ایسنا: علی دایی كه در برنامه « 90 در 90 » شبكه دو جام جم حضور یافته بود، صحبت‌های جالبی را در مورد خاطراتش از زمان حضور در تیم ملی، علت باخت ایران به قطر در مقدماتی جام جهانی 1998، بازی ایران مقابل اندونزی و خیلی از مسایلی كه تاكنون مطرح نكرده بود، صحبت كرد كه چكیده آن در زیر می‌آید:
 
* همه بازی‌های تیم ملی برای من خاطرات خوبی را تداعی می‌كند، بازی‌هایی كه آدم جوانی‌اش را در آن گذاشته و برای كشورش زحمت كشیده است، همه این بازی‌ها قشنگ و زیبا هستند، چرا كه برای ایران زحمت كشیده‌ایم.
 
* من با واقعیات زندگی می‌كنم، شاید بعضی مواقع حسرت می خورم كه تیم ملی نمی‌تواند موفق باشد و شاید من می توانستم با حضورم به ایران كمك كنم، اما باید واقع بین بود. من فقط حسرت می خورم كه چرا كمی دیر به تیم ملی آمدم. با این حال در حال حاضر خیلی از بازیكنان هستند كه در سن كم به تیم ملی آمدند، بازیكنانی مثل حاج صفی و انصاری فرد فرصت دارند كه كارهای بزرگتری در تیم ملی انجام دهند.
 
* لذتی كه در خدمت به مردم هست، در هیچ چیز نیست. یك بار یك نفر به من گفت: "زمانی كه یك سرباز برای كشورش جان می‌دهد، پرچم آن كشور را بر روی تابوتش می‌كشند." افتخار من این است كه در زمانی كه زنده بودم، این پرچم را روی دوش خودم كشیدم.
 
* در حال حاضر خلاء زیادی در خط حمله تیم ملی احساس نمی‌شود، با وجود بازیكنانی مثل انصاری فرد و مجیدی می‌توان شاهد تغییرات مثبتی در تیم بود. من فقط یك خواهش از بازیكنان جوان دارم و آن این است كه تمریناتشان را بیشتر كنند و بیشتر از قبل در محوطه جریمه كار كنند. كاری كه خود من در زمان بازیگریم انجام دادم و پس از تمرینات نیم ساعت بیشتر می‌ماندم و روی ضربات ایستگاهی كار می‌كردم.
 
* فوتبال ورزشی است كه می‌تواند خیلی چیزها را عوض كند. مثلا برزیل با فوتبالش بیشتر از آن چیزی كه ما از نفت به دست می‌آوریم، درآمدزایی می‌كند. درآمدی كه در حال حاضر یك فوتبالیست حرفه‌ای دارد را نمی‌توان با یك پزشك مقایسه كرد. مثلا درآمد هفتگی كریستیانو رونالدو، بیشتر از یك مقام بلند پایه انگلیس است. متاسفانه ما به خاطر محدودیت‌هایی كه در كشورمان داریم نمی‌توانیم این چیزها را شاهد باشیم. یك فوتبالیست تنها هفت هشت سال می‌تواند درآمد كسب كند و به دلیل آن زندگی خود و خانواده‌اش را در آینده تامین كند.
 
* زمانی كه ما در تیم ملی بازی می كردیم اصلا پاداشی وجود نداشت و ما چشم داشتی به گرفتن پاداش نداشتیم. تازه هنوز پاداش صعود خود به جام جهانی 2006 را نگرفته‌ایم، اما در حال حاضر وضعیت فرق می‌كند. من از یكی از بازیكنان تیم ملی شنیدم و راست و دروغش را نمی‌دانم، اما شنیدم كه در زمان قطبی برای یك بازی به بازیكنان تیم ملی 10 هزار دلار پاداش داده بودند. در زمان مربیگری خودم كه باید با هزار مكافات پاداش می‌گرفتیم، اما می‌دانم كه بعد از آن و در جام ملت‌ها وضعیت بهتر شد. در كل این پول یك پول تشویقی است. مثلا مسی احتیاجی به 200 هزار دلار پولی كه از آرژانتین می‌گیرد، ندارد؛ خود فیفا این قانون را وضع كرده است كه یك مقدار از پاداش صعود یك تیم به جام جهانی به بازیكنان داده شود.
 
