پرندگان وحشی نیز مانند پرندگان اهلی به بیماریهای قابل انتقال به انسان مبتلا می گردند. پرندگان وحشی به علت قدرت پرواز و مهاجرت از نقطه ای به نقطۀ دیگر و حتی از کشور و قاره ای به کشور و قارۀ دیگر، غالبا بیماریها را با خود برده، پرندگان، حیوانات و انسان را مبتلا می سازند.
این پرندگان می توانند در اندک مدتی مناطق وسیعی را آلوده سازند و در اپیدمیولوژی، نقش این پرندگان بسیار با اهمیت تلقی می گردد.
_____________________
(( اپيدميولوژي چيست؟
علم همه گيرشناسى است.
مطالعه اپيدمى‌ها يا همه‌گيرى بيماري‌ها می باشد كه ريشه يونانى آن به معناى "در ميان مردم" است و این در واقع تنها عرصه مورد مطالعه اپيدميولوژى نيست، بلكه اين رشته علمى به مطالعه همه آثار مربوط به بهداشت و سلامتى در گروه هاى مردم مى‌پردازد.
اگر چه ريشه‌هاى اپيدميولوژى را مى‌توان در درک بشر از بيمارى‌هاى عفونى جستجو كرد، ولى اين علم بسيار فراتر از اين رفته و گستره وسيعى را از يافتن خطر بروز سرطان ناشى از استعمال دخانيات تا جستجوى آثار رژيم هاى گياهخوارى بر سلامتى فرد در برمى‌گيرد.))

بیماریهایی که به این طریق انتقال می یابند اکثرا از نظر بالینی دارای نشانه های اصلی خود نیستند، زیرا تغییرات شرایط اقلیمی و فردی سبب می شوند که در بعضی حالات، بیماری کلیۀ نشانه های خود را ظاهر نسازد و بدین جهت تشخیص صحیح و به موقع صورت نگیرد که این خود در گسترش دامنۀ آلودگی بسیار موثر است. به همین جهت در اپیدمیولوژی، شناسایی نقش پرندگان وحشی در انتقال بیماریها با اهمیت قلمداد شده است.

نکتۀ دیگری که در مهاجرت پرندگان حائز اهمیت است، کنه ها و شپشک های چسبیده به بدن آنها می باشد که در موقع مهاجرت، این انگلها نیز با آنها به این سو و آن سوی می روند، در درجۀ اول برای پرندگان اعم از اهلی و یا وحشی و در درجۀ دوم برای حیوانات و انسان خطرناک هستند.

نقل و انتقال حشرات به این صورت از نظر همه گیر شناسی دارای اهمیت خاصی است زیرا در ناحیه ای که فرضا سالها بیماریهای منتقل شده به وسیلۀ کنه، چه در حیوان و چه در انسان وجود نداشته است، به یکباره بیماری کنه ای انتشار می یابد و برای متخصصان بیماری شناسی در وهلۀ اول شناسایی منشاء و مبداء آلودگی مشکل خواهد بود و گاهی دیده شده است که تشخیص نوع بیماری نیز دچار ابهام شده اند و همین سبب گسترش بیشتر بیماری گردیده است.