قسمت اول
گربه ها برای برقراری ارتباط با گربه ای دیگر، عمذتن از
زبان بدن یا عطر و بوی خود استفاده می کنند. این
زبان مادری آن هاست. این
زبان بسیار ظریف وزیرکانه است، اما بسیاری از صاحبان یا پرورش دهندگان گربه این
زبان را کشف کرده، آموخته وشناخته اند.
مختصری درباره ی تلفظ های صوتی گربه:
حداقل 19 نوع از صدا در یک گربه وجود دارد که بسته به ریتم، صدا، لحن، تلفظ و موقعیتی که در آن قرار گرفته اند، باهم تفاوت دارند. خرخر کردن خودمانی، احتمالن برای اعلام رضایت استفاده می شود، نوعی اعلام اطمینان و دعوت نامه ایست به شما برای برقراری تماس نزدیک با او. گربه های زخمی و بیمار(حتا گربه های درحال مرگ) ممکن است خرخر کنند، چرا که این صدا پژواک این صدا که از خود می شنوند، برایشان یاد آور آرامش بوده و تسکین دهنده است.
میو میو و خرخر کردن، تنها دونوع کم اهمیت وساده از انواع صداهای گربه اند. صداهایی مثل: زوزه کشیدن، غرغر و پچ پچ کردن، میو های کردن منقطع(مثل صدای جیک جیک)، سرفه(نادر در گربه ها)،فخ کردن ،جیغ و داد، پارازیت و...
شاید 30 نوع متفاوت صدا در گربه های باسنین مختلف وجود داشته باشد. تعداد متفاوت این صدا ها بستگی به آن دارد که گربه چه میزان با گربه ی دیگر یا با انسان رابطه برقرار کرده باشد. گربه هایی که با انسان ها زندگی می کنند، دایرهی صوتی وسیع تری دارند، آن ها یاد می گیرند برای فهماندن نیاز های خود به انسان لازم است از اصوات استفاده کنند، زیرا {باتوجه به اینکه انسان ها برای درک مسائل با هم حرف می زنند} کمتر از
زبان بدن می توانند گربه را درک کنند. بنابراین برخی از آن ها دایره ی واژه گانی گسترده تری دارند.
گربه های خانگی، گربه های وحشی،گربه های بزرگ؛ گربه های خیابانی
گربه های خانگی برای برآوردن نیاز ها، چنان که گفته شد اصوات خود را گسترش می دهند. بسیاری از این صداهای متنوع مادر زادی بوده یا از مادر به بچه گربه یاد داده می شود، مثل میو کردن یا فخ دادن و منقطع حرف زدن. این راهی بوده که گربه با گربه های دیگر ارتباط برقرار کند. بس بسیار منطقی است که گربه های دست پرورده ی خانگی به جای مادر، برخی صداها را از انسان یاد بگیرند. سایر گربه ها نیز اصوات را به دو دلیل استفاده می کنند؛ اصوات جنسی برای جفت گیری کردن یا تعیین قلمرو، و فخ دادن و اصوات سرفه مانند، برای ترساندن، هنگام خشم، یا ترس خوردن.
گربه هایی که کنار هم زندگی می کنند، ارتباط اجتماعی خود را در هرلحظه با
زبان بدن یا بو و رایحه برقرار می کنند. پس آن ها در تمام لحظات با صاحب خود حرف می زنند، این مشکل ماست که آن ها را درک نمی کنیم. از آن جا که ما مسئول آن ها هستیم، عاقلانه این است که برای درک گربه مان این
زبان را یاد بگیریم. اگرچه کار خسته کننده ایست، اما با مچ کردن حرکات بدن، موقعیت و صدا، می توانید معنای صوت خارج شده را تاحدودی درک کنی. درست مثل زمانی که می خواهید با یک خارجی حرف بزنید، یا معنای حرف یک خارجی را بفهمید.
شخصیت یا نژاد یک گربه در میزان ارتباط و استفاده از اصوات با انسان تاثیر دارد. این کاملن به ژنتیک یا نوع تربیت بستگی دارد. درست مثل انسان ها، بعضی گربه ها هم می توانند حراف باشند. وبعضی از صاحبان خوب گربه ها با حرف زدن با گربه شان می توانند به او بیاموزند که به میزان زیادی از اصوات استفاده کند.
