ماهی به شکل
سنگ ساکن با سری و دهان بزرگ که گونه های مختلف آب شیرین و آب شور
که قسمت اب شور انها بسیار از نظر تنوع رنگی گوناگون ولی اب شیرن انا معمولا به رنگ قهوهای با خالهای سیاه و ÷وشش سر وسر÷وش ابشوشی دارای شاخکها کوچک و خارهای نرم کوچک بطوریکه من 1 دفعه که لمسش کردم تعجب کردم که چرا این زره پوش سخت مانند بسان 1 تیکه گوشت لخم بسیار نرم هستش و باله ÷شتی خطرناک میباشه پس مواظب باشید وبالهایه سینه پهن رو به پاین داره
دارای مبدا Australia, Thailand, Indonesia, New Guinea میباشه
به 26 سانت میرسه
معمولا زنده خوار هستش
نکته بسیار مهم (تجربه خودم):
به شرایط اب بد مثل امونیاک بالا حساس بطوریکه زود ضعیف و به بیماری خورده گی باله ها میرسه
آب brackish یا نیمه شور رو مد نظر داشته باشین(حیاتی هست)
من به ان که در حدوده 10 سانت بود غذای زنده میدادم ولی نکته بسیار مهم دیگه این که نباید با ماهیای حریص و فرض یکجا نگه داری بشه چون جزو شکارچیای کفزی ساکن هستش بسیار در غذا خوردن سختگیره بطوریکه غذای زنده حتما باید نزدیک سرش بشه تا شکارش کنه و بعد با 1 خیز سریع مثل فرشته کوسه
ماهی اب شور میبلعش اگر حوصله داشتید وقتی خوراک زنده تو تانکش میریزید به شکار کردن جالبش توجه کنید
در
ایران و بعضی از کشورها به اسم شیر
ماهی نیز معروفه و بهش وزغ
ماهی نیز مگن
ماهی که دارای باله زهر دار بسیار خطرناکی پس از لمس کردنش امتناع کنید
بیشتر توی ماسه های سفید زیباتره وتی ماسه های ریزو به روی بدنش مثل 1 پوشش میریزه که خیلی زیبا میشه
معملا پشت اشیاء بزرگ یا 1 گوشه تانک میشینه و در روز به ندرت حرکت میکنه پس جزو ماهیان شبگرد یا( Nocturnal) هستش
گاهی بصورت بسیار زیبا روی بالهای سینش میایستد که مثل 1 شیر کوچوله بامزه میشه
و این
ماهی رو هر کسی هم بخاطر شکلش دوست نداره ولی من که
سنگ ماهی رو جزو پر از زیباترین
ماهی های آب شیرین از نوع لب شورش میدونم.