* در بازی ایران مقابل قطر در مقدماتی جام جهانی 98 كه دو بر صفر به این تیم باختیم در واقع ما بازی را از قبل باخته بودیم. پیش از آن بازی ما با عربستان مساوی كرده بودیم و به خاطر آن مساوی پاداش گرفتیم، در واقع بازیكنان ما در باد غرور بازی با عربستان بودند و فكر می كردیم حتما قطر را می‌بریم. این كه می‌گویند به خاطر جریان‌های مثل تغییر قیافه كریم باقری باختیم، اصلا درست نیست و من آن را تكذیب می‌كنم. باقری دوست داشت كه سبیلش را بزند و باخت ما ربطی به این چیزها نداشت. حتی اگر مربی ما در آن زمان كسی غیر از مایلی كهن بود هم این حرف‌ها را می‌گفتند.
 
* عشق فوتبال به هوادارانش است. ما همیشه با تشویق هوادارانمان انگیزه خاصی می‌گرفتیم و با حمایت آن‌ها حریفان را می‌بردیم. بدون تماشاگر فوتبال معنا و مفهومی ندارد. امیدوارم كه در بازی بعدی تیم ملی 100 هزار نفر پیش از آغاز بازی به ورزشگاه بیایند كه زمانی كه تیم حریف برای گرم كردن وارد زمین می‌شود، همان لحظه روحیه‌شان را ببازند. مطمئنا تیم ملی هر چقدر بهتر باشد، تماشاگران بیشتری هم به ورزشگاه می‌آیند.
 
* از زمانی كه پول وارد فوتبال ما شد، حاشیه هم به فوتبالمان آمد. شما ببینید در دهه 70 تعداد روزنامه‌های ورزشی خیلی كمتر از الان بود. مطمئنا رسانه‌ها برای این كه مخاطب بیشتری پیدا كنند، به حاشیه‌ها می‌پردازند. در حال حاضر در فوتبالمان حاشیه‌ها خیلی بیشتر از متن شده است. در این چند سالی كه مربیگری می‌كنم شاید باور نكنید، اما 50 ـ 60 درصد انرژی‌ام را صرف خنثی كردن حاشیه‌ها می‌كنم. مخصوصا زمانی كه در پرسپولیس بودم.
 
* هر زمان كه بحثی پیش آمده دنبال حقم رفتم و جلوی حرف زور ایستاده‌ام. حق گرفتنی است و تا آخر عمرم هم حقم را خواهم گرفت. شما نمی توانید در خانه بنشینید كه حقتان را دو دستی تقدیمتان كنند. برخی‌ها انتقاد كردند كه چرا من دنبال پولم رفتم. شما اسطوره بودن را در چه چیزی تعریف می‌كنید. من معنای خاصی از اسطوره برای خودم دارم. اسطوره یعنی با مردم بودن و بین مردم بودن. اسطوره یعنی كه حرف مردم را بزند و با آن‌ها رو راست باشد و حقشان را بگیرد. من نمی توانم كس دیگری باشیم و ریا كنم. مثلا جلوی شما این گونه صحبت كنم و همین كه از این در بیرون رفتم كارهای دیگری انجام دهم.
 
* در زمان بحث با مایلی كهن از یك نقطه به بعد دیگر صحبت‌هایش را جواب ندادم، چرا كه او در یك مقطعی به مغازه برادر بزرگ‌تر من رفته بود و بابت حرف‌هایش عذرخواهی كرده بود، اما پس از مدتی دوباره حرف‌هایی می‌زد كه نتیجه‌ نداشت. مثلا یك بار گفته بود دایی تا پولش را از پرسپولیس نگیرد، كار نمی‌كند. من فقط می خواهم به مایلی كهن یادآوری كنم كه می توانید از آقای فراهانی كه در سازمان بارزسی كل كشور مسئول است، بپرسید كه من چه كرده‌ام. من از پرسپولیس در زمان مدیریت غمخوار پول زیادی طلب داشتم، اما به خاطرم عشقم به پرسپولیس از این پول گذشتم و به سازمان بازرسی نامه دادم كه من از پرسپولیس هیچ طلبی ندارم. متاسفانه بعضی‌ها راجع به همه چیز صحبت می‌كنند كه هیچ فایده ای هم ندارد.
 
