جوجه كلاغ‌ها در دل پرچین به خواب رفته‌اند. چند جوان به آنها نزدیك می‌شوند. دوربین موبایل‌ها روشن می‌شود. صدای غارغار جوانان بلند می‌شود. كلاغ‌ها از خواب می‌پرند و منقارهایشان را به سوی صدا باز می‌كنند. اما از غذا خبری نیست. دوباره به خواب می‌روند. صدای«غارغار» جوانان بلند می‌شود. جوجه‌ها از خواب می‌پرند. قهقهه آنها گوش فلك را نه جوجه‌ها را كر می‌كند و به سرعت خنده هایشان بلوتوث می‌شود. جوجه كلاغ‌ها در دل پرچین به خواب رفته‌اند. چند جوان به آنها نزدیك می‌شوند. دوربین موبایل‌ها روشن می‌شود. صدای غارغار جوانان بلند می‌شود. كلاغ‌ها از خواب می‌پرند و منقارهایشان را به سوی صدا باز می‌كنند. اما از غذا خبری نیست. دوباره به خواب می‌روند. صدای«غارغار» جوانان بلند می‌شود. جوجه‌ها از خواب می‌پرند. قهقهه آنها گوش فلك را نه جوجه‌ها را كر می‌كند و به سرعت خنده هایشان بلوتوث می‌شود. بلوتوث مرگ خرس مادر وتوله‌اش هم به همه خانه‌ها می‌رسد. پنج شكارچی بدون هیچ اضطرابی زبان مادر و فرزندش را از حلقوم‌آنان بیرون می‌كشند. ماشه‌ای چكیده می‌شود وپلنگی در دل كوه‌های زاگرس از پا در می‌آید. پلنگ را كشان كشان به پایین می‌كشاند. بلوتوث‌ها در تمام شهر تكثیر می‌شوند.تن مرده پلنگ در همه كوچه‌ها تشیع می‌شود و این سوال بی‌پاسخ می‌ماند؛ آیا قانونی وجود دارد كه توزیع كنندگان این همه سنگدلی را بازدارد؟
«جاوید آل داوود»، رئیس انجمن حمایت از حیوانات و «هومن ملوك‌پور» دامپزشك همان ابتدا آب پاكی را روی دست همه می‌ریزند: در ایران قانونی كه بخواهد از حیوانات حمایت كند، وجود ندارد. البته به گفته هومن از یكسری مجاری قانونی می‌توان مفاهیمی را استخراج و راهكاری را برای نجات حیوانات پیدا كرد. در خاطرات او نیز بلوتوث متاثر‌كننده‌ای ثبت شده است. كودكان در بازی‌های كودكانه خود شوخی شوخی روی گربه‌ای بنزین می‌ریزند و او را به آتش می‌كشانند. گربه اما جدی جدی در میان آتش بی‌خبری آنها می‌سوزد. بلوتوث‌ها هم قاصدان شومی می‌شوند تا صدای ناله‌های گربه را از قزوین به گوش تمام كشور بكشانند. برخی از سایت ‌های اینترنتی این بلوتوث را بخش می‌كنند اما با اعتراض هومن، دامپزشك و همكاران از روی سایت‌ها برداشته می‌شود. همین مسئله هومن را به این نتیجه می‌رساند كه حیوان آزاری در خون بعضی ‌هاست. هومن بحث را به حكم «كلب» در قوانین اسلامی وشرعی می‌كشد. براساس این حكم اگر سگی نگهبان یا شكاری صدمه ببیند، صاحب آن می‌تواند ادعای دیه وخسارت كند. اوبه تهران‌امروز می‌گوید: این قوانین امروز به حیوانات در حال انقراض ویوزپلنگ سمبل زیستی كشور هم تعمیم داده شده است. به اعتقاد هومن، با توجه به اینكه خرس حیوانی در معرض انقراض است، می‌توان این حكم را درباره آن اجرا كرد یا درباره كشته شدن یوزپلنگ هاهم قانون كارگشاست. البته تا رسیدن به مجازات توزیع كنندگان بلوتوث آزار واذیت حیوانات راه زیادی باقی مانده است.
آل داوود، رئیس انجمن حمایت از حیوانات نیزاعتقاد دارد روزنه‌هایی برای حمایت از حیوانات وجودارد. مثلا اگر حیوان كشته شده یا صدمه دیده صاحب داشته باشد، صاحب آن می‌تواند در دادگاه شكایت كند. او بیش از هرچیزی به اصل پنجاهم قانون اساسی تكیه می‌كنند كه حفاظت از محیط زیست را یك وظیفه عمومی می‌داند. براساس این قانون همه می‌تواند از تخریب‌كنندگان وتهدیدكنندگان حیات وحش شكایت كنند. او خوش‌بین ترین كسی است كه با تهران‌امروز درباره مجازات توزیع كنندگان بلوتوث‌های اذیت و آزار حیوانات صحبت می‌كند و اعتقاد دارد كه اگر فعالیتی جرم محسوب شود،پس پیگرد قانونی دارد. به اعتقاد او اشاعه یك رفتار غیرقانونی وغیر انسانی جرم است، بنابراین می‌توان درباره آن طرح دعوا كرد. آل‌داوود البته قانون مشخصی را سراغ ندارد كه به حكم آن بتوان سراغ توزیع كنندگان این بلوتوث‌های شوم رفت. اما اعتقاد دارد كه وكلای خبره از قوانین موجود هم می‌توانند برای دفاع از حیوانات استفاده كنند.
