سیفلیس در خرگوش


عامل:
عامل بیماری سیفلیس باکتری از خانواده اسپیروکت‌ها با نام spirochete treponema cupiculi می‌باشد.این باکتری قادر به رشد در محیط کشت مصنوعی نمی‌باشد.
سبب شناسی‌:
آسیب پیشروند در محل اتصال لایه موکوسی پوست در اندام تناسلی‌ در ۹۵% مورد،مقعد،بینی‌،پلک‌ها و لب‌ها در ۵%مورد به صورت بارز در این بیماری وجود دارد.
زخم‌ها و خرش‌های روی صورت در نتیجه تیمار خرگوش در ناحیه‌‌ تناسلی‌ آلوده و انتقال آن به ناحیه صورت می‌باشد.انتقال مستقیم بیماری به وسیلهٔ انتقال عمومی بین متولدین خرگوش و مادر‌های جوان شکل می‌گیرد.زخمهای ملایم سطحی،خود به خود رفع میشوند.ولی‌ خرگوش‌های الود به صورت نقل باقی‌ میماند و اسپیروکت‌ها به صورت نهفته در غدد لنفوی باقی‌ میماند.عفونت بی‌ هوازی نشی‌ از باکتری‌های مارپیچ به صورت بومی و نهفته در خیلی‌ از خرگوش‌ها موجود است.دیگر علائم بیماری شامل سقط جنین و متریت ناباوری می‌باشد.
علائم کلینیکی:
خرگوش‌های ماده جوان که به صورت گروهی پرورش داده میشوند دارای وزیکول و زخمهای جلدی به همراه لبه کرتینی در قسمت فرج علت تناسلی‌ میباشند و در دیگر خرگوش‌ها علائم دیگری از بیماری دیده نمشود.
علائم تفریقی:
وجود باکتری بیهوازی مارپیچ شکل،آماس پوستی‌ باکتریال و آماس پوستی‌ تماسی
تشخیصی:
معاینه فیزیکی‌ و پاسخ به درمان از نشانه‌های شاخص سیفلیس خرگوش می‌باشد،عالم تفریقی به واسطهٔ‌ آزمایشات آسیب شناسی‌ بافتی و سلول شناسی‌ تایید میگردد .جهت اثبات وجود باکتریهای میله‌ای شکل و پیچ خورده،مواد تراشیده شده از زخم در میکرسکوپ دارک فیلد dark_field مورد برسی‌ قرار میگیرند.همچنین نشانهی به واسطه تست مستقیم ایمنو فلوروسنس تایید خواهد شد.خرگوش در مواردی که فاقد علائم کلینیکی و به صورت حامل می‌باشد آزمایشات سرولوژیکی و ایمنوفلوروسنس غیر مستقیم و میکروهماگلوتینیشن مثمر ثمر جهت تشخیص میباشند.
درجه شیوع:
این عفونت بیشتر در خرگوش‌های که به صورت گروهی پرورش داده میشوند وجود دارد و به ندرت در خرگوش‌های که به صورت گروهی پرورش داده میشوند وجود دارد و به ندرت در خرگوش‌های که به صورت انفرادی در منزل نگهداری میشوند موجب بیماری میشوند.
درمان:
۲ الی‌ ۳ هفته تزریق بنزتین پنی سیلین جای به میزان ۴۲۰۰۰ واحد به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن به صورت تزریق دخل عضلانی با طول درمان یک هفتمجب بهبود علائم بیماری خواهد شد.اگر پنی سیلین تزریق به نسبت امن می‌باشد ولی‌ خرگوش باید از رژیم غذای دارای فیبر بالا جهت اجتناب از نابودی فلور طبیعی و باکتری‌های مفید دستگاه گوورش استفاده کند.جهت کنترل عفونت در گله لازم است که تمام متولدین درمان شوند.برای حذف کردن بیماری در گله جهت تولید مثل فقط از خرگوش‌های سالم استفاده شود.
پیش آگاهی‌:
با درمان مناسب،این بیماری در اغلب خرگوش‌ها بهبود می‌یابد و ضایعات بیماری عقب می‌نشیند اما خرگوش‌های خاص همیشه احتمال برگشتشن وجود دارد.
دکتر نیما سیف پر
ماه نامه نسخهٔ حیوانات.