ادامه دارد...
ترجمه:فرشته.ا
منبع:messybeast.com
قسمت دوم
اغلب گربه ها دوست دارند با دیگران رابطه برقرار کنند، مگر اینکه غریبه ای به آن ها نزدیک شود( کمتر پیش می آید که برای غذا یا اعتراض به غریبه ها نزدیک شوند. گفتیم که نوع تلفظ اصوات به ترس یا علاقه اش بستگی دارد. اگر از روی ترس باشد صدا خش دار شده یا فخ می دهد تا به غریبه بفهماند حدود خود را حفظ کرده و به او نزدیک نشود. اگر از روی دوستی باشد، میو می گوید یا خرخر می کند و دم خود را بالا می گیرد تا شمارا دعوت کند که به او توجه کنید، احتمال هم دارد دراین میان به شما بچسبد وازشما غذا گدایی کند! گربه های ولگردی که اطراف رستوران ها زنگی می کنند، روش التماس کردن و گدایی برای غذا را خوب بلدند.
همچنین گربه ها یاد می گیرند که چطور با سگ ها یا حیوانات خانگی دیگر رابطه برقرار کنند. آن ها نیاز کمتری به استفاده از اصوات دارند، چراکه سگ ها می توانند تاحدودی از
زبان بدن یا بوی گربه اورا درک کنند. گاهی برای ارتباط با دیگر حیوانات لازم است که به جای اصوات از
زبان بدنشان استفاده کنند. وقتی حیوانات دیگر از صدایش چیزی نفهمند، گربه ناچار است
زبان بدنش را تقویت کند. سگ ها نیز برای ارتباط از بدنشان استفاده می کنند. در خانواده هایی که گربه و سگ زندگی می کنند، به مرور سگ
زبان بدن گربه را تا حدودی یاد می گیرد.
گربه های وحشی
زبان بدن را تا همان اندازه ی مادر زادی اش می دانند. آنها معمولن نیازی بیشتر به داشنستن گونه های مختلف میو کردن ندارند. اصواتشان در فخ دادن و غرش کردن ، وارتباط غیر کلامی شان در طرز ایستادن، حرکت، ممیک چهره، موضع دم، موقعیت سبیل، وضعیت گوش و بوی
بدن خلاصه می شود. گربه های وحشی به دلیل عدم تماس با انسان ها ،به اندازه ی گربه های خانگی و اهلی چیز های بیشتری یاد نمی گیرند. چرا که برای برقراری رابطه با گربه های دیگر، همان
زبان مادرزادی کفایت می کند.
زبان رایحه ها
اولین حسی که دریک بچه گربه وجود دارد، بویایی است. او کاملن بی دفاع و ناشنوا ونابیناست اما از طریق حواس دیگری مثل لامسه و بویایی راه سینه ی مادر را تشخیص می دهد. بچه گربه اولین بویی را که به رسمیت می شناسد، بوی سینه ی مادر و شیر است و مادر از طریق بویایی آن ها را از هم تشخیص می دهد. به این شکل حس بویایی در تمام لحظات زندگی آن ها نقش آفرینی می کند.
غدد عرقی در زیر چانه، کنار لبها،و اطراف مقعد و دم وجود دارند. هر گربه امظای بویایی خود دارد. وقتی گربه خود را بازبان می آراید، این بو از غدد به موها منتقل می شوند. آن ها خود را به اطراف می مالند تا بین خود ، اشیاء و گربه های دیگر، بویی اجتماعی ایجاد می کنند. خاک گربه نیز سرشاز از بوهاییست که اگر بوی تکه از آن را درجایی حس کند، دیوانه می شود!
ادامه دارد...
ترجمه:فرشته.ا
منبع:messybeast.com
_________________
قسمت سوم
گربه های آشنا اغلب با هم تبادل سلام می کنندو آن ها
بدن همدیگر را لمس کرده سر خود را به هم می فشارند و به این طریق، بوهای خود را با هم آمیخته می کنند. دم خود را بالا نگاه میدارند، تا بوی غدد مقعدی را احساس کنند.
