طبیعت - افزایش گاز دی‌اکسیدکربن محلول در آب اقیانوس‌ها با کاهش اثر یکی از مهارکننده‌های عصبی، ماهی‌ها را به سمت حرکات انتحاری و شکارچیان سوق می‌دهد و باعث می‌شود عاداتی را که پیش از این داشته‌اند، فراموش کنند.

محبوبه عمیدی: آیا می‌دانستید سالانه حدود 2.3میلیارد تن گاز دی‌اکسیدکربن تولیدشده توسط انسان‌ها در اقیانوس‌های جهان حل می‌شود و آب اقیانوس‌ها را اسیدی‌تر از قبل می‌کند؟ تحقیقات نشان می‌دهند این گاز در اقیانوس‌ها مانند الکل عمل کرده و باعث می‌شود ماهی‌ها توانایی کمتری در درک خطرات محیطی داشته باشند و به سادگی خود را در معرض خطر شکار قرار دهند! این مسئله می‌تواند در کنار دیگر مشکلاتی که گرمایش‌جهانی برای زیستگاه‌های آبزیان فراهم کرده، تعادل زیستی اکوسیستم‌های دریایی را به سادگی به هم بزند.به گزارش نیوساینتیست، فیلیپ ماندی و همکارانش در دانشگاه جیمز کوک واقع در تاونزویل، کوئینزلند، استرالیا پیش از این آزمایش‌هایی ترتیب داده بودند که نشان می‌داد ماهی‌های ساکن صخره‌های مرجانی اگر در آب‌هایی ساکن شوند که دی‌اکسیدکربن بیشتری نسبت به محیط فعلی زندگی آنها دارند، احتیاط را کنار خواهند گذاشت و به سراغ شکارچیان یا محیط‌های دریایی می‌روند که پیش از این از آنها اجتناب می‌کردند. جالب است بدانید میزان دی‌اکسیدکربن حل‌ شده در آب مورد آزمایش این گروه با میزان آن در انتهای قرن 21ام/ آخرین سال‌های دهه 1470شمسی برابری می‌کند.آزمایش دیگری که روی لاروهای دلقک‌ماهی انجام شده نشان می‌دهد لاروهایی که در محیط‌های دریایی با میزان دی‌اکسیدکربن متعادل بزرگ شده‌اند، نسبت به همنوعانشان که در محیطی با مقدار دی‌اکسیدکربن 2 برابر زندگی کرده‌اند، نسبت به خطرات بسیار هشیارترند. 90درصد از لاروهای گروه اول از جریان‌های آبی که در آنها شکارچیان زندگی می‌کنند، اجتناب کرده‌اند در حالی که 90درصد از لاروهای گروه دوم زندگی در کنار شکارچیان خطرناکی را که ساکن صخره‌های مرجانی هستند، انتخاب خواهند کرد.تحقیقات متعددی که توسط ماندی و همکارش نیلسون در دانشگاه اسلو، نروژ انجام شد، در نهایت نشان داد تداخل دی‌اکسیدکربن با ترکیب GABA-A که گیرنده پیام‌های عصبی گابا – گاما آمینو بوتیریک اسید – است به بروز این رفتار عجیب توسط ماهی‌ها منجر خواهد شد.