* دیگر راجع به پرسپولیس صحبتی نمی‌كنم، چرا كه این تیم را دوست دارم. من پیش از این همه حرف‌هایم را زده ام، اگر صحبتی كرده‌ام با دلیل و مدرك بوده. سال گذشته كه در جام حذفی قهرمان شدیم همه گفتند رقیبان پرسپولیس ضعیف بودند یا دسته یكی بودند، اما امسال ما سپاهان و فولاد و ملوان را بردیم تا قهرمان شدیم. قبل از بازی با سپاهان هیچ كس فكر نمی كرد كه این تیم را ببریم، باشگاه در روزنامه‌اش كلی تبلیغ كرد كه ما به بازیكنان و مربیان تیم در صورت قهرمانی پاداش ویژه‌ می‌دهیم، اما الان هیچ خبری از پول نیست و پاداشی به ما ندادند، چون اصلا فكر نمی كردند كه ما قهرمان شویم. پدرم همیشه می‌گفت خیلی جاها كه آب خنك بهت می‌دهند، اول آن را فوت كن و بعد بخور. وضعیت ما هم همین گونه بود. ما باید 100 تا چشم و گوش داشته باشیم كه ببینیم در اطرافمان چه می‌گذرد. پس از رفتن من استیلی آمد. من از سه ماه قبل همه اینها را پیش‌بینی كرده بودم و می دانستم كه آن‌ها با چه كسی تمام كرده‌اند. البته من با استیلی مشكلی ندارم و رابطه ما با هم شكر آب نشده، اما می خواهم بگویم چرا باید حرف شما را از زبان استیلی بشنوم. من نگاهی به نیمكت پرسپولیس نداشته و ندارم، چرا كه خیلی زود با راه‌آهن قرارداد امضا كردم. شاید باور نكنید، اما من هنوز بیشتر از 50 درصد قرارداد سال قبلم را نگرفته‌ام.
 
* من به احترام اسم ایران از فدراسیون به فیفا شكایت نكردم. مدارك من آماده است و مطمئن باشید كه اگر شكایت كنم، پول دو سال از قراردادم را می‌گیرم. قانون كار می‌گوید كه اگر كسی را اخراج كنید، باید پول او را طبق قرارداد بدهید. من خیلی جاها از حقم به خاطر بیت المال گذشتم، اما آقایان می‌آیند و بیانیه صادر می‌كنند كه این پول بیت المال است و شما به آن چشم دوخته‌اید.
 
* می خواهم به مردم عزیز ایران بگویم كه ارتباط بین علی دایی و شما همیشه دو طرفه بوده است، از خدا می خواهم كه این افتخار را به من بدهد كه تا آخر عمر نوكری مردم را بكنم.
 
* از من می‌پرسند كه چرا رییس فدراسیون نمی‌شوی؟ اما باید بگویم در این مملكت اگر بخواهی رییس فدراسیون شوی باید سیاسی باشی، ولی من آدم سیاسی نیستم و تا زمانی كه این فضا حاكم باشد، این كار را قبول نمی كنم چرا كه شما استقلال كاری نخواهید داشت. همچنین اگر بخواهید در AFC خودتان را مطرح كنید و رییس و نایب رییس باشید، باید حمایت داخلی داشته باشید و از لابی‌های ویژه‌ ای برخوردار باشید، متاسفانه چنین چیزی در ایران امكان ندارد. من پشت میز نشستن را زیاد دوست ندارم و عاشق اینم كه كنار زمین باشم. شما ببینید «بكن باوئر» چگونه به این مرحله رسید. یك آلمان پشت بكن باوئر بود، یك آلمان دوست داشت كه بكن باوئر را به دنیا معرفی كند و حتی برای خیلی از كارهای او معلم گرفتند.
 