زبان بوی گربه ها برای انسانها واضح و خوشایند نیست. آنها با اسپری ادرار تعیین قلمرو می کنند و وضعیت جنسی خود را با بوی ادرار خود تبلیغ می کنند. این اصلن برای انسان ها خوشایند نیست که گربه ی خانگی شان اطراف خانه اسپری کند. در موارد نادر، گربه های ماده نیز ممکن است اسپری کنند. نژاد سیامی از این نظر نژاد بدنامی شده است!
مدفوع نیز سرشار از بو هاست. اگرچه آنها روی مدفوع خود خاک می ریزند، اما این درواقع علامتی برای خاک است. آنها دوباره و دوباره به آنجا رفته و دفع می کنند. درواقع با این روش نیز حظور همیشگی خود را در آن محل تبلیغ می کنند.
زمانی که گربه با پنجه اش محلی را خراش می دهد، بوی خود را در آن محل و روی آن شیء منتشر می کند. احتمالن هرچه ارتفاع جای خراش بلند تر باشد، در بین خود گربه ها به این معناست که گربه ی خراش دهنده قوی تر و بزرگ تر است. پس درواقع این نیز نوعی تبلیغات است که در گربه های خانگی نیز وجود دارد.
اسپری و خراش عامل مهم ارتباطی بین گربه هاست. اگرچه این برای صاحبان خوشایند نیست، اما آن ها لازم است که بین خود مرزبندی ای به وجود آورند.
ادامه دارد...
ترجمه:فرشته.ا
منبع:messybeast.com
قسمت چهارم
زبان بدن
برعکس سگ ها، گربه ها علاقه ای به شکار دسته جمعی ندارند. آنها از نظر رفتارهای گروهی بسیار سست و ضعیفند، و سلسله مراتبی که گرگ ها در گروه دارند، در گربه ها بی معنی ست.آن ها بسته به نیاز خود در محیطی بسته، مراتب را رعایت می کنند.
زبان بدن در آن ها بسیار پیچیده است و شاید بالغ بر 25 سیگنال حرکتی و16 سیگنال ترکیبی در آن ها وجود دارد. اکثر مالکان می توانند حداقل مقدار کمی از این سیگنال ها را بشناسند.
رویای ترین
زبان بدن زمانی شکل می گیرد که نرها رقیب در زمان جفت گیری با هم روبرو شوند، یا زمانی که وارد قلمرو دیگری شوند. آنها هرگز در چنین زمانی با روی گشاده از رقیب استقبال نمی کنند. البته گربه های وحشی کمتر در قلمرو دیگری داخل شده و خشن برخورد می کنند.
هدف از
زبان بدن، انتقال پیام برای اجتناب از برخورد های فیزیکی است. رقیب متجاوز ترجیح می دهد بدون دخالت چنگ و دندان پیروز شود. این
زبان آنقدر ظریف است که انسان کمتر می تواند برنده را تشخیص دهد. اغلب بازنده ها ارتفاع کمتری می گیرند یا مشغول به نظافت خود می شوند. در واقع خود را با آن راه می زنند!
زبان بدن در حالت چهره، شکل دم، مو، قوس
بدن و...دیده می شود. در نهایت حالت مو گوش و چشم است که شکل چهره را می سازند.
ادامه دارد...
ترجمه:فرشته.ا
منبع:messybeast.com
__________________
قسمت پنجم
سر
موقعیت سر گربه چیزهای زیادی را به ما می گوید. زمانی که سر خود را جلو می کشد، در حال تلاش و تشویق خود است تا صاحبش را لمس کند. در بین گربه ها به معنای خوش آمد گویی ست. در زمان درگیریف گربه ی مغلوب سر خود را بالا می گیرد، و گربه ی پرخاشگر تر سر را پایین تر جمع می کند. گربه ی مغلوب هم در نهایت سر را پایین می آورد. در واقع مغلو زمانی سر را بالا می بر که با اعتماد به نفسی کاذب به گربه ی غالب بفهماند نمی ترسد. برای درک حقیقی این رابطه، لازم است در این زمان دم گربه را ببینید که در چه حالتی ست.
اگر گربه سر خود را پایین گرفته و خود را یک وری می کند تا مانع تماس چشمی اش با گربه ی روبرو باشد، عدم علاقه به درگیری را در او رسانده و در واقع گربه ی تهدید کننده نیست. علاوه بر این چانه اش را تکان نداده و دهان را باز نمی کند. برای درک کامل آن باید تمام
بدن را زیر نظر بگیرید.
