی کند.
سلیمی یاد آور شد: پیش از این نیز طرح عقیم سازی گربه های تهران توسط انجمن حمایت از حیوانات تهران انجام شد که علی رغم تبلیغات فراوان شاهد هستیم که نتیجه ای در بر نداشته است.
به اعتقاد وی، راه حل کاهش سگ های شهری بارها و بارها از سوی حامیان واقعی حیوانات بیان شده و چیزی جز ایجاد محدودیت در شرایط زندگی سگ ها نیست.
سلیمی در ادامه گفت: بزرگترین محدودیت همان قطع منابع غذایی سگ های شهری است و این مهم تنها با اصلاح سیستم دفع زباله و از بین بردن مناطق انباشت زباله در مناطق شهری فراهم می شود.
این عضو انجمن دیده بان حقوق حیوانات تصریح کرد: مراکز انباشت زباله در مناطق شهری مشخص است و یا حداقل با یک بررسی به راحتی می توان محل آنها را کشف کرد ولی در مقابل سگ ها متحرک هستند و گاهی به مناطق مختلف کوچ می کنند بنابراین ساماندهی این مراکز بسیار ساده است.
وی افزود: اصلاح سیستم دفع زباله و مراکز انباشت زباله علاوه بر اینکه باعث کاهش سگ های شهری می شود، در کاهش گربه های شهری و جوندگان موذی نظیر موش ها و حتی حشرات نیز موثر است یعنی با یک تیر چند نشان زده می شود.
سلیمی با بیان اینکه به شکل های مختلف در خصوص بیماری زا بودن و یا حمله حیوانات شهری به شهروندان بزرگنمایی صورت می گیرد گفت: با این روش باعث ایجاد ترس در اذهان مردم می شویم و بعد بر اساس همین موجی که ایجاد شده تصمیمات حیوان ستیزانه اتخاذ می شود.
به گفته وی، از نظر حامیان حقوق حیوانات بهترین روش آن است که با کنترل زباله های شهری جلوی تولد سگهای جدید گرفته شود و هزینه عقیم سازی صرف واکسینه کردن حیوانات موجود شود. با این روش حیوان جدیدی متولد نخواهد شد و حیوانات موجود نیز نسبت به بیماریها واکسینه می شوند تا اندک نگرانی شهروندان نیز در این خصوص مرتفع شود.