* تمام مشكلاتی كه من در این مدت در مسایل حاشیه‌ای داشتم بدین خاطر بود كه مسایل غیر فنی برایم مطرح می‌كردند، اگر كسی از من انتقاد فنی بكند، من مخلص او هم هستم، یا ایرادش را قبول می‌كنم یا قبول نمی‌كنم، اما متاسفانه بعضی‌ها پایشان را فراتر می گذارند و چیزهایی كه نمی دانند به من نسبت می‌دهند، اگر در این زمان پاسخگو نباشی، می‌گویند ذهن مردم منحرف شده است، شما فكر می‌كنید من به چه علت در این مدت دو سه بار به برنامه «90» رفتم، برای این كه مردم روشن شوند و خیلی چیزها را بدانند. شاید من 30 ـ 40 درصد هر موضوعی را به مردم می‌گویم و باقی آن را پیش خودم نگه می دارم.
 
* من با راه‌آهن قرارداد دارم و تا پایان این فصل به هیچ عنوان امكان ندارد كه به پرسپولیس بروم. هر اتفاقی كه می‌خواهد بیفتد. من امسال به پرسپولیس نمی روم. با وجود این كه تیم‌مان را دیر بستیم، اما از یارگیری راه‌آهن راضی‌ام. راه‌آهن تیمی بود كه همیشه برای نیفتادن می‌جنگیده و برای سال جدید تمام تلاشمان این است كه این ذهنیت را عوض كنیم. هدف ما با راه‌آهن در این فصل این است كه جزو 10 تیم بالای جدول باشیم. خیلی دوست دارم كه یك روز در اروپا مربیگری كنم. خوشبختانه در كمیته فنی فیفا اطلاعات جدیدی به دست می‌آورم، مثلا یك بار در كلاس A مربیگری بودیم كه بر روی یك موضوع خیلی تاكید داشتند. این در حالی بود كه من آن تاكتیك را از سه ماه قبل در تیمم اجرا می‌كردم.
 
* همه ما باید از تیم ملی و كی‌روش حمایت كنیم. این تیم پتانسیل موفقیت را دارد. پیروزی سه بر صفر مقابل اندونزی برای استارت خیلی خوب بود و خود من را خیلی امیدوار كرد، مطمئنم تیم ملی می‌تواند در بازی‌های بعد موفق‌تر باشد. این كه می‌گویند بازیكنان تیم ملی با حضور بازیكنانی همچون كریمی و مجیدی بالا رفته را قبول ندارم. بازیكنان زمانی كه آماده باشند، باید به تیم ملی دعوت شوند، شما ببینید نكونام دو گل برای تیم ملی می‌زند، مجیدی بهترین بازیكن لیگ است، علی كریمی خودش یك تیم است و هادی عقیلی كه قطری‌ها آمده اند یك مدافع از ایران گرفتند، تركیب بازیكنان جوان و با تجربه به تیم ملی كمك می‌كند. باید یك مدیریت قوی هم كنار تیم ملی باشد، كی‌روش فقط 30 ـ 40 درصد تاثیرگذار است.
 
* ما در فوتبالمان احتیاجی به مدیر سیاسی نداریم. فوتبال خودش درآمدزاست. دادگان زمانی كه در فدراسیون بود، كلی درآمدزایی كرد و حتی وقتی كه رفت مقداری پول برای فدراسیون باقی گذاشت، متاسفانه ما در فوتبالمان در كار یكدیگر دخالت می‌كنیم، باید كار را به كاردان بسپاریم. مدیریت و برنامه‌ریزی، نقش مهمی در موفقیت فوتبال ما بازی می‌كند، باید تیم ملی را حمایت كنیم. فوتبال زندگی ما است، نباید این زندگی را از مردم بگیریم، هر زمان كه فوتبالمان خوب بوده، مشكلات اجتماعی‌مان هم كمتر بوده است. شما ببینید كه مردم پس از یك برد تیم ملی چقدر خوشحال می‌شوند.
 
* استقلال تا اینجای لیگ بهتر از تمام تیم‌ها كار كرده و شانس بیشتری برای قهرمانی دارد، البته استقلال در یارگیری‌اش قهرمان بوده و همین باعث شده كه الان در صدر جدول باشد.