ايرن: ماجراي دو توله خرسي که در قرنطينه پارک کوهستاني خرم آباد نگهداري مي شوند روايت تلخ از انسانهايي است که طبيعت را بازيچه خودخواهي کرده اند تا رهاورد اين خودخواهي چيزي جز کوچ اجباري و فراق براي خرس مادر و فرزندانش نباشد.

Click this bar to view the full image.

روايت دو توله خرسي که در پارک کوهستاني خرم آباد نگهداري مي شوند از عملکرد يک انسان در حس تملکش نسبت به آنچه در هستي است آب مي خورد. گفته مي شود فردي که براي شکار به کوهستان رفته اين دو توله خرس را به عنوان تحفه شکار آورده است ولي معلوم نيست که مادر اين توله خرس ها هنوز زنده است يا نه.
محل زندگي اين توله خرس ها در کوههاي زاگرس در قلب چهارمحال و بختياري بوده است که حال به کوچ اجباري تن داده اند تا در مرکز قرنطينه پارک کوهستاني استان لرستان تا رسيدن به سن يک سالگي نگهداري شوند.
مسئول گارد حفاظت از محيط زيست استان لرستان در اين رابطه مي گويد: اين توله خرس ها در اصل مربوط به استان لرستان نيستند و آنها را از ياسوج به اينجا آورده اند.
دريکوند از روايت جدايي اين توله خرس ها از مادرشان حرف مي زند و ادامه مي دهد: اينها زماني که خيلي کوچک بوده اند در داخل يک کارتن از فرد متخلف کشف مي شوند که فرد ياد شده پس از ديدن ماموران محيط زيست کارتن را رها کرده و فرار مي کند.
وي که سالهاست در دل طبيعت استان لرستان با گونه هاي مختلف حيات وحش آشنايي دارد، مي گويد: ممکن است که فرد ياد شده هنگام حضور در جنگل آنها را از لانه شان برداشته و با خود به شهر آورده باشد.
از او راجع به احتمال مرگ مادرشان مي پرسيم که پاسخ مي دهد: فکر نمي کنم مادر اين توله خرس ها را کشته باشند چرا که گزارشي از شکار خرس در برهه زماني که اين توله ها کشف شده اند مطرح نشده است، از سوي ديگر توله ها خيلي کوچک بوده اند که توسط شکارچيان از زادگاهشان منتقل شده اند و احتمال مي رود مادر آنها براي پيدا کردن غذا از لانه خارج شده و فرد متخلف از اين فرصت استفاده کرده است.
دريکوند در مورد کوچ اجباري اين توله خرس ها به لرستان مي گويد و اينکه پس از درخواستي که محيط زيست لرستان براي انتقال حيات وحش به قرنطينه موجود در پارک کوهستان داده است اين توله خرس ها را به اينجا منتقل کرده اند.
توله خرس ها در حال حاضر در قرنطينه پارک کوهستاني خرم آباد نگهداري مي شوند. به گفته مسئول گارد حفاظت محيط زيست لرستان اين خرسها شايد دو ماهه باشند. بازيگوش و جذاب هستند و هر کسي که آنها را مي بيند اول برايشان دل مي سوزاند و بعد واقعا جذب اين بچه خرس هاي کوچک مي شود.
با ديدن اين توله خرس ها ياد کارتن "جک" و "جيل" مي افتيم که در زمان بچگي هايمان آنها را مي ديديم و از اعماق احساسات کودکانه مان از شکارچي مادر اين دو توله خرس نفرت داشتيم و حال تکرار اين حادثه در نزديکي گوش ما نهيبي است که انسان را به فکر وا مي دارد.
خرس کوچولوهايي که امروز در پارک کوهستاني لرستان نگهداري مي شوند به جاي بزرگ شدن در دل طبيعت و ياد گرفتن آداب زندگي در ميان حيات وحش، شير پاکتي مي خورند و با آدمهاي دور و برشان بازي مي کنند و فارغ از اينکه همين انسانها زندگي شان را تغيير داده اند روزگار مي گذرانند.
مسئول گارد حفاظت محيط زيست مي گويد وقتي که آنها را پيدا کرده اند هنوز چشمهايشان بسته بوده است و من با خود فکر مي کنم که حتما تصوير مبهمي از مادرشان را در ذهن دارند، تصويري که ما اجازه کامل شدن آن را نداديم.
دريکوند از وضعيت خوب سلامت آنها مي گويد و اينکه هر روز توسط دامپزشک پارک کوهستاني خرم آباد معاينه مي شوند. خرس زاگرس يکي از گونه هايي است که در طول سالهاي اخير با توجه به روند شکار آنها از سوي شکارچيان تا حدودي در معرض خطر قرار گرفته است و حيات اين دو توله خرس شايد مرهمي باشد بر زخم دو خرس ماده اي که در يکسال اخير در لرستان توسط شکارچيان کشته شده اند.
مسئول گارد حفاظت محيط زيست لرستان در مورد رهاسازي اين توله خرس ها در طبيعت اين گونه به ما پاسخ مي دهد: اين توله خرس ها تا زماني که بتوانند خودشان را در طبيعت و در تقابل با ساير گونه هاي حيات وحش نجات دهند در همين پارک باقي خواهند ماند.
از او زمان رهاسازي آنها را مي پرسيم که با کمي تامل مي گويد که شايد يکسال ديگر... با اين وجود من با خودم فکر مي کنم که اين توله خرس ها حتي اگر هم يکساله شوند شايد به سختي بتوانند بار ديگر زندگي در ميان حيات وحش را تاب بياورند. آنها نياموخته اند که چگونه بايد به جنگ حوادث بروند و اين فرصت زندگي طبيعي را انسانها از آنها گرفته اند.
دريکوند با يادآوري اينکه خرس قهوه اي در زاگرس جمعيت چندان زيادي ندارد، مي گويد: عمده پراکنش اين گونه در لرستان در منطقه قاليکوه، سفيد کوه و اشترانکوه است که با توجه به انتقال اين دو توله خرس از ياسوج، هنگام رهاسازي منطقه قاليکوه که شباهت بيشتري به زادگاه اين توله خرس ها دارد براي رهاسازي انتخاب خواهد شد.
روايت دو توله خرسي که امروز حياتشان وابسته به بطري هاي شيري است که ما انسانها در اختيارشان قرار مي دهيم روايت تلخي از طبيعتي است که با اجحاف برخي انسانها به راحتي از ميان مي رود تا هر روز عرصه حيات به دست بشر بر ديگر موجودات خلقت تنگ و تنگ تر شود و به نظر مي رسد طبيعت صحنه تجلي خودخواهي هاي برخي انسانها شده است.
هنگام رفتن از پارک کوهستاني خرم آباد توله خرس ها را در حال بازي کردن رها مي کنيم و آنها شايد ناباورانه فکر مي کنند که ما انسانها چقدر در حق آنها لطف کرده ايم که برايشان غذا مي آوريم و به آنها اجازه مي دهيم در فضاي يک پارک بدوند و بازي کنند؛ غافل از اينکه روزگار کنوني آنها حاصل ندانم کاري يک فرد سودجو است و آنچه که امروز به آنها مي بخشيم تنها تسلاي خاطر آزرده مان از کوچ اجباري آنها از خانه شان است.
ایرن