خنده تلخی روی لبانش می‌نشیند: هیچ قانونی كه بتوان به‌وسیله آن از حیوان آزاردیده حمایت كرد، وجود ندارد. نمی‌خواهد نامی از او برده شود. او كسی است كه وكالت پرونده‌های بی‌سرانجام زیادی را درباره صدمه زدن به حیوانات به عهده گرفته است. او به تهران‌امروز می‌گوید: در قوانین مجازات اسلامی ماده‌هایی درباره حمایت از حیوانات حلال‌گوشت كه تلف می‌شوند، وجود دارد. همچنین در قوانین سازمان محیط زیست یكی دوماده در رابطه با پرندگان تحت حمایت و در حال انقراض وجود دارد. اما هیچ ماده قانونی برای جریمه كردن كسی كه حیوانی را آزار می‌دهد، مثلا سگی را می‌زند یا پرنده‌ای را می‌كشد یایوزپلنگی را زیر می‌گیرد، وجود ندارد. البته مسئله بغرنج تر از این حرف هاست. در خاطرات او دادگاهی شكل می‌گیرد كه دو پرنده‌باز برسر كبوتران نزاع كرده‌اند. حكمیت را به قاضی دادگستری می‌سپارند. دادگاه پس از مشخص كردن دیه ومجازات، برای رفع اختلاف بین طرفین حكم به كشتن 170 كبوتر می‌دهد. هرچند بعدها دادگاهی دیگر حكم این قاضی را باطل می‌كند. در خاطرات «جاوید آل داوود» رئیس انجمن حمایت از حیوانات نیز گرسنگی، خرس قهوه‌ای را از كوه‌های سبلان به تبریز می‌كشاند. خرس در خرابه‌های دانشگاه آزاد پناهنده می‌شود. بچه‌های دانشجو به او غذا می‌دهند تا از گرسنگی نجات بیابد. در تمام اداره كل محیط‌‌زیست استان و دامپزشكی آن یك تفنگ برای بی‌هوش كردن خرس و برگرداندن آن به دامان طبیعت پیدا نمی‌شود. یكی از مراجع قضایی حكم به كشتن آن می‌دهد. خرس بی‌پناه به گلوله بسته می‌شود. انجمن حمایت از حیوانات شكایت می‌كند و وكیل می‌گیرد. مسئول قضایی صادر كننده دستور شلیك محكوم می‌شود. اما برای خرس قهوه‌ای این حكم، نوشدارو بعد از مرگ سهراب می‌شود.
همین مسئله كارشناسان را به این نتیجه رسانده است كه پرونده‌های شكایت از كشتار مستقیم با توجه به قوانین موجود راه به جایی نمی‌برد. چه برسد كه بخواهند موضوع توزیع‌كنندگان بلوتوث‌ها و فیلم‌های كشتار و اذیت و آزار حیوانات را تعقیب كنند. وكیل یكی از پرونده‌ها حتی امیدهای آل داوود برای حمایت از حیواناتی كه صاحب دارند را هم به یأس تبدیل می‌كند. او به تهران‌امروز می‌گوید: پرونده شكایت از مجرمان قتل یك میمون در درآباد را به عهده گرفته اما متاسفانه نتوانسته است به نتیجه برساند.
مجرمان میمون را بعد از كشتن، تاكسیدرمی كرده‌اند. اما با وجود داشتن صاحب، قوانین راهی را پیش پای خواهان نگذاشته است. او اعتقاد دارد طرح شكایت از قاتلان حیوانات فریاد زیر آب است و صدای آن به كسی نمی‌رسد. به نظر می‌رسد كه بیش از هرچیزی نمایندگان مردم در خانه ملت می‌توانند با وضع قوانین لازم،حیوانات بی‌زبان وبی گناه را زیر چترحمایتی وقانونی خود بگیرند. نگاهی به پرونده محكومیت قاضی پرونده خرس قهوه‌ای نشان می‌دهد تنها قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی می‌تواند به سرگردانی گونه‌های حیوانی در كشور پایان دهد.
خرس قهوه‌ای از گونه‌های در معرض خطر انقراض كشور است. قوانین مصوب مجلس هم چتر حمایتی خود را روی این گونه‌ها گشوده است. همین قوانین هم قاضی‌ ای كه رای به كشتن خرس داده بود را محكوم كرد. بنابراین تنها بهارستانی‌ها می‌توانند پایانی برای بلوتوث‌ها وفیلم‌های شومی كه زجر و مرگ حیوانات بی‌گناه را به نظاره می‌نشینند، بنویسند. آیا این اتفاق خواهد افتاد؟


منبع:وبلاگ دامپزشک