جویل فیش:
نام علمی:hemichromis bimaculatus
این ماهی گونه ای درنده خوست که حتی به همنوع خودش هم حمله می کند.
بنابر این برای مخازن اجتماعی مناسب نیست. و در صورت نگهداری در مخازن تک گونه ای نیز باید از لحاظ جثه با همدیگر یکسان باشد.این ماهی در طبیعت گوشتخوار بوده و تغذیه در آکواریوم باید با غذاهای زنده و یا خشک ماهی همراه با حشرات ، کرم ها، ماهی و گوشت بدون چربی ریز ریز شده صورت گیرد.
جویل بومی مناطق گرمسیری و بومی آفریقاست.پرورش آن آسان نیست. مخفیگاهای متعدد جهت مخفی شدن الزامی است.
مخزن اختصاصی این گونه نباید زیاد گیاه داشته باشد؛چرا که یکی از صفات مشخصه و منفی این ماهی از ریشه در آوردن گیاهان می باشد.بدون محدودیتی در کیفیت آب دما را در 28_22 درجه سانتی گراد قرار دهید. یک فیلتر بیرونی خوب نیز بکار ببرید.
جنس نر بالغ تا 15 سانت رشد می کند. وقتی نر و ماده در موقعیت تخم ریزی نیستند رنگشان نسبتا تیره با بدنی دارای خطوط آبی
جواهری است.
در موقع تخم ریزی بدن ماهی ها به قرمز یاقوتی تغییر رنگ داده. و مجددا همان خطوط آبی
جواهری دیده می شود.بر خلاف معمول در این موقع جنس ماده زیبا تر است.
به هر حال در وضعیت معمولی ظاهرا جنسها مشابهند ولی جنس نر دارای خال های متالیک بزرگتر در سر پوش آبششی و یک شکل حلالی از خالهادر باله دمی است.
همسر گزینی در این ماهی به روش خشنی صورت می پذیرد و اگر جنس ماده نر را رد کند احتمالا کشته خواهد شد.
تخمریزی روی یک قطعه سنگ یا در یک کوزه به پهلو قرار گرفته شده که توسط جنس ماده خوب تمیز خواهد شد صورت می پذیرد.
تخم ها در طول 2تا3 روز هچ می شوند. لاروهای حاصله با دهان به شکافی انتقال داده شده و به وسیله هر دو والد تا رسیدن به طول 1 سانت یا بیشتر نگهداری می شوند.آنها پس از 3 تا 5 روز شروع به شنای آزاد و تغذیه میکنند.
نگهداری از نوزادان مشکلات غیر معمولی ندارد اما یکی از ماهیانی است که عمدتا متخصصین و ماهیداران با تجربه به آن می پردازند.به هر حال تفذیه نوزادان با آرتمیا آغاز گشته و رفته رفته دل چرخ کرده و رنده شده را نیز به آن می افزایند.
در برخی منابع ،روش دیگری را برای پرورش نوزادان ارایه داده اند؛بدین ترتیب که هر دو والد پس از تخم ریزی انتقال می یابند و لاروها پش از خروج از تخم و آغاز به شنای فغال توسط آکواروم دار با آرتمیا تغذیه میشوند.
اما در برخی منابع دیگر پیشنهاد فقط بر انتقال جنس نر است. ماده همراه تخم ها تا هچ شدنشان و سپس تا آغاز به شنا و تغذیه فعال باقی می ماند.
به هر حال آنچه که مشهود است این است که هر کدام ار این روشها محاسن و معایبی دارد. گونه دیگری از همین جنس به نامh.fasciatus وجود دارد. که خیلی بزرگتر و مهاجمتر بوده و محبوبیت کمتری نسبت به جویل فیش دارد. رنگ آن سبز مایل به زرد با درخشندگی برنزی و 5 خال بزرگ و سیاه و براق بر هر طرف آن است. این ماهی به سیچیلاید 5 خال یا جویل راهراه banded jewel معروف است.
در مورد تجربه ها بگویم:
من یک جفت از این ماهی را دارم از بچگی بزرگشان کردم یکی نر و یکی ماده در اومد.
به نظر من از زیباترین ماهیان آب شیرین است خصوصا نوع نر آن.
البته برای اینکه این ماهی را زیبا داشته باشید نیازمند یک تغدیه درست است.
بسیار آرام است و هیچ ماهی نمیتوانید سربه سرش بگذارد.در گله بسیار راحتتر جفت میخورند.