اگر سر خود یا قسمتی از
بدن خود را به گربه ی دیگر بمالد، به معنای رابطه ی دوستانه بین آن هاست. گربه ها نیز مانند انسانها همدیگر را به شکل خود بوس می کنند. آنها بینی همدیگر را لمس می کنند. وقتی دو گربه همدیگر را ملاقات می کنند، اول سر همدیگر را می بویند و سپس با استشمام غدد اطراف دهان، تشخیص می دهند که این گربه عضوی از خانواده هست یا نه. بوی اطراف دهان درواقع شناسنامه ی گربه است.
ادامه دارد...
ترجمه:فرشته.ا
منبع:messybeast.com
قسمت ششم
چشم
در انسان ها تماس چشمی عمق عشق را می رساند. اما در گربه ها خیره شدن طولانی مدت، نوعی سیگنال تهدید کننده است. مثال کلاسکش زمانی ست که گربه با خیره شدن به شخصی که گربه ها را ندارد دیگر این تصوری اشتباه را ایجاد می کند. دواقع کسی که از گربه ها خوشش نمی آید به گربه نگاه نمی کند. درنتیجه گربه جذب او می شود و به او خوش آمد می گوید. برای گربه ها خیره شدن چشمی دوستدارانشان، تهدید کننده است. اما رفتار کسی که به گربه توجه نمی کند، در نظر گربه مودبانه است و گربه به معاشرت با او علاقه نشان می دهد.
گربه های رقیب، برای حل و فصل اختلافات از تماس چشمی پرهیز می کنند. وقتی گربه احساس می کند زیر نظر گرفته شده، این تهدید را ارزیابی کرده و برای توقف آن هر کاری می کن. او دنبال راه های دیگری هم می گردد. پلک زدن آرام تا لحظه ی خیره شدن، سیگنالی اطمینان بخش از جانب گربه برای صاحبش است. وقتی در این بین خمیازه هم بکشد، اطمینان خود را قوی تر می کند. این کار ممکن است تا جایی پیش رود که چشمانش نیمه باز شده و کم کم بخوابد.
گربه هایی که دید قوی نسبت به محیط پیرامون دارند، در جسمی متحرک خیره می شوند، آنها حتا با این کار ممکن است خود را برای حمله آماده کنند.
گاهی گربه دراز کشیده و به نظر می آید دنبال چیزی نمی گردد، او در حقیقت در آن لحظه محیط را ارزیابی می کند.
برخی صاحبان به عمد هنگام خیره شدن گربه چشم خود را حرکت داده و پلک می زنند. این راهی ست که به گربه بگویند: من تهدیدت نمی کنم،پس آرام باش و بخواب. گربه در پاسخ به این عمل، خیالش راخت شده و عمومن شروع به نظافت خود می کند. در حالی که اغلب صاحبان این را نمی دانند و فکر می کنند با خیره شدن به او می فهمانند که دوستش دارند. دقیقن برعکس این است! گربه ترجیح می دهد با او رفتاری مودبانه شود، به جای آنکه به او خیره شوند.
جالب است که در دیگر گربه سانان این کار معنای دیگری دارد. گزارش هایی که از باغ های وحش می آید حاکی از آن است که خیره شدن در چشم گربه سانان دیگر، شمارا برای آنها تبدیل به طعمه می کند. به همین دلیل است که اغلب تاکید می کنند که به آن ها خیره نگاه نکنید.
یک تحقیق جالب نشان می دهد که دانش آموزانی که در برابر معلم می ترسند یا هیجان دارند، مردمک چشمشان متسع می شود. این در گربه ها نیز وجود دارد. اغلب، گشاد شدن مردمک نشانه ی ترس و گاهی هیجان است. درحالی که دانش آموز با اعتماد به نفس، مردمک چشمش کوچک و تنگ می شود.
حالت سبیل می تواند نشان دهد که گربه ترسیده یا هیجان زده است. چشم به تنهایی نمی تواند پیام را برساند، خصوصن اگر گربه نابینا باشد.
برای درک پیام از حرکات چهره، نیاز به تمرین فراوان دارید.
ادامه دارد...
_